สวัสดีค่ะ.....😊
จขกท.อ่ะชอบติดตามเพจกับigของคนที่มีลูกตัวน้อยๆ...ทั้งดาราไทยหรือชาวต่างชาติรวมถึงigของเกย์ จขกท.ชอบเด็กตัวน้อยวัยทารกวัยเด็กๆค่ะชอบการเลี้ยงลูกของพวกเค้า
แล้วจขกท.ก็ไปเจอแคปชั่น ของคนในวงการคนนึงที่เพิ่งเป็นคุณแม่ มีลูกชายชื่อเป็นดอกไม้ น่ารักเชียวค่ะ เค้าบอกว่าเค้ามีโอกาสได้ ดร.คนนึงที่เขียน the meta secret ประมาณผู้รู้ความสำเร็จของชีวิตกำจัดอุปสรรคอะไรนี่ละ
ประเด็นคือ การที่เราโตมาแบบครอบครัวแตกแยก เรามักจะโหยหาความรักมากกว่าความสำเร็จ
ส่วนตัวจขกท.เองก็โตมาแบบนี้ค่ะ ยอมรับเลยว่าเป็นคนขาดความอบอุ่น ...แต่จขกท.ไม่เคยเอามันมาเป็นปัญหากับการใช้ชีวิตนะคะ จขกท.ผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อมาได้อย่างชิลๆสามารถเรียนจบทำงานเก็บเงินก็ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับนึง โดยที่ไม่เคยสร้างปัญหาให้ใครและใช้ชีวิตอยู่อย่างไม่มีใครก็ได้.จะมีบ้างอารมณ์ไม่สิบ่อยเลยแหละแบบเพ้อเจ้อด้วยความอิจฉาเพื่อนที่มีแฟน๕๕๕๕ .. แต่เอาเข้าจริงๆก้อยังไม่อยากมีกลัวความผิดหวัง....การโหยหาความรักสำหรับมุมของจขกท.ไม่ว่าความรักจากเพื่อนจากครอบครัวหรือแฟนก็ถือเป็นการแบ่งปันความรักให้แก่กันเหมือนกัน...สำหรับจขกท.นะคะขาดตรงไหนก็อยากเติมให้เต็มตรงนั้นมากกว่าแต่ความจริงที่โอกาสที่จะเติมตรงส่วนที่ขาดมัน0/0....จขกท.ก็เลือกที่จะเอาความรักของพ่อกับแม่ที่มันแยกไปคนละทางมาปั่นรวมกันได้ความสมูทตี้ดีไปอีกแบบค่ะ
แล้วเพื่อนๆที่โตมาแบบนี้ล่ะคะ....มีมุมมองอย่างไรกันบ้างคะ
คนที่โตมาแบบครอบครัวแตกแยก..มักจะโหยหาความรักมากกว่าความสำเร็จ จริงหรือไม่
จขกท.อ่ะชอบติดตามเพจกับigของคนที่มีลูกตัวน้อยๆ...ทั้งดาราไทยหรือชาวต่างชาติรวมถึงigของเกย์ จขกท.ชอบเด็กตัวน้อยวัยทารกวัยเด็กๆค่ะชอบการเลี้ยงลูกของพวกเค้า
แล้วจขกท.ก็ไปเจอแคปชั่น ของคนในวงการคนนึงที่เพิ่งเป็นคุณแม่ มีลูกชายชื่อเป็นดอกไม้ น่ารักเชียวค่ะ เค้าบอกว่าเค้ามีโอกาสได้ ดร.คนนึงที่เขียน the meta secret ประมาณผู้รู้ความสำเร็จของชีวิตกำจัดอุปสรรคอะไรนี่ละ
ประเด็นคือ การที่เราโตมาแบบครอบครัวแตกแยก เรามักจะโหยหาความรักมากกว่าความสำเร็จ
ส่วนตัวจขกท.เองก็โตมาแบบนี้ค่ะ ยอมรับเลยว่าเป็นคนขาดความอบอุ่น ...แต่จขกท.ไม่เคยเอามันมาเป็นปัญหากับการใช้ชีวิตนะคะ จขกท.ผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อมาได้อย่างชิลๆสามารถเรียนจบทำงานเก็บเงินก็ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับนึง โดยที่ไม่เคยสร้างปัญหาให้ใครและใช้ชีวิตอยู่อย่างไม่มีใครก็ได้.จะมีบ้างอารมณ์ไม่สิบ่อยเลยแหละแบบเพ้อเจ้อด้วยความอิจฉาเพื่อนที่มีแฟน๕๕๕๕ .. แต่เอาเข้าจริงๆก้อยังไม่อยากมีกลัวความผิดหวัง....การโหยหาความรักสำหรับมุมของจขกท.ไม่ว่าความรักจากเพื่อนจากครอบครัวหรือแฟนก็ถือเป็นการแบ่งปันความรักให้แก่กันเหมือนกัน...สำหรับจขกท.นะคะขาดตรงไหนก็อยากเติมให้เต็มตรงนั้นมากกว่าแต่ความจริงที่โอกาสที่จะเติมตรงส่วนที่ขาดมัน0/0....จขกท.ก็เลือกที่จะเอาความรักของพ่อกับแม่ที่มันแยกไปคนละทางมาปั่นรวมกันได้ความสมูทตี้ดีไปอีกแบบค่ะ
แล้วเพื่อนๆที่โตมาแบบนี้ล่ะคะ....มีมุมมองอย่างไรกันบ้างคะ