" พี่คะ พี่เพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่หรอคะ "
" พี่ชื่ออะไรอ่ะ หนูชื่อรี่นะคะ "
" ดีจังเลย มีเพื่อนบ้านใหม่แล้ว ห้องที่พี่อยู่ว่างมานานแล้วอ่ะ เนี่ย คนที่ย้ายมาเค้าเข้าๆออกๆกันเป็นว่าเล่นเลย "

คำพูดมากมาย จากปากสาวน้อยห้องตรงข้าม ทำให้ฉันอดยิ้มด้วยความเอ็นดูไม่ได้
หลังจากจัดแจงขนย้ายของหลายเที่ยว จนเรียบร้อย เลยได้มีโอกาสคุยกันเป็นกิจลักษณะเสียที
ได้ความว่า น้องคนนี้ชื่อ รี่  " ไม่ใช่เชอร์รี่ค่ะพี่ รี่เฉยๆ "  น้องว่างั้นอะนะคะ

รี่ อยู่ ม.5 รร.มัธยมชื่อดั๊ง ดัง ซึ่งอยู่ไม่ไกลหอเท่าไร นางมีรถมอไซค์ ยางรั่วคันนึงจอดไว้ที่หอ รั่วมานานเท่าไรไม่ทราบได้
แต่ที่แน่ๆ มันจอดทิ้งไว้จนฝุ่นเกาะ จนเหมือนว่าถูกทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์อะไรซักอย่าง  
แต่ว่าวันดีคืนดี ก็จะมีหนุ่มหล่อมาคอยทำความสะอาดให้  เดือนละ 2-3 ครั้ง รี่บอกขับมอไซค์ไม่แข็งแรง เลยจอดทิ้งไว้ แล้วรอผู้ มารับดีกว่า สะดวกกว่า

ไม่น่าเชื่อว่า เราจะสนิทกันเร็วมาก เพราะแม่สาวน้อยตรงข้ามห้องคนนี้ ช่างพูด ช่างคุย ทุกครั้งที่เราเลิกเรียน กลับถึงหอ
ก็จะเจอแม่เด็กสาวช่างจ้อคนนี้เปิดประตูห้องมาทักแทบทุกวัน แน่นอน นางบอกว่า เสียงเดินลากเท้าพี่น่ะ ได้ยินมาตั้งแต่หน้าปากซอยละ
พอเสียงลิฟต์ดังติ๊งงง แล้วมีเสียงลากเท้าพี่ ก็เลยเปิดมาทัก นี่อีกข้อที่ทำให้รู้ว่า นางเด็กนี่ขี้เหงาขนาดไหน

เราเคยถามนางว่า รี่ ทำไมไม่ออกไปเที่ยวไหนกะเพื่อนบ้าง ขลุกอยู่แต่ที่ห้อง ไม่มีเพื่อนหรอ เราถามแบบกึ่งหยอกๆ
นางนิ่งไปพักนึงแล้วก็หัวเราะได้เหมือนเดิม โอ้ย คนสวย ไฮโซ แบบหนู  จะไม่มีเพื่อนได้ไงพี่ ไปรร. วันๆนึงนี่แทบวิ่งหนีแฟนคลับไม่ทัน

จะว่าไป เราสนิทกับนางเร็วมาก เวลาแค่เดือนกว่าๆ  นางเดินเข้าออกห้องเราได้สบายใจเฉิบๆ แต่เราไม่ค่อยไปห้องนางนะ เราว่าห้องนางอับๆ
เหมือนนางสูบบุหรี่รึป่าว เราไม่แน่ใจ แต่กลิ่นในห้องมันไม่สดชื่นเลย เราเลยไม่ค่อยไป แต่นางก็ชอบมาเคาะเรียกให้เปิดห้องอยู่ดี

จะเย็นๆค่ำๆ หรือจะดึกๆดื่นๆ นางก็ขยันมาเคาะห้อง ได้ตลอด เราเองก็ไม่ต่างจากนางเท่าไรนะ
เราว่าเราโลกส่วนตัวสูง และติดเกมส์ การนอนดึก นอนเช้า แล้วยบางวันไม่ตื่นไปเรียน มันเหมือนเป็นเรื่องปกติเลย

พฤติกรรมนางกับเรานี่ เหมือนกันเด๊ะ ดึกๆดื่นๆไม่หลับไม่นอน เปิดคอมเก็บเลเวล นอนเช้า ตื่นไปเรียนไม่ทัน
เราจึงพยายามลงเรียนบ่าย ส่วนเช้าโดดได้ก็โดด เอาน่ะ อย่าคิดเรื่องเรียนแทนเราเลย อ่านต่อไปดีกว่านะ

กิจวัตรของเราคือ กิน นอน เล่นเกมส์ เก็บเลเวล หาของเควส ส่งเควส ปาร์ตี้ลงดัน กิลด์วอ ตื่นบ่าย นอนเช้า ในวันที่ไม่มีเรียน
ส่วนวันไหนมีเรียน เราก็ตื่นมาแบบอึนๆ แล้วโบกวินหน้าหอ ไปมอกรุงเทพกล้วยน้ำไท ค่าวิน 150 บาทแบบนี้แทบจะเป็นประจำ
ถัดจากหอไปนิดหน่อยจะมีวินมอไซด์ อยู่กลางซอยเลยล่ะ  เลิกเรียนบางวันก็ 115 บางวันก็ ปอ.22 แล้วแต่สะดวก
บางวันก็แท๊กซี่ ลงหน้าปากซอย เดินช๊อปปิ้งลากกกมาตั้งแต่หน้าเดอะมอล จนมาถึงซอย และแน่นอนว่าจะเป็นเสื้อผ้าครึ่งนึง ของกินครึ่งนึง ซึ่งเผื่อแผ่นังเด็กตรงข้ามห้องด้วยไง ดีงามมั้ย นางก็ชอบมาหยิบๆ ขนมกลับไปกินที่ห้อง บางทีก็ยืมชุด ยืมรองเท้า นางบอกชอบ ขอยืม เราก็ไม่หวงของนะ นางยืมเราก้อให้ยืม แต่ก็แค่ลืมลองใส่เฉยๆ แล้วก็คืน

นางเคยถามเราว่า พี่มี่ ถามจริง พี่เป็นผีปะเนี่ย เห็นพี่แต่ละที ก้อตอนไม่มีแสงตลอดเลย นี่ถ้าหนูไม่รู้จักพี่นะ หนูย้ายห้องหนีพี่แล้วเนี่ย
เราก้อนะ อำนางไป ช่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยมั้ง แล้วก้อต่างคนต่างขำ