ไม่มีใครอยากอ้วนหรอก ทุกคนก็อยากหุ่นดีสุขภาพดีกันหมดนะแหละ

บ้านเรามีกระจก บ้านเรามีตาชั่ง ไม่ต้องบอกเราหรอกว่าเราอ้วน เรารู้ก่อนแกอีกกกกกกก

ลดยังไงก็ไม่ลง วิ่งออกกำลังกายก็โคตรจะเหนื่อย คุมอาหารก็พอทำได้แต่ก็ไม่ 100% มันยังอยากกินขนมปิ้งเนยนม มันยังอยากกินกาแฟอยู่
รู้ไหมว่ามันยากขนาดไหน กับการบังคับตัวเอง เอาชนะใจตัวเอง พร้อมๆกับมีแรงเสริมด้านลบจากคนรอบข้างอยู่เสมอ
เพื่อนบางคน เจอกันอาทิตย์ละครั้ง ทักทุกครั้ง บ้าป่ะ กูรู้แล้วว่ากูอ้วน จะพูดซ้ำๆตอกย้ำหัวเราะทำ ไรวะ

คนอ้วนไม่ใช่คนตลก ไม่ใช่คนอารมณ์ดีทุกคนนะเว้ย คนอ้วนก็มีจิตใจ เสียใจเป็น เขาก็ไม่ได้อยากอ้วนปะวะ
กดดันตอกย้ำกันอยู่นั่นแหละ ความอ้วนที่เรามีมันทำให้น้ำหนักเราขึ้น แต่ทำไมมันทำให้คนรอบข้างลำบาก ดูเป็นเดือดเป็นร้อนอะไรนักหนา
ลดความอ้วนมันก็ต้องใช้เวลาป่ะ ก็ให้กำลังใจ ช่วยๆกันหน่อยไม่ได้หรอ ด่าเป็นอย่างเดียว
ท้อมาก วันนี้วิ่งไปร้องไห้ไป ทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บ นึกถึงคำด่าแล้วมันเสียใจ