หน้าเปิด


ต่อจากตอนที่แล้ว มาเรียพานางิมาที่บ่อน้ำในสวนของคฤหาสน์ มาเรียบอกกับนางิว่านานแล้วที่ไม่ได้มาตกปลาด้วยกันแถมอากาศก็แจ่มใสด้วย นางิก็นิ่งแล้วบอกเป็นครั้งแรกต่างหากที่มาที่นี่ด้วยกัน ถึงมาเรียจะบอกว่าอย่างนั้นเหรอแต่ก็บอกให้นางิพยายามตกปลาให้ได้หน่อยแล้วกันเพราะถ้าตกไม่ได้ก็จะไม่มีอาหารเย็น นางิถึงกับโวยเลยว่าเอาแบบนี้เลยเหรอ นางิเลยต้องมาเริ่มจับปลาแบบช่วยไม่ได้

หลังจากมาเรียเริ่มตกไม่ทันไร ปลาก็มากินเหยื่อของเบ็ดของมาเรียแล้ว แถมยังแรงเยอะทำเอาเบ็ดงอจึงคิดว่าต้องตัวใหญ่แน่นอน หลังจากยื้ออยู่แป๊บหนึ่ง มาเรียก็ใช้จังหวะดึงเต็มแรงจนมันเริ่มโผล่ขึ้นผิวน้ำเป็น..... ซากหัวกระต่าย... หัวตุ๊กตากระต่ายที่เละเทะไปหมด ทำเอาทั้งคู่นิ่งไปเลย นางิบอกเหมือนเคยเห็นมาก่อนและนึกได้ว่าเป็นหนึ่งในมาสคอตของสวนสนุกของนางิ(สวนสนุกที่สร้างมาเพื่อนางิแต่นางิไม่ค่อยได้ไป อยู่ในเล่มแรกๆ) มาเรียบอกไม่เคยเห็นมาก่อนเลยจนสงสัยว่าไม่ใช่ว่าคนใส่ตายไปแล้วหรอกนะ นางิรีบแย้งเลยว่าคนใส่ยังอยู่อย่าแช่งสิ มาเรียก็ว่าทะเลสาบนี้ตกลงกลายเป็นที่ทิ้งขยะไปแล้วเหรอไง นางิก็บอกยังไงซะก็เป็นทะเลสาบในบ้านนะ


แล้วนางิก็เริ่มตกดูบ้าง แต่ทันทีที่โยนเบ็ดไปก็เหมือนมีอะไรมาติดทันทีเลย แถมยังดึงมาได้ไม่ยากด้วยเลยคิดกันว่าเป็นปลาตัวเล็กรึเปล่า แต่พอนึกมาใกล้ๆก็รู้เลย มันคือหนังสือที่เขียนว่า "เทคนิคลับการต่อสู้ตระกูลซังเซงอิน" เป็นอันที่ฮายาเตะเคยอ่านมาก่อนแต่ไร้ประโยชน์ก็เลยโดนเอามาทิ้งที่นี่ นางิก็ไม่รู้หรอกว่าใครเอามาทิ้งแต่ก็ทิ้งมันลงในน้ำเหมือนเดิม เจอแบบนี้นางิก็เริ่มรู้สึกว่าที่นี่เป็นที่ๆโดนทิ้งเยอะจนนึกถึงของเกมโน่นของนี้ที่ควรจะได้ไปต่อแต่ก็โดนดองหายไปเลย(มุขเก่าๆคนอายุ 20+ ถึงจะรู้จักทั้งนั้น)

แล้วมาเรียก็เริ่มตกปลาต่อ และอีกเช่นเดิม คราวนี้มาเรียเจอเหมือนเป็นปลาใหญ่อีกรอบ พอดูเงาก็เห็นเป็นเงาปลาบนผิวนั้นชัดๆจึงคิดว่าคราวนี้เป็นปลาแน่ๆ(ยิงมุขไรอย่างนึงแต่ไม่เข้าใจ) ดูจากเงาก็คิดว่าเป็นปลาโคยแถมยังตัวใหญ่ด้วย มาเรียบอกถึงจะไม่รู้ว่ากินได้ไหมแต่ก็จะจับมาให้ได้ก่อน ว่าแล้วก็ดึงสุดแรงและ..... มังกรโผล่ออกมา... มังกรรูปแบบเดียวกับเทพมังกรโผล่ออกมาให้เห็นแล้วก็กลับลงน้ำไปทำเอาทั้งสองคนนิ่งไปเลย มาเรียบอกเป็นปลาโคยที่ใหญ่จริงๆแต่นางิบอกไม่ใช่แล้ว มาเรียบอกถึงงั้นก็จะลองตกให้ได้ดูแต่นางิบอกไม่เอาด้วยให้ปล่อยไป แล้วตอนนั้นเองก็มีโทรจิตจากเจ้ามังกรบอกแน่จริงก็ตกให้ได้ด้วยอีกต่างหาก มาเรียก็ยังเล่นมุขปลาโคยต่ออีกนางิเลยตบมุขใหญ่


มาเรียยังไม่ยอมแพ้พยายามจะตกมังกรให้ได้แต่กลายเป็นว่ามาเรียค่อยๆโดนลากลงน้ำแทน เท้าของมาเรียขูดไปกับพื้นดินเรื่อยๆ นางิก็บอกให้ปล่อยๆไปเถอะ แต่มาเรียก็ไม่ยอม โวยเลยว่าในฐานะเมดที่มีชีวิตของคุณหนูเป็นเดิมพัน จะต้องตกมาทำอาหารอร่อยๆให้ได้ ทำเอานางิคิดเลยว่าตัวเธอคงไม่คิดแบบนั้นด้วยหรอก มาเรียตะโกนอีกว่าถ้าโดนลากลงน้ำตอนนี้ได้กลายเป็นเมดเปียกๆแน่เลยให้นางิช่วย นางิถามช่วยยังไง มาเรียบอก.... "ช่วยลงน้ำไปจับมือเปล่ามาให้หน่อยสิ" นางิถึงกับร้องเอ๊ะ...เลยทีเดียว แน่นอนว่านางิไม่เอาด้วย

ตอนนั้นเองที่มังกรเห็นว่ามาเรียเปิดช่องว่าง มังกรเลยดึงมาเรียซะจนตัวลอยเกือบตกน่ำ แต่นางิเข้ามาช่วยดึงตัวไว้ได้ทัน มาเรียก็บอกให้นางิปล่อยเถอะไม่งั้นได้ตกน้ำไปด้วยแน่ แต่นางิก็ไม่ยอมปล่อย...ตะโกนเลยว่า...

นางิ: ฉัน...ฉัน... ฉันจะไม่ยอม...ให้เธอไปหรอก!!

มาเรียที่เห็นนางิพูดแบบนี้....แต่นางิที่ไร้เรี้ยวแรงก็ย่อมสูญเปล่า สุดท้ายทั้งคู่ก็โดนลากตกน้ำไปพร้อมๆกันเลย แถมสายเบ็ดยังขาดด้วย


หลังจากตกน่ำที่ตื้นแค่เหนือข้อเท้าเท่านั้น แต่ก็เปียกด้วยกันทั้งคู่ มาเรียก็หัวเราะบอกแบบนี้คืนนี้ก็ไม่มีอะไรกินแล้วสิ นางิตกใจบอกเอาจริงเหรอทั้งๆที่จะทำอะไรกินสักอย่างก็ได้ แต่มาเรียบอกสัญญาต้องเป็นสัญญา นางิเลยโวย แถมมาเรียยังบอกเปียกไปถึงชั้นในเลย นางิก็โวยอีกว่าความผิดใครล่ะ มาเรียก็หัวเราะและเงยหน้าพูดว่า...

มาเรีย: สนุกดีนะ


หลังจากนั้นในเดือนครึ่งต่อมา ปัญหาฮิซุยและฮิเมงามิที้ยังไม่คลีคลาย ชีวิตวุ่นวายของนางิที่ไม่เคยเปลี่ยน มาเรียไม่เคยพูดเรื่องลาออกเลยหลังจากนั้น แต่หลังจากงานวันเกิด 14 ปีของนางิ... ในคืนนั้นมาเรียก็ไปจากคฤหาสน์โดยทิ้งจดหมายฉบับนึงให้นางิเพียงเท่านั้น


จบตอน