ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอดทนทุกอย่างแบบไม่มีปากมีเสียง โดนนินทา โดนด่า ตะคอกใส่ทั้งที่ไม่ผิด แต่เราไม่เคยแก้ต่างให้ตัวเอง เพราะขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด เราเป็นงี้มาหลายปี ร้องไห้กับตัวเองได้ แต่พอถึงวันนึงที่ความอดทนคงถึงขีดจำกัดแล้ว เราระเบิดออกไปพูดทุกอย่างที่ผ่านมา กลับกลายเป็นคนผิดเฉยเลย พอตัดสินใจว่าจะไม่อยู่ตรงนี้อีกแล้ว กลับถูกมองว่าความอดทนต่ำ ดูไม่มีความอดทน น่าจะอดทนได้มากกว่านี้

ตรรกะพวกนี้คือเป็นปกติไหมนะหรือเป็นแค่เพราะช่วงวัย คนที่บอกให้ทนอีก น่าจะทนได้มากกว่านี้คือ 50+ แต่คนที่อายุเลข 2 แบบเราคิดว่าอะไรไม่ใช่ก็ไม่จำเป็นต้องทน.. หรือตรรกะเราแปลกนะ

ปล.จริงๆแค่อยากระบายเฉยๆค่ะ