เมื่อสามปีที่แล้ว จู่ๆ ตัวเขาก็ได้รับข้อความทางหลังไมค์ในเว็บไซต์จากผู้หญิงคนหนึ่ง!
‘เอ๊ะ ว่าแต่ที่พูดคุยถามตอบหลังไมค์กันไป นางบอกว่านางไม่ใช่ชะนีนี่นะ แต่ก็
ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าข้อความสุดท้ายที่เธอส่งมาให้ ก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีกเลยก็คือ…
ตอนนี้คุณอาจจะยังไม่เจอปัญหาที่ฉันคาดเอาไว้ว่าคนแบบพวกเราจะต้องเจอเข้าในสักวัน
แต่คุณก็ลองเก็บข้อเสนอของฉันเอาไว้พิจารณาได้นะคะ ว่าถ้าเกิดวันไหนที่คุณต้องการ
คนที่ไว้ใจได้ให้มาช่วยรับบทเป็นแฟนกำมะลอเพื่อบังหน้า คุณจะติดต่อเรามาก็ได้นะ
เพราะเราก็กำลังมองหาเมีย แอร๊ย ตรงไป 555+ ล้อเล่นนะคุณ
คือ... ฉันรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่กลับไทยไป ฉันคงจะถูกคนรอบๆ ตัวถามถึงเรื่องแฟนหนักหน่วง
กว่าที่กลับไปเยี่ยมบ้านทุกวันนี้แน่ๆ วันหนึ่งฉันก็อาจจะจำเป็นต้องหาคนมาช่วยเล่นละคร
เป็นแฟนกำมะลอเพื่อบังหน้าให้เหมือนกัน และคนๆ นั้นก็จะต้องเป็นคนที่พอจะไว้ใจได้
มากพอว่าเขาคนนั้นจะไม่เปิดเผยความลับของฉัน ฉะนั้น..ถ้าต่างฝ่ายต่างรู้ความลับของ
กันและกัน แบบคุณกับฉัน ความลับของอีกฝ่ายก็น่าจะปลอดภัยแน่นอน
ถ้าคุณเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็ให้นึกถึงฉันได้เลยนะคะ แต่ถ้าฉันเดือดร้อน ไม่แน่ว่าวันหนึ่ง
ก็อาจจะต้องรบกวนให้คุณช่วยเช่นกัน แล้วก็ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันน่ะไว้ใจได้ค่ะ เพราะ
ฉันชอบผู้หญิง นิสัยก็ออกจะแมนๆ แต่งตัวแบบแมนๆ บ้าง แบบหญิงๆ บ้าง แล้วแต่
อารมณ์และสถานการณ์ ส่วนที่บ้านของฉันก็ไม่มีใครรู้หรอกนะคะ ว่าฉันเป็นแบบนี้
ยังไงถ้าวันไหนคุณเกิดต้องการความช่วยเหลือขึ้นมาก็บอกมาได้นะคะ ฉันยินดีจะ
ช่วยคุณนะ เพราะเข้าใจดีว่าสิ่งที่คุณต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้มันเป็นยังไง
ริน...’
‘ยายนี่ เขาเพี้ยนรึเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆ ก็เที่ยวมาเสนอตัวทำหน้าที่เป็นแฟนบังหน้าให้
กับคนที่ไม่รู้จักกันในโลกออนไลน์แบบนี้ เห้อ... โลกก็เริ่มอยู่ยากไปละนะ เขาล่ะ
เพลีย แต่.. เอาเหอะ ปล่อยชีมโนโอ้โอ๊ะโอ! ไปคนเดียวก่อนละกัน’
หลังจากภัทรได้อ่านข้อความนั้นของรินเข้า เขาก็เผลอคิดอะไรตลกๆ ขึ้นมาในใจ
จนตัวเองก็เผลอส่ายหัวและอดยิ้มขำออกมาไม่ได้
หัวค่ำวันหนึ่ง หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปประมาณสามปีกว่าๆ
“ฮะ แม่จะให้ผมลองไปทำความรู้จักน้องนุ๊กหรือแม่ ผมก็รู้จักอยู่แล้วไงครับ ฮะ!
อะไรนะ ไปครั้งนี้ คือการไปแบบดูตัวเลยเหรอแม่ ไม่ไหวมั้งครับ ผมยังไม่พร้อม”
ภัทรถามเสียงดัง อย่างรู้สึกตกใจกับการพยายามจับคู่ตัวเขากับลูกสาวของเพื่อนท่าน
‘งานเข้าแล้วไงล่ะ’
ภัทรแอบคิดในใจ
“ก็ผมไม่พร้อมจริงๆ นะครับแม่ ... คือๆ แม่จะให้ผมไปดูตัวได้ยังไง ก็ในเมื่อตอนนี้
ผมก็มีคนที่คุยๆ อยู่แล้วนะแม่”
ภัทรรีบหาข้ออ้างเพื่อหาทางเอาตัวรอดจากการจับคู่ตัวเขากับหญิงสาวที่มารดา
หามาให้
“คุยกันระดับไหนเหรอ… ก็เรียกว่าแฟนได้แล้วแหละครับ” ภัทรแถออกนอกระบบ
ไปเรียบร้อย
‘พูดอะไรออกไปนี่ซวยแล้ว’
ภัทรเงิบกับการแถของตัวเองไปแบบนั้น
“ฮะ แม่จะให้ผมพาแฟนผมไปให้แม่ดูตัวแทนงั้นเหรอครับ” ภัทรเผลอถามคำถาม
เสียงดังขึ้นมาอย่างตกใจ‘แล้วตูจะไปหามาจากไหนล่ะเนี่ย!’
ภัทรเริ่มรู้สึกได้ว่าความซวยกำลังจะมาเยือนเขาในเร็วๆ นี้
“ไว้ว่างๆ ก่อนละกันครับ” ชายหนุ่มพยายามใช้การประวิงเวลาเข้ามาช่วย
“ห้ะ จะให้พาแฟนไปหาตอนที่ผมกลับบ้านปีใหม่ปลายปีนี้” ภัทรถามคำถาม
เสียงดังอย่างตกใจอีกครั้ง
“แล้วถ้าแฟนผมเขาอยากกลับบ้านเขาตอนปีใหม่ล่ะครับแม่” ” ลูกชายรีบถาม
คำถามมารดาเพื่อกลบเกลื่อนพิรุธเมื่อครู่นี้
“หา.. งั้นให้พาไปเสาร์อาทิตย์ไหนก็ได้ ไม่ต้องรอช่วงเทศกาลแล้ว” ภัทรเริ่มเก็บ
อาการได้ดีขึ้นไม่เผลอเสียงดังแล้ว
‘นี่ประวิงเวลา รึร่นระยะเวลาเข้ามากันแน่นะเนี่ย’ชายหนุ่มแอบบ่นกับตัวเองในใจ
“มีจริงๆ สิครับ ผมไม่โกหกแม่หรอก” ลูกชายยังพยายามแถกับมารดาต่อไปเรื่อยๆ
“งั้นขอผมถามเขาก่อนนะครับแม่ ถ้าเขาว่ายังไง ผมจะโทรกลับไปบอกแม่นะครับ”
ภัทรกล่าวแบบดูแนบเนียนมากยิ่งขึ้นกว่าช่วงแรก ที่ดูโทนเสียงดังผิดปกติไปบ้าง
เล็กน้อย
“ครับ ฝันดีครับแม่” ภัทรรีบกล่าวลาก่อนที่งานจะเข้ามากไปกว่านี้
“ราตรีสวัสดิ์ครับ”
‘เอาละ อ้างอะไรไม่อ้าง ดันอ้างว่ามีแฟนแล้ว แม่เอ้ย เอาไงดีล่ะคราวนี้’ ภัทรนึก
ก่นด่าตัวเองอยู่ในใจ
หลังจากภัทรนอนคิดไปสามตลบก็ยังนึกไม่ออก จะให้ไปปรึกษาคนรอบตัวก็
ทำไม่ได้ เพราะปกติเล่นแอ๊บแมนเสียแนบเนียนจนใครๆ ก็จับไม่ได้ ครั้นจู่ๆ
จะให้ไปเล่าปัญหาเรื่องนี้และถามความเห็นของคนรอบตัวจึงเป็นไปไม่ได้
‘งั้นลองปรึกษานังอั้มดูละกัน’
ชื่อของเพื่อนกะเทยในค่ายทหารก็แวบเข้ามาในหัวทันที
“ฮัลโหล โทรมาดึกดื่นขนาดนี้มีอะไรย่ะ นังแอ๊บ โทรมาขัดจังหวะฉันกับพี่ตั้ม
ทำไมไม่ทราบ” อั้ม (ผู้เคยมีนามเดิมก่อนจะแปลงเพศจนกลายเป็นสาวสวยว่า อ่ำ)
ตวัดเสียงเหวี่ยงใส่เล็กน้อย อย่างขัดจิตที่นังเพื่อนโทรมาได้จังหวะนรกมาก
“งานเข้าฉันว่ะแก แม่จะให้ฉันพาแฟนไปเปิดตัว” ภัทรรีบละล่ำละลักบอก
“ตาย ปัญหาสามัญของพวกกะเทยที่ไม่เปิดตัวเลยนะแกร้ แต่ก็ไม่ยาก แกก็
แกรนด์โอเพ่นนิ่งซะเลยซิ แค่พาหนุ่มสักคนไปแนะนำตัวให้คุณแม่ว่า ‘สวัสดีค่ะ
คุณแม่ นี่ว่าที่สามีของภัทรเองค่ะ’ ง่ายจะตายไป” อั้มพูดตอบขำๆ
“ไม่ตลก แม่ฉันคงเป็นลม ส่วนพ่อฉันคงได้หัวใจวายตายคาบ้าน ก็เคยเล่าให้ฟัง
แล้วไงว่าพ่อไม่ชอบเรื่องนี้มากๆ” ภัทรเริ่มไม่ตลกกับเพื่อน
“งั้นก็ลอง...
ขอบคุณท่านผู้อ่านมากๆ ค่า ^^
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ...
ข้อเสนอจากหลังไมค์ (ตอนแรกของเรื่องพลิกรักจากหลังไมค์ค่า)
เมื่อสามปีที่แล้ว จู่ๆ ตัวเขาก็ได้รับข้อความทางหลังไมค์ในเว็บไซต์จากผู้หญิงคนหนึ่ง!
‘เอ๊ะ ว่าแต่ที่พูดคุยถามตอบหลังไมค์กันไป นางบอกว่านางไม่ใช่ชะนีนี่นะ แต่ก็
ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าข้อความสุดท้ายที่เธอส่งมาให้ ก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีกเลยก็คือ…
ตอนนี้คุณอาจจะยังไม่เจอปัญหาที่ฉันคาดเอาไว้ว่าคนแบบพวกเราจะต้องเจอเข้าในสักวัน
แต่คุณก็ลองเก็บข้อเสนอของฉันเอาไว้พิจารณาได้นะคะ ว่าถ้าเกิดวันไหนที่คุณต้องการ
คนที่ไว้ใจได้ให้มาช่วยรับบทเป็นแฟนกำมะลอเพื่อบังหน้า คุณจะติดต่อเรามาก็ได้นะ
เพราะเราก็กำลังมองหาเมีย แอร๊ย ตรงไป 555+ ล้อเล่นนะคุณ
คือ... ฉันรู้ดีว่าเมื่อไหร่ที่กลับไทยไป ฉันคงจะถูกคนรอบๆ ตัวถามถึงเรื่องแฟนหนักหน่วง
กว่าที่กลับไปเยี่ยมบ้านทุกวันนี้แน่ๆ วันหนึ่งฉันก็อาจจะจำเป็นต้องหาคนมาช่วยเล่นละคร
เป็นแฟนกำมะลอเพื่อบังหน้าให้เหมือนกัน และคนๆ นั้นก็จะต้องเป็นคนที่พอจะไว้ใจได้
มากพอว่าเขาคนนั้นจะไม่เปิดเผยความลับของฉัน ฉะนั้น..ถ้าต่างฝ่ายต่างรู้ความลับของ
กันและกัน แบบคุณกับฉัน ความลับของอีกฝ่ายก็น่าจะปลอดภัยแน่นอน
ถ้าคุณเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็ให้นึกถึงฉันได้เลยนะคะ แต่ถ้าฉันเดือดร้อน ไม่แน่ว่าวันหนึ่ง
ก็อาจจะต้องรบกวนให้คุณช่วยเช่นกัน แล้วก็ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันน่ะไว้ใจได้ค่ะ เพราะ
ฉันชอบผู้หญิง นิสัยก็ออกจะแมนๆ แต่งตัวแบบแมนๆ บ้าง แบบหญิงๆ บ้าง แล้วแต่
อารมณ์และสถานการณ์ ส่วนที่บ้านของฉันก็ไม่มีใครรู้หรอกนะคะ ว่าฉันเป็นแบบนี้
ยังไงถ้าวันไหนคุณเกิดต้องการความช่วยเหลือขึ้นมาก็บอกมาได้นะคะ ฉันยินดีจะ
ช่วยคุณนะ เพราะเข้าใจดีว่าสิ่งที่คุณต้องเผชิญอยู่ทุกวันนี้มันเป็นยังไง
ริน...’
‘ยายนี่ เขาเพี้ยนรึเปล่าเนี่ย อยู่ดีๆ ก็เที่ยวมาเสนอตัวทำหน้าที่เป็นแฟนบังหน้าให้
กับคนที่ไม่รู้จักกันในโลกออนไลน์แบบนี้ เห้อ... โลกก็เริ่มอยู่ยากไปละนะ เขาล่ะ
เพลีย แต่.. เอาเหอะ ปล่อยชีมโนโอ้โอ๊ะโอ! ไปคนเดียวก่อนละกัน’
หลังจากภัทรได้อ่านข้อความนั้นของรินเข้า เขาก็เผลอคิดอะไรตลกๆ ขึ้นมาในใจ
จนตัวเองก็เผลอส่ายหัวและอดยิ้มขำออกมาไม่ได้
หัวค่ำวันหนึ่ง หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปประมาณสามปีกว่าๆ
“ฮะ แม่จะให้ผมลองไปทำความรู้จักน้องนุ๊กหรือแม่ ผมก็รู้จักอยู่แล้วไงครับ ฮะ!
อะไรนะ ไปครั้งนี้ คือการไปแบบดูตัวเลยเหรอแม่ ไม่ไหวมั้งครับ ผมยังไม่พร้อม”
ภัทรถามเสียงดัง อย่างรู้สึกตกใจกับการพยายามจับคู่ตัวเขากับลูกสาวของเพื่อนท่าน
‘งานเข้าแล้วไงล่ะ’
ภัทรแอบคิดในใจ
“ก็ผมไม่พร้อมจริงๆ นะครับแม่ ... คือๆ แม่จะให้ผมไปดูตัวได้ยังไง ก็ในเมื่อตอนนี้
ผมก็มีคนที่คุยๆ อยู่แล้วนะแม่”
ภัทรรีบหาข้ออ้างเพื่อหาทางเอาตัวรอดจากการจับคู่ตัวเขากับหญิงสาวที่มารดา
หามาให้
“คุยกันระดับไหนเหรอ… ก็เรียกว่าแฟนได้แล้วแหละครับ” ภัทรแถออกนอกระบบ
ไปเรียบร้อย
‘พูดอะไรออกไปนี่ซวยแล้ว’
ภัทรเงิบกับการแถของตัวเองไปแบบนั้น
“ฮะ แม่จะให้ผมพาแฟนผมไปให้แม่ดูตัวแทนงั้นเหรอครับ” ภัทรเผลอถามคำถาม
เสียงดังขึ้นมาอย่างตกใจ‘แล้วตูจะไปหามาจากไหนล่ะเนี่ย!’
ภัทรเริ่มรู้สึกได้ว่าความซวยกำลังจะมาเยือนเขาในเร็วๆ นี้
“ไว้ว่างๆ ก่อนละกันครับ” ชายหนุ่มพยายามใช้การประวิงเวลาเข้ามาช่วย
“ห้ะ จะให้พาแฟนไปหาตอนที่ผมกลับบ้านปีใหม่ปลายปีนี้” ภัทรถามคำถาม
เสียงดังอย่างตกใจอีกครั้ง
“แล้วถ้าแฟนผมเขาอยากกลับบ้านเขาตอนปีใหม่ล่ะครับแม่” ” ลูกชายรีบถาม
คำถามมารดาเพื่อกลบเกลื่อนพิรุธเมื่อครู่นี้
“หา.. งั้นให้พาไปเสาร์อาทิตย์ไหนก็ได้ ไม่ต้องรอช่วงเทศกาลแล้ว” ภัทรเริ่มเก็บ
อาการได้ดีขึ้นไม่เผลอเสียงดังแล้ว
‘นี่ประวิงเวลา รึร่นระยะเวลาเข้ามากันแน่นะเนี่ย’ชายหนุ่มแอบบ่นกับตัวเองในใจ
“มีจริงๆ สิครับ ผมไม่โกหกแม่หรอก” ลูกชายยังพยายามแถกับมารดาต่อไปเรื่อยๆ
“งั้นขอผมถามเขาก่อนนะครับแม่ ถ้าเขาว่ายังไง ผมจะโทรกลับไปบอกแม่นะครับ”
ภัทรกล่าวแบบดูแนบเนียนมากยิ่งขึ้นกว่าช่วงแรก ที่ดูโทนเสียงดังผิดปกติไปบ้าง
เล็กน้อย
“ครับ ฝันดีครับแม่” ภัทรรีบกล่าวลาก่อนที่งานจะเข้ามากไปกว่านี้
“ราตรีสวัสดิ์ครับ”
‘เอาละ อ้างอะไรไม่อ้าง ดันอ้างว่ามีแฟนแล้ว แม่เอ้ย เอาไงดีล่ะคราวนี้’ ภัทรนึก
ก่นด่าตัวเองอยู่ในใจ
หลังจากภัทรนอนคิดไปสามตลบก็ยังนึกไม่ออก จะให้ไปปรึกษาคนรอบตัวก็
ทำไม่ได้ เพราะปกติเล่นแอ๊บแมนเสียแนบเนียนจนใครๆ ก็จับไม่ได้ ครั้นจู่ๆ
จะให้ไปเล่าปัญหาเรื่องนี้และถามความเห็นของคนรอบตัวจึงเป็นไปไม่ได้
‘งั้นลองปรึกษานังอั้มดูละกัน’
ชื่อของเพื่อนกะเทยในค่ายทหารก็แวบเข้ามาในหัวทันที
“ฮัลโหล โทรมาดึกดื่นขนาดนี้มีอะไรย่ะ นังแอ๊บ โทรมาขัดจังหวะฉันกับพี่ตั้ม
ทำไมไม่ทราบ” อั้ม (ผู้เคยมีนามเดิมก่อนจะแปลงเพศจนกลายเป็นสาวสวยว่า อ่ำ)
ตวัดเสียงเหวี่ยงใส่เล็กน้อย อย่างขัดจิตที่นังเพื่อนโทรมาได้จังหวะนรกมาก
“งานเข้าฉันว่ะแก แม่จะให้ฉันพาแฟนไปเปิดตัว” ภัทรรีบละล่ำละลักบอก
“ตาย ปัญหาสามัญของพวกกะเทยที่ไม่เปิดตัวเลยนะแกร้ แต่ก็ไม่ยาก แกก็
แกรนด์โอเพ่นนิ่งซะเลยซิ แค่พาหนุ่มสักคนไปแนะนำตัวให้คุณแม่ว่า ‘สวัสดีค่ะ
คุณแม่ นี่ว่าที่สามีของภัทรเองค่ะ’ ง่ายจะตายไป” อั้มพูดตอบขำๆ
“ไม่ตลก แม่ฉันคงเป็นลม ส่วนพ่อฉันคงได้หัวใจวายตายคาบ้าน ก็เคยเล่าให้ฟัง
แล้วไงว่าพ่อไม่ชอบเรื่องนี้มากๆ” ภัทรเริ่มไม่ตลกกับเพื่อน
“งั้นก็ลอง...
ขอบคุณท่านผู้อ่านมากๆ ค่า ^^
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ...