ปรองดอง_สามัคคีกัน_ดีกว่า???

        ปัจุจบันชาวพุทธไม่ได้รักกัน คนพุทธก็ไม่ได้รักษาศีลมากขึ้น ไม่ได้ทำทานมากขึ้น ไม่ได้นั่งสมาธิมากขึ้นเลย  หรือศึกษาและปฏิบัติมากขึ้น เพราะต่างเอาน้ำลายมาพ่นใส่กัน  จนทำให้ศาสนิกชนอื่นเขาหัวเราะเยาะกันได้ อย่ามัวแต่วิพากษ์วิจารณ์แล้วลืมปฏิบัติกัน

        ขอน้อมนำโอวาทปาฏิโมกข์  ที่ว่า “ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส”  และหลักกาลามสูตร  ที่ว่า ความเชื่อของเราสอนเราให้คิดกุศล หรือ อกุศล  พอปฏิบัติแล้วเป็นประโยชน์หรือโทษ ผู้รู้ติเตียนหรือไม่ (เน้นผู้รู้) ทำแล้วสุขไหม  (สะใจไม่ใช่ความสุข เป็นกิเลสนะ) เอาหลักนี้ไปพิจารณากัน

        ส่วนเรื่องของพระนั้นในพระพุทธองค์ท่านทรงบัญญัติไว้ ขอเป็นเรื่องของสงฆ์เถิด  เราเป็นโยมมีสิทธิพิจารณาตัวเองว่าอุบาสกแท้ไหม อุบาสิกาแท้ไหม  อย่าไปวิพากวิจารณ์ใครในขณะที่เรายังเป็นคนรักษาศีล 5 ไม่ได้ และยังมีอคติ 4

---

         กลับหันมาปรับปรุงตัวเราดีกว่า เรารักรอยยิ้มที่ให้กันแม้ไม่รู้จัก พูดคุยเรื่องปรองดอง  อย่างนี้พระศาสนาจะเจริญขึ้น  ดีกว่าไหม ???