อย่างที่หัวข้อกระทู้บอกนะครับ ผมเป็นคนประเภทขี้อาย ขรึมๆ ไม่มีเพื่อนสนิท ไม่กล้าเข้าหาใครก่อน ขี้กังวล ไม่อยากเข้าสังคม เป็นมานานกว่า 3 ปี แต่ผ่านมา 3 ปี ผมก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย (อันที่จริงผมอยู่ ม.5 กำลังจะขึ้น ม.6) ผมอยู่ ม.ปลายที่มีผู้ชาย2คน อีก40กว่าคนเป็นผู้หญิงหมดเลย แรกๆ ม.4 มีเพื่อนอยู่ ก็พออยู่ได้ไปบ้าง พอขึ้น ม.5 เพื่อนผมดันออกเรียนซะงั้น เลยทำให้ผมรู้สึกโดดเดี่ยว ไม่ใช่ว่าผมรังเกียจที่มีเพื่อนกับผู้หญิงหรือยังไงหรอกนะ แต่ผมไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขา แถมผมยังขาดเรียนบ่อย เลยโดนสายตามองว่าไม่ดีอีก ทำให้ผมคิดเเต่เรื่องเเย่ๆ ในอดีต ยุดีๆก็ร้องไห้ ไม่รู้สึกกับอะไรเลย คิดจะฆ่าตัวตายเกือบทุกวัน จนกลายเป็นโรคซึมเศร้า ได้เเต่นั่งยุคนเดียว กินข้าวคนเดียว จนตอนนี้ จะ 2 ปีละ มันทำให้ผมไม่มีชีวิตวัยรุ่นอย่างที่ควรจะเป็นเลย บางทีก็คิดจะเลิกเรียนซะ จะได้สบายใจ แต่ผมดันชอบเล่นบาสเก็ตบอล อยากมีทีมบาสกะเขาบ้างซักครั้ง จนตอนนี้ จะ ม.6 แล้ว ยังดีที่มีบาสเก็ตบอล กับ อนิเมะ ผมเลยอยู่มาได้ ตอนนี้จะขึ้น ม.6 แล้ว อยากมีชีวิตที่สนุก เฮฮา มีความฝันกะเขาบ้างนะครับ ต้องทำตัวยังไง เปลี่ยนยังไงบ้าง แนะนำทีครับ ขอบคุณครับ        
*****ขออภัยที่พิมพ์ซะยาวเลย อยากจะระบายดูครับ ******