กระทู้แรก ... ไม่ลีลามาฟังกันเลยดีกว่า อาจจะไม่น่ากลัวสำหรับใครแต่สำหรับเราตอนนั้นคือจุดพีคมาก

เรื่องมีอยู่ว่า เราเข้ามาเป็นเฟรชชี่มหาวิทยาลัยหนึ่งในหาดใหญ่ ด้วยความจำเป็นจึงย้ายเข้ามาอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย โดยเราได้ชั้นที่12ห้องไหนขอไม่บอกเน้อะ  
เมทเป็นเพื่อนโรงเรียนเก่า เข้าวันแรกก็ซื้อพวงมาลัยมาไหว้ขอตามความเชื่อ สั่งเกตเห็นผ้ายันติดบนประตูก็ไม่ได้สงสัยอะไรคิดว่าเป็นของคนที่อยู่ก่อนหน้านี้
อยู่มาได้ประมานเดือนนึง ด้วยความที่เราเป็นคนมีเซ้นเป็นทุนเดิม ตามประสาเฟรชชี่กิจกรรมเยอะเรียนก็แยะ วันนั้นจำได้ว่ากลับมาจากเรียนสี่โมง ทุ่มนึงมีกิจกรรมต่อ รูมเมทสองคนออกไปทำธุระกัน เราจึงนอนสักพักเดะเมทกลับมาไปทำกิจกรรมกัน เราก็หลับไปได้สักพักใหญ่ เหมือนกึางหลับกึ่งตื่นมองออกไปที่ประตูระเบียง ก็มืดแล้ว เห็นเป็นผู้หญิงผมสั้นเดินมาจากระเบียงช้าๆๆๆๆ ... ตามสเต็ปหนังผีก็มาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงที่เรานอน นางก็ค่อยๆหันหน้ามาช้าๆๆ แล้วมองมาที่เรา แต่พีคกว่านั้นคือไม่มีหน้า เป็นหน้าสีดำๆๆ เข้มๆแต่สัมผัสได้ถึงความขรึม น่ากลัว และดุดัน มองจ้องสักพัก เราก็พยายามลุกก็ลุกไม่ขึ้น ขยับก็ไม่ได้ ต้องมองนางอยู่แบบนั้นจนเพื่อนเปิดประตูเข้ามานางก็หายไป เราจึงรีบไปทำกิจกรรมโดยไม่ได้เล่าอะไรให้รูมเมทฟังเพราะรีบ กลับมาคืนนั้นเองเมทก็อาบน้ำนอนตามปกติ ส่วนเรากลัวคะ เลยอาบน้ำเปิดประตูเมทก็ขำกัน อาบน้ำเสร็จก็นอนคุยกัน เตียงในห้องจะเป็นเตียงเดี่ยวสามเตียงเราเอามาชิดกัน ของเราจะอยู่เตียงริมสุดติดห้องน้ำ เมทตรงกลางก็หลับไป เมทอีกคนปิดไฟ เริ่มละคะ นางมายืนจ้องเราทั้งคืน จ้องๆๆๆๆ จนเราไม่ไหวละร้องไห้ใต้ผ้าห่ม ร้องหนักมากจนตีสามเมทอีกคนตื่นมา เราเลยบอกว่าไม่ไหวแล้ว นอนไม่ได้ สรุปนอนคุยกันถึงเช้า วันนั้นกลายร่างเป็นแพนด้า ตอนเย็นด้วยความขี้เม้า นั้งคุยกะป้ายามใต้หอ เล่าเหตุการที่เกิดขึ้น นางก็ยิ้มหวานละบอกว่า โดนเข้าแล้วไงลูก คืนนั้นรูมเมทน่ารักมากคะ หนีกลับบ้านกันหมด เราเลยนั้งคะนั้งใต้หอเอาหมอนผ้าห่มมายันเช้า ละขึ้นไปอาบน้ำ  คืนที่2ทำอีกแต่โชคดีนั้งแค่ตี1เจอเพื่อนชวนไปนอนห้อง  รูมเมทไปเล่าให้ที่บ้านฟังเลยเอาน้ำมนจากวัดมาพรมทั่วห้อง กลับมานอนแต่ไม่ดีขึ้นคะ เหมือนมีคนจ้องทั้งคืน เช้าวันนั้นป้ารหัสโทมา บอกว่าหอไปอาบน้ำที่หอหน่อย น้ำหอนางไม่ไหล (นางอยู่หอติดกัน) นางก็มาอาบละอยู่ดีดีก็ทักว่าห้องแปลกๆว่ะ เราก็เล่าเหตุการให้ฟัง ปังค่ะ!!!! นางทำหน้าแบบเวรละ ใช่แน่ๆ มีพี่คนนึงอยู่หอนี่แหละชั้นสูงๆ นางก็จำไม่ได้ว่าชั้นไหน พี่เค้านั้งมอไซกับแฟนแล้ววันนึงประสบอุบัติเหตุรถมอไซคว่ำ พี่ผู้ชสยไม่เป็นไร แต่พี่เค้ารถที่ตามหลังมาเหยียบส่วนหน้านางเต็มๆ  นางเสียแรกๆ ของในห้องยังอยู่เพราะยังคงอยู่กับงานไม่มีใครมาเก็บ กลางคืนเมทห้องพี่เค้านอนไม่ได้เลยเพราะมีเค้าหวงของมาก มาเข้าฝันบ้าง มาเดินอยู่ในห้องบ้าง จนเมทพี่เค้าต้องเอาผ้ายันมาติดทั้งประตูห้องละประตูระเบียง เราเลยหันไปดูมีผ้ายันจริงๆ แต่ที่ประตูระเบียงเหลือแต่กาวสองหน้า ผ้ายันหลุด !!! เวรแล้วไง  ป้ารหัสก็เล่าว่าพอเมทเอาผ้ายันมาติดพี่เค้าก็มาเข้าฝันนเลยว่าจะเอาของในห้อง ปิดผ้ายันทำไมจะเข้าไป ป้ารหัสเล่าเสร็จแจ่มแจ้งเลยคะ เมทย้ายกลับไปอยู่บ้านเหลือแต่เรา เราเลยอยู่แต่ห้องเพื่อน ทุกครั้งที่เข้าไปเอาของหรืออาบน้ำ จะพาเพื่อนมาด้วยทุกครั้ง และเพื่อนคนนึงที่มีเซ้น ก็บอกว่า เข้ามาทุกครั้งเหมือนมีคนมองทุกครั้งเลย   ขอบคุนที่อ่านกันนะคะ ไว้มาเม้ากัน ต่อ จบเรื่องในหอ มาต่อเรื่องใน มอ กันนน  เวรกรรมของคนมีเซ้นจริงๆๆๆๆๆ