ย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั่นเรากำลังเป็นนักเรียน ม.6 ที่ต้องแปรผันตัวเองมาอยู่ที่ “นครปฐม” เพราะแอดมิดชั่นติดคณะที่ใฝ่ฝันอยากจะเรียนและก็คงเป็นโชคดีของเราที่มีญาติพี่น้องอยู่นครปฐมเช่นกัน ทันทีที่เรามั่นใจที่จะเลือกเรียนต่อในสถาบันนี้  ก็คอยมีพี่สาว (ลูกของป้าซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่) ช่วยจัดหาหอพักให้ โดยรวมแล้วหอพักที่พี่สาวเลือกได้จัดว่าปลอดภัยเลยคะ เป็นหอหญิงล้วน อยู่เกือบๆต้นซอย โดยที่ต้นซอยเป็นร้านอาหารของป้า ท้ายซอยเป็นบ้านของป้าอีกคนรู้สึกอุ่นใจคะ

                  เราเริ่มย้ายเข้ามาอยู่หอพักแห่งนี้พร้อมรูมเมทซึ่งเป็นเพื่อนสมัย ม ปลาย อยู่ที่เราได้อยู่ชั้นสอง เลยไม่ต้องอาศัยลิฟในการขึ้นลงตึก ลักษณะห้องพักจะมีห้องทั้งสองด้านตรงกลางเป็นทางเดิน ข้างประตูเข้าห้องจะมีหน้าต่างเราจัดเตียงให้หันเข้าหาประตูคะ คือเปิดประตูเข้ามาเตียงจะอยู่ซ้ายมือ หัวเตียงจะมีหน้าต่าง หลังจากย้ายมาอยู่ได้ไม่นาน เราก็มีปากเสียงกับรูมเมทคะ คือรูมเมทจะย้ายออกแต่เราไม่อยากย้ายเพราะเรารู้สึกปลอดภัยมีญาติๆอยู่ในซอยด้วยกัน ช่วงนั่นก็จะมีกิจกรรมรับน้องตามประสาเด็กมหาลัย ปี 1 ซึ่งมันทำให้เราต้องกลับหอดึกๆ เราก็เริ่มได้ยินเรื่องเล่าจากเมทเราคะ(เมทเรากับเราอยู่คนละคณะ)ว่าเคยมีคนกลับหอดึกๆ แล้วมีคนเห็นหญิงชุดขาวในลิฟ แล้วหอเราดันมีนโยบายเปิดไฟทาวเดินทั้งตึกเวลา 5 ทุ่ม คือมือสนิทคะมีแค่แสงจากลิฟ หลังจากนั่นไม่นานเรากลับมาก็ไม่เจอรูมเมทแล้วคะ มีเงินวางไว้เค้าคงไปแล้วด้วยความที่จบด้วยกันไม่ดีเลยไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยคะ เราก็อยู่ในหอนั่นคนเดียวมาตลอด
                  ยอมรับนะคะว่ากลัวผีมากขนาดที่ว่าไม่มานอนห้องไปอาศัยอยู่ร้านเกมส์ และแล้วมันก็เริ่มมีคนใกล้ตัวเราเจอ คืนนั่นมีกิจกรรมรับน้องเช่นเดิมและกิจกรรมเลิกดึกมากจึงมีเพื่อนๆจากหอในมานอนที่หอเรา(แต่ห้องคนอื่น) เวลาประมาณตี 5 คะ เพื่อนในสาขาเราโทรมา (ขอเรียกเพื่อนคนนี้ว่าเจนะคะ)
เจ : เอ อยู่ xxxx ใช่มั้ย
เรา : อือ ใช่มีอะไรป่าว
เจ : เพื่อนเราเจอผี
เรา : ชุดขาวปะ ได้ยินเค้าเล่าๆกันอยู่
เจ : ใช่ เนี๊ยเราจะพาเพื่อนเรากลับแล้ว แต่ลงมาเจอประตูรั่วปิด เราต้องทำไง
เรา : เดี่ยวเราไปหานะ (ตอนนั่นอยู่ร้านเกมส์คะ ก็เดินกลับมาหาเพื่อน)
เจ : เนี๊ยเพื่อนคนนี้มันเจอ
เรา : เธอเห็นเป็นผู้หญิงชุดขาวป่าว
เพื่อนเจ : ใช่ (แล้วหลับตาร้องไห้)
เรา : เจอยังไงอะ เค้าเคยเจอกันในลิฟ
เจ : ก็วันนี้เลิกดึกเลยมานอนหอนี้กัน เรานอนกันห้าคนเลยนอนเรียงขว้างเตียง ไอเพื่อนเรามันนอนตรงกลาง อยู่ๆมันก็ร้องไห้จนเตียงสั่นเราก็เลยตื่นมาเจอมันนั่งร้องไห้อยู่ มันบอกว่ามันยังไม่หลับก็เห็นเพื่อนคนริมสุดที่นอนติดผนังลุกขึ้นมา ก็คิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำแต่ดันเดินทะลุประตูเข้าไปเลยมันเลยตกใจ (เราแอบคิดว่าจะเจอเพียงแค่นี้) มันเลยหลับตาแต่พอลืมตาขึ้นมา เจอผีห้อยหัวลงมาจากพัดลมเพดาน (ลองจิตนาการถึงพัดลมเพดานสมัยก่อนอะคะที่ใหญ่ๆ) มันก็เลยร้องไห้จนเราตื่นเนี๊ย เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยบอกให้มันหลับตาละพามันมาด้านล่างนิแหละ

ขอสารภาพว่าเล่าถึงตรงนี้และเวลาแบบนี้กลัวคะ ค่อยมาเล่าต่อนะคะ