ดูละครเพชรกลางไฟ แล้วคิดถึงสมัยวัยสาว ๆ ที่มีหนุ่มมาจีบ

นึกถึงตอนสมัยสาว ๆ เรียนมัธยมต้น มัธยมปลาย
ที่แอบรอจดหมายจากรุ่นพี่ต่างโรงเรียนที่ฝากมากับพี่ข้างบ้าน (เวลาจะตอบกลับที ก็ต้องแอบพ่อแม่ไปฝากพี่ข้างบ้าน)
แล้วข้อความในจดหมายส่วนใหญ่ที่ส่งให้กันก็จะเป็นบทกลอน
มีกลีบกุหลาบแห้งแทรกมาบ้าง อย่างถ้าวันพิเศษ ๆ เช่นวันเกิด วาเลนไทน์
ก็จะมีการ์ดพิเศษ ๆ ที่เขียนกลอนมาข้างใน (การ์ดแบบมีกากเพชรหน่อย ๆ ใครทันบ้าง ฮา)
นึกแล้วก็คลาสสิคดี มีความสุขอีกแบบ มีการรอคอย ชะเง้อมองหารถรับส่ง
ยิ่งถ้าเวลารอจะได้เจอกันเนี่ย ต้องรองานกีฬา งานวิชาการ
ที่ต่างโรงเรียนจะได้มารวมตัวกัน  จะไปเจอที่บ้านหรือไปเที่ยวกันอย่างทุกวันนี้ พ่อแม่ก็ไม่อนุญาติ
น้อง ๆ ทุกวันนี้โชคดี อยากเจอไปหาแปบ ๆ ได้เจอ ไหนจะวีดีโอคอลหากันบ้าง
แต่รุ่นพี่ ๆ ป้า ๆ เนี่ย ทรมานใจดีแท้  ทนคิดถึง ฮาาา
ดูละครไปก็ยิ้มไป มีความสุข...นึกถึงตัวเองกับแฟน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่