เรามีอารมณ์แปรปรวนบ่อยมากและเราคิดว่าเป็นเมื่อปี59(ไม่แน่ใจ) เวลาโมโหจะร้องไห้ทำลายข้าวของทำร้ายตัวเอง(ต่อยกำแพง,กระจก)สาเหตุมาจากใครพูดอะไรที่ทำให้เราไม่พอใจแต่พอหายก็มาคิดว่าทำไปทำไม(แต่ไม่เคยทำร้ายใคร)

  บ้างครั้งเรามีปัญหาเข้ามาก็เอาแต่ร้องไห้คิดเสมอว่าไม่มีใครสนใจตายไปน่าจะดี แต่ผ่านไปไม่ถึงสามนาทีก็กลับมาอารมณ์ดีเหมือนเดิมอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

  ที่สำคัญเราขี้ลืมบ่อยมากขนาดปากกาอยู่ในมือหารอบโต๊ะว่ามันอยู่ไหน แล้วเรายังเบื่อสิ่งรอบตัวบ่อยๆขนาดเจอสิ่งที่ชอบก็ไม่ตื่นเต้นสักนิด เรารู้สึกไม่ค่อยมีแรง บางครั้งก็นอนนานกว่าปกติ บางครั้งก็ไม่นอนเลย ข้าวก็เหมือนกันเดียวกินมากเดียวไม่กินอะไรเลย ชอบกังวลชอบระแวงสิ่งรอบตัวไปหมด

  มีอยู่วันหนึ่งเราไม่รู้ไปคึกมาจากไหนอารมณ์ดีแปลกๆแต่ผ่านไปครึ่งวันมันก็ซึมเหงาๆคิดว่าไม่มีใครสน
อยู่โรงเรียนก็ปกติดีทุกอย่างแต่ไม่มีสมาธิเรียน เรียนไม่รู้เรื่องทั้งๆที่เราเป็นคนเรียนแล้วเข้าใจง่าย อยู่กับเพื่อนก็เฮฮาเมื่อมีงานโรงเรียนเราจะแยกตัวออกมาคนเดียวเหตุผลคือรำคาญ มันเสียงดังไป
ไม่พอใจใครเราจะชักสีหน้าแสดงใส่ว่าไม่พอใจแต่ไม่ทำำอะไรมากไปกว่านั้น

เราปรึกษากับพี่คนหนึ่งบอกว่าคงเป็นเพราะเราเครียดมากเกินไปเขาก็บอกให้เราลองหาเพื่อนคุยดู

คือเราอยากรู้ว่ามีใครแนะนำวิธีที่ดีกว่านี้บ้าง