คือย่าเราป่วยค่ะ กินอาหารเองไม่ได้ หมอก็เลยใส่สายจากจมูกถึงกระเพาะ และแน่นอนว่ามันคงไม่ได้สะดวกสบายอะไรอยู่แล้ว แกเลยพยายามจะดึงมันออกตลอด คืนที่เรากับพี่ไปเฝ้า ตกใจตื่นมาตอนตีสอง แกก็ดึงสายที่ว่านั่นออกจริงๆ ซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกที่แกดึง เราก็บอกพยาบาลเจ้าของไข้ประมาณตีสาม นางก็บอกว่า เดี๋ยวค่อยมาใส่ให้ใหม่ตอนเช้า กว่านางจะมาใส่ให้ก็ประมาณช่วงสายๆ เราไม่กล้าดู แต่พี่เล่าว่า พยาบาลใส่แบบชุ่ยๆ หยาบๆ ย่าแกก็กลัวมากๆ มือสั่น ร้องโหวกเหวกไม่หยุดเลย นางก็พูดกับย่าว่า "ก็ย่าดึงเองหนิ" (อารมณ์ประมาณ ก็ช่วยไม่ได้อะ) แต่หลังจากนั้น ก็ไม่ได้มีอะไร ยังไม่เจออะไร เพราะยังไม่ถึงเวลากินข้าวหรือป้อนยา เรากับพี่ก็กลับบ้านไป
     อาไปเฝ้าต่อ ละเที่ยงวันนั้น ย่าแกก็ดึงสายอีก อาก็เลยไปหาพยาบาลเจ้าของไข้ แต่แกไม่อยู่ ก็พยายามบอกพยาบาลคนอื่น แต่ก็ไม่มีใครสน จากประสบการณ์ที่ไปเฝ้าบ่อยๆ ถ้าไปบอกอาการหรืออะไร แล้วบอกว่า เตียงนี้ๆ พยาบาลจะตะโกนเรียกหาเจ้าของไข้ทันที แล้วบางทีก็ทำเป็นไปหา แต่จริงๆคือเดินหนีแล้วหายไปเลย เช่นเดียวกัน รอบนี้อาเล่าว่า พอเจอกับพยาบาลเจ้าของไข้ นางก็นั่งจดอะไรไม่รู้ยิกๆ จดอยู่นั่นแหละ ไม่ยอมไปใส่สายให้สักที คล้ายกำลังถ่วงเวลาหรืออะไรก็ไม่อาจทราบได้ แต่สุดท้าย นางก็มาใส่ให้จนได้ค่ะ แล้วรอบนี้ ใส่ชุ่ยกว่าเดิมอีก อาหงุดหงิดมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้
     พอตกกลางคืน พ่อก็ไปเฝ้าต่อ ละตอนป้อนข้าวทางสาย แกก็ไอหนัก พ่อแกก็เลยไปตามหมอ หมอมาดูอาการก็บอกว่า แกดูเหนื่อยๆนะไม่ไหว คืนนั้นก็เลยต้องเข้าห้อง ICU ไป แล้วมารู้ทีหลังอีกว่า พยาบาลอะ ใส่ชุ่ยเกินไป ทำให้เหมือนมันไปขัดข้องยังไงไม่รู้ภายใน เศษอาหารก็เลยลงไปไม่ได้ ไปติดอยู่ที่หลอดลม ทำให้ย่าแกหายใจไม่ออกด้วย
     แล้วรู้มั้ยคะว่า พยาบาลคนนั้น พอแกทราบเรื่อง แกพูดว่ายังไง? แกพูดแค่ว่า "เออ ขอโทษละกัน" แค่นี้? โอ้โห คุณอานี่ถึงบอกว่า นี่ต้องให้เป็นอะไรขึ้นมาต่อหน้าต่อตาเลยรึไง

     อีกอย่างนึงค่ะ การเปลี่ยนผ้าอ้อม คือลำพังเรากับพี่ เปลี่ยนไม่ไหวแน่นอนค่ะ เพราะย่าแกขยับตัวไม่ได้ ต้องพลิกไปมา ผู้ช่วยพยาบาลถ้าเห็นว่าเป็นผู้หญิงมาเฝ้า ไม่สนเลยค่ะว่าจะเด็กแบเบาะแค่ไหน ก็จัดการกันเองละกันเนอะ วันนั้น นางเปิดประตูเข้ามา เห็นว่าเป็นเราปุ๊ป รีบปิดประตูหนีแทบไม่ทันค่ะ เรากับพี่มองหน้ากันแบบงงๆ แต่พอไปถามเวลาพ่อไปเฝ้า พ่อบอกว่า เค้าก็เปลี่ยนให้นะ พ่อไม่ต้องทำอะไรเลย

    ก็รู้ค่ะว่าต้องเข้าใจกันทั้งสองฝ่าย ใจเขาใจเรา แต่นี่มันชีวิตคนๆนึงเลยนะคะ แล้วย่าแกก็อายุมากแล้วด้วย จริงๆร่างกายย่าอะไม่ได้เป็นอะไรเลย(ณ ตอนนั้น) แต่แค่เพราะไอสายนั้นที่พยาบาลใส่ให้ อยากจะบอกพยาบาลคนอื่นๆว่า ก็ใจเย็นนิดนึงค่ะ ไม่ใช่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง ชั้นเหนื่อยละนะ ดึงกี่รอบแล้ว ปล่อยไปเลยดีมั้ย จะทำตามใจตัวเองแบบนั้นไม่ได้

     ขอบคุณค่ะ