หลังจากที่เราตั้งกระทู้บ่นเรื่องงานมาซะเยอะแยะมากมาย ในที่สุดเราก็ตัดสินใจยอมแพ้ด้วยการลาออก เราบอกกับทางแผนกเราแล้วว่าจะออก
พอแจ้งลาออกแล้วก็รู้สึกโล่งใจ เพราะก่อนหน้านี้เราเครียดมาก เครียดที่ต้องทำงานที่ตัวเองไม่ถนัด เครียดเพื่อนร่วมงานด้วย เราอดทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วจึงตัดสินใจออก(ยังทำได้ไม่ครบปีเลย แต่เราก็ทนอยู่ไม่ไหวแล้ว)

แต่เราก็รู้สึกไม่ดีเลย เพราะเราไม่ได้บอกพ่อแม่ว่าลาออกแล้ว พ่อแม่ไม่ยอมให้เราออก พ่อแม่อยากให้เราอดทนและหางานใหม่ให้ได้ก่อนแล้วจึงออก แต่เรารอไม่ไหวจึงออกเสียก่อน ถ้าพ่อแม่รู้ต้องเสียใจแน่ๆ เราไม่รู้ว่าจะได้งานใหม่เมื่อไหร่ จากนี้ไปคงต้องกินอยู่อย่างประหยัดสุดๆ เพราะเรายังต้องจ่ายค่าหอพักอยู่ (พ่อแม่เราอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเราอยู่กรุงเทพ) เพราะเรามีเงินเก็บไม่มาก เรามีเงินเย็นอยู่มากพอสมควรแต่ก็ไม่อยากนำมาใช้ บางทีเราอาจหางานพาร์ทไทม์ทำไปก่อน ถ้าขัดสนเงินจริงๆ

นอกจากนี้เรายังอยากไปลงเรียนภาษาเพิ่ม และจะไปพบจิตแพทย์ด้วย เพราะเราอยากปรับสภาพจิตใจของตัวเอง สภาพจิตใจเราย่ำแย่ และเราก็คงมีปัญหาเรื่องการอยู่ร่วมกับคนอื่นด้วย เพราะเราไปทำงานที่ไหนก็อยู่ไม่ทน อยู่ได้ไม่ถึงปีก็ออกเพราะทนเพื่อนร่วมงาน/เจ้านายไม่ไหว นี่ก็เปลี่ยนงานมา 4 ครั้งแล้ว ภายในเวลา 5 ปี แถมยังลาออกจากงานก่อนที่จะได้งานใหม่อีก เราเสียเวลาไปเยอะกับช่วงที่ตกงาน แต่ถ้าเราทนไหวจริงๆ เราคงไม่ลาออกหรอก