ทำไมไม่คิดบ้างว่าเรื่องปัญญาอ่อนนั่นเป็นฟางเส้นสุดท้ายบ้างล่ะคะ? คนคนหนึ่งอาจต้องอดทนอย่างสูงในกาาฝืนคบคนอีกคน
คนคิดมากที่ต้องทนฟังคนที่ใครๆก็บอกว่าดีนักหนาพูดแต่อะไรๆที่ฟังแล้วไม่สบายใจทุกวัน จนจิตตก จนเครียด
พูดแต่เรื่องที่ทำให้จิตเราลบ บังคับกลายๆให้เราทำอะไรไม่ชอบ ลึกๆอยากเลิกคบแต่ก็ทนเพราะคิดว่านั่นเพื่อน
จนวันหนึ่งฟางเส้นสุดท้ายกำลังจะขาดลง ทะเลาะกัน พอเราคิดจะเป็นฝ่ายยอม เขาเล่นตัว สำคัญตัว
แล้วความอดทนของเราก็ขาดผึง! เออ! จบ! ชาตินี้ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนกัน กรวดน้ำคว่ำขันอย่ามาญาติดีกันอีกเลย
แต่คนรอบๆตัวเหมือนไม่เข้าใจ อยากให้ดีกันอย่างงั้นอย่างงี้ หารู้ไม่ นั่นคือการเพิ่มความรู้สึกไม่อยากกลับไปคบจนกลายเป็นเกลียดไปเลย

เราเลิกคบเพราะจี้เอวค่ะ มีใครเลิกคบเพื่อนเพราะเหตุผลปัญญาอ่อนบ้างมั้ยคะ แล้วมันคือเหตุผลอะไร? เล่าได้มั้ยคะ