มีเพื่อนมาชวนร่วมทุนเปิดร้านอาหาร ต้องยอมรับเลยว่าไม่มีประสบการณ์ในเรื่องนี้ โชคดีที่เพื่อนมีประสบการณ์ประสบความสำเร็จมาจากออสเตรเลียขยายสาขาได้แล้ว 2 สาขาที่ออสเตรเลีย เพื่อนเลยอยากนำโมเดลนั้นมาขยายสาขาในเมืองไทย แต่สำหรับเราแล้วรู้สึกว่าการทำร้านอาหารที่ออสเตรเลียกับการทำร้านอาหารที่เมืองไทยแตกต่างกัน เพราะสภาพแวดล้อมก็ต่างกัน เมืองไทยคนส่วนใหญ่คิดอะไรไม่ออกก็เปิดร้านอาหาร ไม่ว่าจะเป็นขนาดใหญ่หรือเล็ก ดูเกลื่อนเมืองไปหมด เคยได้ยินใครบางคนพูดไว้ว่า เปิดร้านอาหาร 100 ร้าน รอดได้จริงเพียง 20 ร้าน ถือได้ว่าเป็นสนามปราบเซียน แต่ก็เป็นสนามที่ท้าทาย น่าลงทุน  เพราะรายที่รอดก็รวยเลย เราเลยอยากเสี่ยง
    โดยส่วนตัวก็อยากร่วมลงทุนกับเพื่อนเปิดร้านอาหารสักแห่ง เพราะมีประสบการณ์จากเพื่อนอยู่แล้ว แต่ตัวเองต้องไปหาความรู้เพิ่มเติมอีกหลายด้านเพื่อที่จะมาเปิดร้าน บริหารร้านอาหารได้  โชคดีเมื่อวันก่อนได้เจอเพื่อนที่เปิดร้านอาหารในไทย และร้านเขาก็ขายดีขึ้นเรื่อย ๆ  ก็เลยถามเขาว่ามีเคล็ดลับอะไร เขาบอกว่า อย่างเรามีพื้นฐานโมเดลจากเพื่อนที่เมืองนอกแล้ว แค่ไปหาเรียนหลักสูตรดี ๆ อบรมสักหลักสูตรก็น่าจะใช้ได้ เปิดร้านตัวเองได้  เขาเลยแนะนำให้ไปเรียนหลักสูตรกลยุทธ์การขยายสาขาร้านอาหารอย่างมืออาชีพ (SSRC ) ซึ่งเขาไปเรียนมาเมื่อรุ่นที่ 6  แล้วเพื่อนก็บอกว่ากำลังจะเปิดรุ่นที่ 7 เร็ว ๆ นี้ ให้ติดตามดูจากแฟนเพจเขา
    เพื่อนบอกว่า เขาได้ประโยชน์อย่างมากจากการไปอบรมหลักสูตรนี้ เพราะอาจารย์ที่มาสอนส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นผู้มีประสบการณ์จริงในวงการร้านอาหาร เช่น คุณสุภัค หมื่นนิกร CEO บริษัท อีซี่ส์ &CEO สถาบันธุรกิจแฟรนไชส์อาหาร  อ.พริษฐ์ อนุกูลธนาการ ทำงานอยู่ที่ KVN Import Export (1991) Co.,Ltd ( Aroma group of Company)  มีความรู้ด้านการตลาดจากผู้มีประสบการณ์จริง อีกคนก็คือ อ.ธีรศักดิ์ แก้วประเสริฐศิลป์ (อ.โอ๊ป)ทำงานในแวดวง Digital Marketing Agency มีความรู้ในการทำการตลาดดิจิทัล
    และเพื่อนก็ได้บอกอีกว่า ถึงเขาจะมีประสบการณ์การทำร้านอาหารอยู่แล้ว แต่ในหลักสูตรนี้ได้สอนเพิ่มเติมเกี่ยวกับกลยุทธ์ในการสร้างยอดขายช่วงที่สถานการณ์เศรษฐกิจโดยรวมตกต่ำ หรือช่วงขาลงให้กลับฟื้นขึ้นมาได้  สอนให้รู้จักวิธีการทำการตลาดออนไลน์ การนำสื่อโซเชียลต่าง  ๆ มาช่วยสนับสนุนด้านการตลาดของร้าน ซึ่งเพื่อนฉันบอกว่า สำหรับเมืองนอกไม่รู้ว่าสื่อโซเชียลต่างๆมีผลต่อการขายอย่างไร แต่สำหรับเมืองไทยโดยเฉพาะธุรกิจร้านอาหาร โซเชียลทีเดียมีผลต่อการขายและการสื่อสารอย่างมากที่สุดในตอนนี้ อาจารย์เขาสอนตั้งแต่การใช้เฟสบุ๊ก ไปจนถึงการใช้ LINE@ ในการทำการตลาด และที่น่าประทับใจอีกหนึ่งอย่างของหลักสูตรนี้คือความใส่ใจลูกศิษย์หลังจากจบหลักสูตรไปแล้ว มีการแวะเวียนไปที่ร้าน สอบถามสถานการณ์ ให้คำแนะนำ ให้ข้อคิดเห็น ให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ
    แต่หลักสูตรเมื่อมีดีก็ต้องมีเสียไม่ได้ดีซะทั้งหมด เพื่อนก็ได้มีการวิจารณ์อยู่เหมือนกันว่าหลักสูตรนี้ดูจะอ่อนเนื้อหาด้านการบริหารบุคคลหรือการบริหารลูกน้องไปหน่อย เนื้อหาที่สอนพูดในมุมกว้างจนจับต้องมาปฏิบัติจริงไม่ค่อยได้ สิ่งที่เพื่อนฉันอยากได้คือการสอนทักษะในการรับโทรศัพท์จากลูกค้า หรือ How to ในการบริหารงานแต่ในภาพรวมแล้วเพื่อนของฉันประเมินว่าหลักสูตรนี้เนื้อหาประมาณ 90 % นำไปใช้ได้จริง และกล้าที่จะแนะนำให้ฉันลองไปเรียนดู