สวัสดีครับ

วันนี้ผมจะมาเล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับ  HONDA CBR500R
แต่ก่อนที่จะพูดถึงมัน  ผมอยากเล่าอะไรให้ฟังสักหน่อย

บังเอิญว่าอยู่ๆผมรู้สึกอยากไปกินขนมของชาวไทใหญ่
ทำไงละ ?    เรื่องง่ายๆไม่เห็นจะต้องถาม ก็ขี่ไปกินสิครับ
ระยะทางมันไม่ใช่ปัญหา ไปกลับ 1600 กิโลเมตรเท่านั้นเอง
แค่คิดถึงถนนที่ขึ้นไปอำเภอแม่สอด แล้วเลี้ยวไปทางแม่ระมาด-ท่าสองยาง-แม่สะเรียง
มันก็ปลุกพลังที่เคยหลับไหลที่แอบซ่อนอยู่ในกาย ให้มันระเบิดออกมาโลดแล่นไปบนเส้นทางสายนั้น

แต่พอเอาเข้าจริงๆการขี่ขึ้นไปอำเภอแม่สอดในครั้งนี้ ไม่ค่อยจะสุนทรีเสียเท่าไหร่
เพราะมีการทำทางขยายถนน ในบางช่วงก็ขรุขระเป็นเนินปูด  ทำให้ต้องปรับเปลี่ยนการขับขี่ไปอยู่ในโหมดย่อง
พอพ้นจากอำเภอแม่สอดมาได้  เลี้ยวไปทางแม่ระมาด-ท่าสองยาง  นี่มันสวรรค์ของการขับขี่ชัดๆ
ถนนลาดยางใหม่ๆเนียนๆ โค้งไฮสปีดกว้างๆเลี้ยวลดคดเคี้ยวเหมือนงูไม่ปาน
พลันกระตุ้นให้ต่อมใต้สมองของเราหลั่งสารอะดรีนาลีนออกมาปรี๊ดๆ
กว่าผมจะไปถึงอำเภอแม่สะเรียง ท้องฟ้าก็โพล้เพล้มืดลงเสียแล้ว แค่หกโมงเท่านั้นเองท้องฟ้าก็มืดสนิท