ความเดิมจาก ep 1 https://ppantip.com/topic/36186425
มาต่อๆกันนะครับ ขณะนั้นราวๆ สี่ทุ่มที่สนามบินอินทิรา คานธี เดินผ่าน ตม. เข้าไป ยืนมึนๆสักพัก นึกจัดลำดับความคิดตัวเองต้องทำยังไงต่อ เดินทางคนเดียวด้วย มาอินเดียครั้งแรกด้วย แล้วจะไปเมืองโภปาล(Bhopal)ต่อยังไง
แนวจริงๆ ชอบๆ
รวบรวมความกล้า เดินเข้าไปถามทหารที่รักษาความปลอดภัยแนบปืนกลข้างกาย เอ่อ เคาเตอร์สายการบิน XXX อยู่ไหนอ่ะครับ ชี้มือชี้ไม้กันสักพัก โอเคเดินออกมานอกเทอมินอลเพื่อวนไปที่เคาเตอร์ อากาศหนาวๆ เราใส่เสื้อบอลตัวเดียว เสื้อกันหนาวก็ไม่ได้เอามา ชะล่าใจคิดว่าตัวเองอยู่ภาคเหนือน่าจะชินกับอากาศเย็นๆพอสมควรละ เจอของจริงที่อินเดีย เอาเรื่องๆเหมือนกันๆ เป่าปากๆ

พอเดินถึงเคาเตอร์ ก็ยื่นตั๋วให้ ฟุด ฟิด ฟอ ไฟ ไอ มิส ไฟล์ทนี้ เพราะไฟล์ทนั้นดีเลย์ ยู ช่วย ไอ หน่อย ดิ โอเคๆ สักพักพนักงานเอาตั๋วใบใหม่มาให้ ได้ไฟล์ทไปโภปาลประมาณ 6 โมงเช้า เอาละๆ ได้ตั๋วเเล้ว โทรหาคนที่จะมารับพรุ่งนี้สักหน่อย บอกไฟล์ท บอกเวลา เสร็จสรรพ ร่างกายเริ่มล้า อีกราวๆ 7-8 ชั่วโมง คืนนี้ๆ เอาไงต่อดี

ก่อนจะเข้าไปยังโซนผู้โดยสารนี้ได้ ต้องผ่านด่านทหารถือปืนกลอีกคน ทักเราว่า ยูไปไหน ตอบไป โภปาล มีสั่นหัวแล้วยักคิ้วให้เราเล็กน้อย พร้อมกับบอกว่า เมืองนี้อ่านเสียงยังงี้ๆ ไหนๆ พูดตามซิๆ ลิ้นจะกระดกไปไหน สุดท้ายเราก็ยังพูดไม่ถูก 555+ แต่ก็ผ่านมาได้
...
เข้ามายังโซนผู้โดยสารได้แล้วๆ ทำไรดีน่อ หิว กระหายน้ำ เพลีย ง่วง แต่เราไม่นอน เพราะเราจะไป Drag(แดรก) เดินตะเวนกินเกือบหมดทุกร้านในเทอมินอล เผื่อเป็นประโยชน์ต่อไปสำหรับใครที่อาจจะได้มาโต้รุ่งที่นี้ สิ่งแรกก็ต้องแลกเงินก่อนๆ 1 รูปี เท่ากับ 1 รูเดือน เอ้ย ช่วงนั้นแลกได้ไม่เกินวันละ 70 ดอล สหรัฐ ต่อวัน ได้มา 4100 รูปี ได้ใบสองพันใหม่ด้วยๆ สวยดีๆ ช่วงนั้นอินเดียยกเลิกแบงค์ 500 กับ 1000 ได้ไม่นานๆ สูตรเราคิดตอนซื้อของคือ จำนวนเงินรูปีเท่าไหร่หารสองไปคือจำนวนเงินไทยคร่าวๆ คิดเท่านี้พอละ

หิวข้าวๆ แวะร้านแรกเลย Masala twist
จัดชุด Chicken Biryani with Pepsi สนนราคาราวๆ 300 รูปี อร่อยดีเหมือนกัน คล้ายๆเหมือนข้าวหมกไก่บ้านเราครับ แต่หนักเครื่อง​กว่า ซด pepsi เย็นๆ แล้วมันชื่นใจ พร้อมกับเรอออกมาเบาๆ

ต่อด้วย Samosa ร้าน Ckrush Juicebar เหมือนกะหรี่ปั๊บ อร่อยดี ข้างในเป็นมันฝรั่ง เคี้ยวแล้วนัวดีๆ ชอบๆ

เริ่มคอแห้งๆ หาอะไรดับกระหายดีกว่า แวะร้านนี้สักหน่อย cafeccino ขอแบบ icedๆ จัดชาพีทเย็นมาหนึ่งแก้ว น้ำแข็งพอลอยๆ ราวๆ 120 รูปี ยังไม่รวม vat นะครับ ดับกระหาย ชื่นใจอีกแล้ว

พักยกก่อนๆ เดินเล่นให้อาหารย่อยสักชั่วโมง เจอช้างแล้ว ฝากบอก จา พนม ทีครับ

เดินไปเดินมา แวะสักหน่อย ง่ายๆนี่ละ ทรงพลังที่สุด น้ำเปล่าจากตู้กด ราคา10 รูปี โค้กก็ประมาณกระป๋องละ 60 รูปี

ดึกเข้าๆ เริ่มง่วงๆ นี่ละครับ ทีเด็ด Chai Latte ซึ่ง Chai ก็คือ ชานั้นละ ค่าสินสอดราวๆ 160 รูปี ณ ร้าน costa coffee จิบแล้วทั้งกลิ่นทั้งรสสมุนไพรเสียดคอ สุดยอด หายง่วง ตาสว่างทันที

ถือแก้ว chai latte มากินที่ร้าน mad over donuts หยิบโดนัทออริจินอลมาหนึ่งชิ้น กินคู่กับ chai latte เข้ากันได้พอใช้ สนนราคาชิ้นละ 90 รูปี ร้านโดนัทมีที่นั่ง ร้านอื่นมีแต่โต๊ะสูงให้วางได้ ยืนกินได้ๆ รู้งี้มาร้านโดนัทร้านเดียวแล้วนั่งกินยาวๆดีกว่า 555+ เดินวนเกือบทุกร้านซะเมื่อยเลย

อิ่มสุดๆ เลยไปหามุมชาร์ตแบตมือถือ นั่งกับพื้นนิ่งๆ รอเวลาบอร์ดดิ้ง ถึงเวลาก็เดินเข้าไปในเกท แวะถ่ายรูปเล่นนิดหน่อยๆ

คิดในใจ เดี๋ยวขึ้นเครื่อง สายการบินจะเอาข้าวให้กินอีกมื้อไหมนิ โอว แล้วก็เกิดขึ้นจริง ยัดๆเข้าไป ไม่ใช่ข้าวด้วย เป็นเหมือนแป้งก้อนๆสีขาวๆ กินกับ แกงกะหรี่ ตอนแรกก็กินไม่เป็น ดูวิธีคนข้างๆกินเอา ง่ำๆ เดี๋ยวมันก็ไปผสมกันในท้องเอง แปปๆ ราวๆ 2 ชม. ถึงละครับ เมืองโภปาล  เมืองนี้คือเมืองหลวงของรัฐมัธยประเทศ อยู่ตรงกลางของประเทศอินเดียเลย เขาเลยเรียกว่า The heart of India สนามบิน Raja Bhoj โอเคเลยๆ Raja ก็น่าจะคือ ราชา นั้นละครับ

เดินจ้ำอ้าวๆ ออกมาจากเทอมินอล เจอคนถือป้ายชื่อเราที่มารอรับ จับมือกัน สั่นหัวให้กันเล็กน้อย เราเริ่มเป็นงานละ ความรู้สึกตอนนั้นคือโล่งใจละ เพราะมาถึงที่หมายแล้ว คนมารับบอกว่า เดี๋ยวยูรอแปปนะ เดี๋ยวรอรับอัฟกันอีกคนๆ มาไฟร์ทเดียวกับยูนั้นละ โอว เกิดมาเคยได้ยินแต่ชื่อประเทศ ยังไม่เคยเจอคนอัฟกานิสถานจริงๆเลย

จังหวะรอก็เลย fb live ทักทายเพื่อนๆที่ไทยสักหน่อย นมัสเตยามเช้าๆ ซื้อซิม sim2fly ของ AIS มา สัญญาณเนตแจ๋วๆครับ เดินถ่ายรูปรอบสนามบินเล่นๆละกัน
รอเกือบ ครึ่ง ชม . ยังไม่เจอคนอัฟกัน เราจะเดินเข้าไปเทอมินอลอีกทีเพื่อช่วยตามหาก็ไม่ได้ เพราะคนที่จะเข้าเทอมินอลได้คือต้องมีตั๋วเท่านั้น คนมารอก็มายืนออๆกันข้างนอกแบบนี้

คนมารับบอกว่า งั้นเราไปกันก่อนดีกว่า ระหว่างทาง เสียงแตรรถดังมาก เก็บภาพมานิดหน่อย ถึงแล้วอินเดีย นมัสเตยามเช้าที่โภปาล ส่วนคนอัฟกันทราบทีหลังว่า เขาไม่ได้เดินออกมาจากเทอมินอล รออยู่ในเทอมินอล สุดท้ายรออยู่นานสองนาน ไม่เจอใคร เขาก็เหมาแท๊กซี่ออกมาเอง ส่วนเรานั้นทำการบ้านมาก่อนแล้วว่า คนมารับจะเข้ามาในเทอมินอลไม่ได้ รู้อะไรไม่เท่ารู้งี้ๆ
จากป้ายสีเขียวใหญ่ๆ รูปข้างบน เราจะเห็นว่าเมืองโภปาล ได้รับการขนานนามว่า City of Lakes
เขาว่ากันว่า ขับรถในอินเดียต้องมี 3 Good ,,, Good Brakes , Good Horn , Good Luck
เกรงขามดีจริงๆ Raja Bhoj

ถึงแล้วที่พัก ชอบแม่กุญแจจริงๆ คลาสสิคๆ

ep ต่อไป เดินตลาดๆกันครับ https://ppantip.com/topic/36209987