สายตาเช้านี้ยังขุ่นมัวเหมือนเดิม วันนี้ภรรยาผมนอนตีพุงอยู่ที่บ้านเนื่องจากเป็นวันหยุด ลูกสาวก็ไปเรียนประถมวันแรก ชวนให้คิดถึงอนาคตของสาวน้อยที่จบหมอแบบไม่ไหว อย่างไรก็ตาม ที่จริงวันนี้ผมต้องรับหน้าที่เป็นอาเสี่ยขายข้าวสารเป็นวันแรกต่อจากคุณพ่อแล้ว

    "อาหารเช้าเวฟเอานะ"

    "ขี้เกียจอะไรปานนั้น" ถ้าจะสันหลังยาวไม่ทำกับข้าวให้ผัวขนาดนี้ ไม่ตุนมาม่าเอาไว้เลยล่ะ

    "ฉันอ่านใจคุณได้นะ"

    อ้ะจึ๋ย ยังไงล่ะ โดยมนุษย์เมียคุมไว้แล้ว จะว่าไป ตั้งแต่นายกคนใหม่ขึ้นมา ข้าวร้านเราก็ถูกลงอย่างเห็นได้ชัดเลยแหละ

    "จำตอนมอสองได้ม่ะ"

    "จำได้สิ" มาไม้ไหนครับ คุณเมีย

    "ก็ญาติคุณริ มาถามหาอีกล่ะสิ เขายิ่งมาชอบบ่นว่าฉันเป็นคุณริด้วย"

    "เขาคงเป็นบ้าไปแล้วมั้ง" คุณริที่ว่าคือเพื่อนสมัยเรียนของผมเองแหละ มันเป็นลูกครึ่งฝรั่ง หลังจากวันที่ไอ้แว่นกลายไปเป็นผีดิบนั้น มันก็หายไปอย่างลึกลับ และนี่ก็ผ่านไปสิบเอ็ดปีแล้ว งานศพแบบไร้ร่างก็จัดไปแล้วที่วัดไกล้บ้าน แต่คุณญาติมันก็กลายเป็นบ้า วนเวียนมาถามหาหลานชายทุกวันอย่างน่าเวทนา

    "แจ้งตำรวจไหม"

    "ใจร้ายไปป่าว" สมัยนั้นภรรยาผมเป็นรองหัวหน้าห้อง ที่จริงก็ปิ๊งมาตั้งนานแล้วแหละ วิ๊ง ๆ อ้อ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผมก็เลิกเรียน มาใช้ชีวิตเรื่อยเปื๋อยบวกกับเรียนที่ศุนย์การศึกษานอกโรงเรียนจนได้วุฒิมัธยมสาม และมาช่วยงานพ่อที่บ้าน


    "ยินดีด้วยนะอาตี๋ ลื้อเป็นเสี่ยแล้วล่ะ"

    "ขอบคุณนะอาม่า ว่าแต่ป๊าจะกลับไทยเมื่อไหร่อะ"

    "สามสิบกุมภาไง ลื้อขี้ลืมจริง ๆ เลย"

    "ม่าเลยนัดหมอมากี่อาทิตย์แล้วเนี่ย อ้อ เพื่อนผมมาและ เดี่ยวมาก่อนนะ"

    "พ่อ มานี่ก่อน" ภรรยาผมนี่คอยถ่วงตลอดเลย คนกำลังจะเที่ยวแท้ ๆ

    "อะไร"

    "ยืมมีดในครัวก่อนนะ" ห้ะ ว่าไงนะนี่เธอจะทำกำข้าวหรอ สงสัยวันนี้ฝนตนแน่เลย

    "อืม"


    ก็อก ก็อก

    "ไอ้บ้านี่ เปิดช้าจริง ๆ เลย!"

    "รอแป๊ปนึงดิวะ"

    "วันนี้กูมาเซอร์ไพรซ์ด้วยแหละ" เสียงข้างนอกส่งมาอย่างทึกทัก


    "แค่กลับจากนิวยอร์กก็ไพรซ์แล้ว มีอะไรอีกล่ะ"


    "เปิดประตูมา" อย่าทำให้ตื่นเต้นสิ ไอ้บ้าเอ้ย


    ...
    "แทน แท๊นน นี่ไงอีรองหัวหน้าห้องที่เคยปิ๊งเมื่อตอนเรียนอะ" ข้าง ๆ ไอ้หนุ่มไฮโซนั้น มีหญิงสาวที่....หน้าเหมือนเมียตูอยู่!!

    "คือ อ... ขอโทษนะ ตอนนั้นที่เราหนีทุกไปเรียนต่อเมืองนอกโดยไม่บอกไม่กล่าว คือเรา...ขอโทษจริง ๆ นะ" พูดอะไรฟะเนี่ย แกก็เมียฉันไง แล้วไปจับมือไอ้นั้นทำไมล่ะ ตูงงไปหมดแล้วนะเฮ้ย

    "ไหนใคร บอกเมียมาซิ" เดี๋ยวนะ นี่ก็เสียงเมียเรา ทำไมเป็นสองคนได้ล่ะวะ

    "นี่ไง กูคบกัน นี่ไงมันสองเดือนแล้ว" ว่าแล้วเพื่อนมันก็โชว์ครรภ์อ่อน ๆ มาเบื้องหน้า

    จะว่าไป....ตูไม่เคยเห็นเมียตูท้องนี่หว่า ว่าไปแล้ว....เมียตูเป็นใครฟะ???

***************************************************************************************************************

เป็นไงบ้างครับ กับเรื่องสั้นเรื่องแรกของผม ผิดพลาดประการใดก็ติชมได้แบบไม่ต้องเกรงใจเลยนะครับ