เราจะไม่บอกว่าเป็นเรื่องจริง เราจะไม่บอกว่าทุกตัวละครในเรื่องมีอยู่จริง เราจะไม่บอกว่าให้เชื่อ แต่เราจะบอกแค่ว่าอ่านให้สนุกนะคะ

ยายเราไปเข้าปริวาสที่ ....... ตำบล ........  มีกำหนดกลับวันที่ 12 ที่จะถึงนี่ล่ะค่ะ เมื่อเช้ามืดวันจันทร์อยู่ๆเราก็ฝันถึงยายซะงั้น
เราเลยบอกแฟนว่า วันอังคารนี้ไปหายายที่วัดกันนะ คิดถึงยาย จะได้ไปทำวัตรเย็นด้วย เอาน้ำปานะไปถวายด้วย
พอดีกับที่วันนี้แฟนลา รร.ไปทำใบขับขี่ กลับมาจากทำใบขับขี่เย็นๆก็ขับรถไปหายายกัน ออกไปประมาณ 4-5 โมงเย็นละ
ไปถึงนั่นก็ถามทางไป โชคดีไปเจอชาวบ้านแถวนั้นเค้าอยู่บ้าน ........  พอดี
เค้าบอกเค้ากำลังจะกลับบ้าน ตามเค้ามาสิ เค้าจะพาไปหมู่บ้านนั้น แต่เราต้องเข้าไปอีกไกลนะ วัดอยู่ไกลจากหมู่บ้านนั้นพอสมควร
เราก็ขับรถตามมอเตอไซด์พี่เค้าไป ไกลมาก พอถึงหมู่บ้านเค้าก้อจอดหน้าบ้านตัวเองแล้วบอกทางเข้าไปวัดที่ว่านี่

จะว่าไปก็ไปไม่ยากหรอกเพราะจะมีป้ายสีเหลืองๆปักไว้ตามทาง เราก้อขับตามธงไป ที่จริงสามีขับนะ เรานั่งไป
ขาไปมันก็ไม่เท่าไรหรอก ถึงจะเริ่มโพล้เพล้ก็เถอะ จนตะวันตกดินละ เริ่มมืดแล้วเรายังไม่ถึงวัดเลย
ไม่รู้ทำไมวันนี้สามีเราพูดมากจัง ทักไปเรื่อย ทักทาง ทักถนน ทักไปตลอด ทั้งที่ปกติเค้าจะบอกเราเองว่ามีอะไรก้อไม่ต้องทัก
สงสัยอะไรก้อไปถามกันที่บ้าน ขับผ่าน รร. จะผ่านอาคารไม้หลังนึงเค้าเปิดไฟทิ้งไว้ แต่ว่า ในอาคารมันมีนักเรียนที่ไหนกันล่ะ รร.มันไม่มีนักเรียนแล้วอะ
แต่มีไฟเปิดไว้ตลอดเพราะว่า เวลาคนเดินทางถ้าไม่เปิดไฟตรงนี้มันมืดสนิทเลยนะ สามีเราก้อทักไป
เอ้า รร.นี้มีนร.อยู่ด้วยหรอ มืดแล้วทำไมยังไม่ปิดไฟกลับบ้านกัน
เราเลยบอกสามีว่า เตงง เงียบเหอะ ไม่ต้องสงสัยแล้ว ไม่ต้องถามม ไม่ต้องอยากรู้อะไรทั้งนั้นแหละ รีบขับเหอะ รีบไป สามีเราก้องุ้งๆงิ้งๆไปตลอดทาง

เอาน่ะ ในที่สุดก็ไปถึงวัดแล้ว เกือบมืดพอดี พอไปจอดรถ มีหลวงพี่มาทักว่าพวกเรามาทำวัตรเย็นหรอ
เราบอกว่ามาหายาย หลวงพี่เลยบอกว่าอยู่ที่ลานธรรมน่ะแหละ พวกเราเลยพากันเดินไปหายาย ไปถึงก็เริ่มสวดมนต์กันแล้ว
เราสองคนก็อยู่สวดด้วย จนเสร็จค่ะ นั่งสมาธิกัน กรวดน้ำแผ่เมตตา ไปหายายนั่งคุยซักพักก็กลับ ขากลับนี่แหละนี่ทำเอาใจคอไม่ดี


จากตอนมามันก็วังเวงอยู่แล้ว พอขากลับนี่ไม่ต้องพูดถึง ถนนไม่มีไฟฟ้า มืดสนิทมีแต่แสงไฟจากรถเรา คันเดียว ที่มุ่งหน้ากลับเข้าหมู่บ้าน
วัดที่ว่านี่เหมือนสถานปฎิบัติธรรมอ่ะค่ะ เค้ากำลังจะสร้าง ก็คือเป็นแค่ลานโล่งๆมีแค่พระพุทธรูป ทั้งพระและยายๆที่มาเข้าศีลก็นอนเต้นกัน
คือไม่มีสิ่งปลูกสร้างค่ะนอกจากห้องน้ำ แถมไกลจากบ้านคนมาก ถนนก็เป็นทางลูกรังเป็นดินแดง ขาไปขับช้าๆไม่มีฝุ่นเท่าไร
แต่ขากลับนี่สามีเราจัดเต็มแทบไม่เบรคเจ้าค่ะ จะไม่จัดเต็มได้ไง พอออกจากวัดมาได้ไม่ทันไรเลย มีเสียงกระแทก ตึ๊ง ที่หลังรถ

ตอนแรกเราคิดว่ารถตกหลุม แต่ว่ารถตกหลุมมันก้อต้องกระเด้งดิ มันจะดังตึ๊งแค่ที่หลังรถได้ไง เนอะ สามีชะลอรถลงแล้ว ตรงสะพานข่ามแม่น้ำสายเล็กๆ
ตรงนั้นมืดมากๆ แต่ไฟจากหน้ารถก็สาดพอแค่เห็นทาง แล้วก็ไม่มีแสงอะไรอีกเลย เรานี่ใจคอไม่ดีเลย พยายามจะเปิดเน็ตหาบทสวด
แต่ไม่มีสัญญาณอีกแล้วววว โอยยยย สามีเราเหมือนจะรู้ใจควักโทรศัพท์ออกมาเสียบกับสายลำโพง เปิดบทสวดชิณบัญชรที่อยู่ในเครื่องเลย

พอเสียงคลิปกำลังเริ่มสวดนะโมตัสสะ เหมือนมีอะไรกระแทกรถ หรือรถไปกระแทกอะไร หรือจะมีอะไรกระแทกอะไรเราก็ไม่รู้หรอก ดังตึ๊กก หนักกว่าเดิม
เสียงตึ๊กกก ดังมาก พร้อมกับเสียงกีตาร์ในรถ ดัง ติ๊งงงงงงงงงง แล้วเสียงสวดหายไปเลย เงียบบบ เรานี่กลัวมากนะ ก้มหน้าอย่างเดียวเลย

สักพักบทสวดก็เริ่มใหม่ สามีบอก ไม่มีอะไรหรอกตะเอง รถคงกระแทกอะไรมั้ง จ้าาาา กระแทกก็กระแทกจ้า
เราก้มหน้าก้มตาสวดมนต์อย่างเดียวสเลยจ้า สวดตามคลิปที่สามีเปิดแหละ ก้มหน้าก้มตาสวดไม่มองทางเลยจ้า
นานมากก นานจนเริ่มเห็นแสงไฟจากบ้านคน เราเลยเงยหน้าถามสามี ตะเอง เลย รร มาไกลรึยัง สามีบอก ไกลแล้วล่ะ
แล้วไฟน่ะ ปิดยัง สามีบอก ไม่นะ ไฟเปิดอยู่ สงสัยเค้าเปิดไว้ให้ทางมั้ง เราก้อบอก ใช่ เค้าเปิดไว้ตลอดแหละ แล้วมันก้อไม่มีนักเรียนด้วยนะเตง

ขับมาเรื่อยจนเข้าตัวเมือง เกือบ ชม.นะขับรถมาน่ะ เราหิวข้าวเลยชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวในตลาด แต่ก้อนะทะเลาะกันก่อนเรางอนเลยไม่ไป กลับบ้านเลย
พอเข้าบ้านเราก้อลงรถ ไปหาข้าวกินในบ้านป้า ไม่สนใจละ ไม่คุย งอน

สามีก้อเรียกเรา ตะเองมาดูนี่มา ตะเอง เราก้อไม่สน ไม่ไป งอน งอนหนักมาก
สามีก้อยังเรียกอยู่ ตะเองมาดูอะไรนี่มา จะดูป่าว เราก้อนะนึกว่าจะง้อ เราเลยทำทีเป็นเดินไปหา
พอไปถึง สามีชี้ที่หลังรถ ถามเราสั้นๆ ตะเองว่า แขนใครอ่ะ โอยยย พอเราเห็นรอยที่หลังรถนะเจ้าคะ น้ำตาจะไหล

ก็ตอนไปมันไม่มี สามีเพิ่งล้างรถ ตอนจอดที่วัดมันก้อยังไม่มี แต่พอกลับมาถึงบ้านน่ะ ก็นะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ที่จริงเราไม่ได้ถ่ายวันที่กลับมาถึงเลยนะ เรากลัวเรารีบวิ่งขึ้นบ้าน เราเพิ่งมาถ่ายรูปนี้ตอนไปซื้อน้ำที่แมคโคร
ถ่ายที่แมคโคร อาศัยว่า คนเยอะและสว่างด้วย เราไม่ได้ป๊อดหรอก เราแค่ใจคอไม่ค่อยดี
วันที่กลับมาจากวัด มีอีกรอยนึงด้านล่าง เป็นคล้ายๆรอยเท้าตรงฝาท้ายกระบะรถ เอ่อ เราเล่าไปขนลุกไป เราไปนอนดีกว่า
ตอนเช้าค่อยมาบรรยายต่อ ตอนนี้เริ่มกลัวอีกละ