คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ถ้ายังอยู่ตรงนี้ต่อก้อทำใจอย่างเดียว. อดทนไปตามระบบ
ก้มหน้าก้มตาตามนายไป. เมื่อก่อนผมก้อคล้ายๆคุณ. เสนอนั้นนี่คิดงั้นงี้. นานไปถึงรู้ว่าเขาไม่ต้องการ. เขาจะเอาแบบที่เขาคิด. เราทำตามอย่างเดียว. ทำๆไป. อย่าไปอินกับมัน. ทำๆให้มันจบๆไป. แล้วก้อพยายามคิดข้อดีของอาชีพไว้. แค่นั้นแหละ
กับอีกทางไม่ไหวก้อออก. แต่จะมีผลไรตามมาจะคุ้มไหม ทั้งที่บ้าน. ทั้งชีวิตระยะยาว
ส่วนตัวเลือกก้มหน้าก้มตาทำ. ไม่คิดอะไร. อะไรไม่ถูกใจก้อข้ามผ่านไป. เลือกเก็บมาคิดเฉพาะข้อดีที่เราจะได้จากงานนี้ก้อพอ
ฟังดูเห็นแก่ตัวนะ. แต่นืละมั้งชีวิตจริง
ก้มหน้าก้มตาตามนายไป. เมื่อก่อนผมก้อคล้ายๆคุณ. เสนอนั้นนี่คิดงั้นงี้. นานไปถึงรู้ว่าเขาไม่ต้องการ. เขาจะเอาแบบที่เขาคิด. เราทำตามอย่างเดียว. ทำๆไป. อย่าไปอินกับมัน. ทำๆให้มันจบๆไป. แล้วก้อพยายามคิดข้อดีของอาชีพไว้. แค่นั้นแหละ
กับอีกทางไม่ไหวก้อออก. แต่จะมีผลไรตามมาจะคุ้มไหม ทั้งที่บ้าน. ทั้งชีวิตระยะยาว
ส่วนตัวเลือกก้มหน้าก้มตาทำ. ไม่คิดอะไร. อะไรไม่ถูกใจก้อข้ามผ่านไป. เลือกเก็บมาคิดเฉพาะข้อดีที่เราจะได้จากงานนี้ก้อพอ
ฟังดูเห็นแก่ตัวนะ. แต่นืละมั้งชีวิตจริง
แสดงความคิดเห็น
ลาออกจากตำแหน่งผู้จัดการแล้วไปเป็นลูกน้องเค้าในหน่วยงานราชการ
แต่ทางบ้านต้องการให้เข้ารับราชการเพื่อเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล ซึ่งเราก็โอเอที่จะลาออกมาตรงนี้ แต่เมื่อเข้ามาแล้วรับสภาพไม่ได้ เราอายุ
33 ปี ส่วนผู้บังคับบัญชาอายุ เพียง 29 ปีเราไม่มีสิทธิคิดหรือพูดอะไรได้ เราเคยคิดและแนะวิธีทำงานกับหัวหน้าเรานะ แต่เค้าก็กลายเป็นแอนตี้เราหาว่าเราไปเก่งกว่าเค้า อยากถามว่าควรทำอย่างไรดี