คือเรื่องมีอยู่ว่า...เราเรียนแพทย์ แต่คนที่เรารักเขาไม่เรียนหนังสือแล้ว (เขาดันมาเปนหลานของเพื่อนสนิทเราอีก)
......ตอนแรกๆอ่ะเราชอบเขาก่อนตอนสมัยมัธยมเราก้บอกเขาไปหมดว่าเราชอบเขาแล้วแต่ตอนนั้นเขาไม่ได้ชอบเรานะแล้วเขาก้ไปเป็นแฟนกะเพื่อนเรา T-T คือตอนนั้นยังดีที่เราแค่ชอบเฉยๆ ชอบแบบปลื้มอะไรประมานนี้ ! ไม่ได้คิดอะไรมากแล้วเราก้ไม่ได้คุยกัน ไม่ได้ติดต่อไรกันเลยไม่รู้ด้วยว่าเขาเป็นยังไง
..........แต่!!! เรื่องมาเกิดขึ้นตอนที่เราก้คุยกะเพื่อนสนิทเราอยู่มีวันนึ่งที่เพื่อนกำลังคุยกะเขาอยู่ซึ่งเขาเป็นพี่น้องกัน ไอ่!เรานี่ก็แซ้วเพื่อนว่า "เห้ยๆๆ ฝากบอกน้อง..ว่ากูคิดถึงนะ " แต่เราก้ไม่รู้ว่าเพื่อนเราจะไปบอกเขาจิงๆ พออีกวันนึ่งเขาก็มาทักเฟสบุคเราก้ถามไรเรื่อยเปื่อยไป ตอนนั้นเรายังไม่รู้สึกไรเลย เฉยๆๆ แต่คุยกันไปคุยกันมาแล้วมีช่วงนึ่งที่เขาอ่ะ "ขอเราเป็นแฟน" เเต่..เราคิดว่า " มันเร็วไปสำหรับเรา ไม่รู้ว่ะ! คงกลัวการมีแฟนแล้วก็ได้มั้ง " (ตั้งแต่เรามีเเฟนคนแรกอ่ะ จากกันโดยการแยกกันอยู่ทำให้เราไม่ได้บอกเลิกกัน ไม่ได้ล้ำลาไรกันเลย มันทำให้เราห่างกันขาดการติดต่อกันไปนานเลย แล้วพอเราติดต่อกันได้เขาก้มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่เราก้ยังรอเขากลับมานะ แต่!! คงไม่เจอกันหรอก ) แล้วก้มีผู้ชายเข้ามาเยอะแยะในชีวิตเราแต่เราก้แค่คุยๆๆไปงั้นๆอ่ะ ไม่คิดจะจิงใจก่ะใคร
แต่.....หลังๆพอได้คุยกะน้อง..นี้อีกครั้งก้รู้สึกดีนะความรู้สึกที่เราชอบเขาตอนมัธยมได้กลับมาชอบมากกว่าเดิม (มันจะเป็นความผูกพันที่เราคุยกันทุกวันหรือป่าวหรือว่าเราชอบเขาจิงๆก้ไม่รู้) ตอนนี้เรายังอยู่ในสถานะอะไรกันก็ไม่รู้นะ !!! แต่เราก้คุยกันมาครึ่งปีละนะ ยังไม่ชัดเจนเลย เราก้สับสน แล้วพักหลังๆมาเราเรียนหนักเราก้ไม่มีเวลาคุยกัน เขาก้ทำงานด้วย เลยทำให้เราไม่ค่อยได้คุยกันทุกวันเหมือนแรกๆ แต่เราก้เปนคนทักอยู่ฝ่ายเดียวบางทีอ่านแล้วไม่ตอบบางทีก้ไม่อ่านข้อความเรา เราก้เริ่มสับสนขึ้น"เขาคงมีคนคุยใหม่แล้ว เราควรติดใจ" แต่..เราก้ไม่เคยทำได้สักครั้ง
              เราเลยตัดสินใจถามเขาดูว่า"ตกลงเขาชอบเรามั้ย เขารักเราจิงมั้ย ถ้าไม่เราก้จะเปนคนไปเอง" แต่คำตอบที่เขาคุยกะเราคือ..เขาบอกกะเราว่า"ทำไมเทอต้องจมปักกะเราละ ชีวิตเราไม่ได้ดีนะ ไม่ได้เปนผู้ชายที่มีอนาคตไม่ใช่คนดีเหมือนตะก่อน แล้วทำไมเทอถึงยังชอบเราอยู่ละ เรามันหมาวัดเทอมันนางฟ้า เทอเรียนแพทย์นะ เทอมีอนาคตที่ดีกว่าเราเทอน่าจะไปหาคนที่มีอนาคตมากกว่าเราเรามันไม่ได้ดีเลยแล้วพ่อแม่เทอละจะยอมรับคนไม่มีการศึกษาแบบเราได้หรอแล้วเทอไม่อายคนอื่นหรอที่มีแฟนแบบไม่มีการศึกษาเปนเราอ่ะ" !!! จุกเลยค่ะ ไม่รู้จะตอบเขายังไง ไม่รู้จะทำยังไงต่อแล้วเรารักเขาที่เขาเปนตัวของเขาไม่ได้รักที่ฐานะอะไรเลย คนเราจะรักใรสักคนมันก้รักกันที่ใจป่ะว่ะ !! เราก้ไม่รู้สับสนไปหมด ผู้ชายยคนอื่นก้คุยนะเเต่!ไม่เห็นร็สึกขนาดนี้เลยว่ะ !!!! เราควรทำยังไงดี เราควรเดินต่อ...หรือ....พอแค่นี้ !