เรานั่งสมาธิ ช่วงครึ่งแรก เหมือนไม่ค่อยรู้สึกตัว แต่ไม่ง่วงแน่นอนค่ะ
พอเข้าครึ่งหลังอยู่ดีๆ เหมือนจิตตื่นขึ้นมา ตื่นรู้ตัวแจ่มกระจ่างมาก
แล้วก็ดิ่งพรวดๆ เข้าไปลึกกว่าปกติ  แล้วในทันทีก็รู้สึกว่าร่างกายถูกบีบรวบบีบรัดเข้ามาจนแน่น
จนเรารู้สึกเหมือนแข็งกลายเป็นหิน  สักพักก็คลายออก รู้สึกเบาสบาย เป็นสุข
และก็รู้สึกเหมือนสมาธิถอยออกมา  มาอยู่ภาวะที่รู้ลมหายใจแบบละเอียด เบาบางจนกระทั่งหมดเวลา

อยากถามท่านผู้รู้ ว่าภาวะแบบนี้เป็นปกติของการทำสมาธิมั้ยคะ
หรือท่านใดมีคำแนะนำ ช่วยแนะนำเราด้วยนะคะ
ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ

ปล. ตอนนั่งไม่ได้เคร่งเครียด เกร็งร่างกายแต่อย่างใดเลยค่ะ
นั่งปกติเหมือนทุกๆ วัน