เราเคยทำงานในที่เเห่งหนึ่งซึ่งเรียกได้ว่าเป็นที่ที่มั่นคงมากๆ รายได้และสวัสดิการดี และที่สำคัญสังคมในที่ทำงานดีมากๆ ทั้งนาย และเพื่อนร่วมงาน
วันนึงเรารู้สึกอยากเปลี่ยนไปทำงานในสายที่ตัวเองเรียนมาโดยตรง จึงตัดสินใจไปสอบเข้าที่ทำงานใหม่
แต่สิ่งที่หวังเอาไว้กลับไม่เป็นอย่างที่คิดเลย งานก็ไม่ตรงกับที่อยากทำ ที่สำคัญสังคมในที่ทำงานใหม่ แย่มากๆ บรรยากาศมีเเต่ความเคร่งเครียดและกดดัน
นายก็แอบดุ แต่จะโอ๋เเต่ลูกรัก เพื่อนร่วมงานก็พอจะโอเค เเต่ก็รู้สึกถึงการเเข่งขันกันเองที่สูงมากกกก
ทุกวันนี้เสียใจ นึกถึงเเต่ที่ทำงานเก่า เเละรู้สึกว่าสภาพจิตใจไม่ไปต่อกับที่ใหม่แล้ว ทุกๆวันมีเเต่เรื่องคิดจะลาออก
แต่ด้วยเศรษฐกิจแบบนี้ (ที่ใหม่ก็มีความมั่นคงสูงมากๆ) จึงยังอดทนและทยอยหางานใหม่ (ไปสัมภาษณ์มาบ้างเเล้ว พูดคุยกันในห้องซะดิบดี
นึกว่าจะได้งานใหม่เเน่ๆ แต่กลับถูกปฏิเสธ
)
ตอนนี้เราหมดใจที่จะทำงานเเล้ว ไม่อยากทำงานอะไรของที่นี่ทั้งนั้น ทั้งที่บางงานก็เป็นงานที่ชอบ
มีใครที่ตกอยู่ในสภาพนี้บ้าง ช่วยเเชร์วิธีการจัดการกับความรู้สึกตัวเอง จนกว่าจะหางานใหม่ได้ว่า
ทำอย่างไรได้บ้าง
มีใครที่อยากลาออกจากงานแบบทนไม่ไหวเเล้ว แต่ต้องทนอยู่จนกว่าจะได้งานใหม่บ้าง
วันนึงเรารู้สึกอยากเปลี่ยนไปทำงานในสายที่ตัวเองเรียนมาโดยตรง จึงตัดสินใจไปสอบเข้าที่ทำงานใหม่
แต่สิ่งที่หวังเอาไว้กลับไม่เป็นอย่างที่คิดเลย งานก็ไม่ตรงกับที่อยากทำ ที่สำคัญสังคมในที่ทำงานใหม่ แย่มากๆ บรรยากาศมีเเต่ความเคร่งเครียดและกดดัน
นายก็แอบดุ แต่จะโอ๋เเต่ลูกรัก เพื่อนร่วมงานก็พอจะโอเค เเต่ก็รู้สึกถึงการเเข่งขันกันเองที่สูงมากกกก
ทุกวันนี้เสียใจ นึกถึงเเต่ที่ทำงานเก่า เเละรู้สึกว่าสภาพจิตใจไม่ไปต่อกับที่ใหม่แล้ว ทุกๆวันมีเเต่เรื่องคิดจะลาออก
แต่ด้วยเศรษฐกิจแบบนี้ (ที่ใหม่ก็มีความมั่นคงสูงมากๆ) จึงยังอดทนและทยอยหางานใหม่ (ไปสัมภาษณ์มาบ้างเเล้ว พูดคุยกันในห้องซะดิบดี
นึกว่าจะได้งานใหม่เเน่ๆ แต่กลับถูกปฏิเสธ )
ตอนนี้เราหมดใจที่จะทำงานเเล้ว ไม่อยากทำงานอะไรของที่นี่ทั้งนั้น ทั้งที่บางงานก็เป็นงานที่ชอบ
มีใครที่ตกอยู่ในสภาพนี้บ้าง ช่วยเเชร์วิธีการจัดการกับความรู้สึกตัวเอง จนกว่าจะหางานใหม่ได้ว่า
ทำอย่างไรได้บ้าง