สวัสดีค่ะเพื่อนๆ พี่ๆ ชาวพันทิพ คำถามก็ตามหัวข้อเลยค่ะ
เราไม่รู้ต้องทำตัวยังไง พยายามคุย พยายามเปิดใจกันแล้ว แต่ผลตอบรับที่ได้มามันทำให้เรารู้สึกว่า เราไม่มีค่าสำหรับเขาเลยใช่ไหม
                ช่วง 2 ปีแรกๆ ที่เราคุยกันมันดีมาก เขาดีทุกอย่าง ใส่ใจเรา เป็นห่วงเรา เซอร์ไพร์ของขวัญทุกเทศกาล ส่งไปรสณีย์บ้าง เอามาไว้ที่บ้านบ้าง แต่คงสงสัยใช่ไหมค่ะว่าเขารู้จักบ้านเรายังไง คือ เขาให้เพื่อนมาขอไลน์เรา แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาเป็นคนเห็นเราฝ่ายเดียว ซึ่งเราไม่เคยเห็นหน้าเขาเลยนอกจากรูปในไลน์ จากนั้นเริ่มเข้าปีที่ 3-4 ที่คบกัน เขาเริ่มงี่เง่า เอาแต่ใจ ทะเลาะกันทุกวัน จนบ้างทีก็เผลอหลุดปากพูดคำว่าเลิกออกมา ทุกวันนี้เลยรู้สึกว่า เราเหนื่อย เราไม่โอเค เรารู้สึกอยากอยู่คนเดียว บอกเลิกกันกี่ครั้งก็ไม่เกิน 1 วันเขาก็มาง้อเรา เป็นแบบนี้ประจำ จนบางครั้งเราคิดว่า เราไม่อยากมีแฟนแล้ว เราเบื่อ เพราะเขาชอบจับผิดเราว่าเรามีคนอื่นบ้างทั้งๆที่เราอยู่กับเพื่อนตลอด เพื่อนผู้ชายก็คุยไม่ได้ ถึงจะรู้จักกันมานานก็เหอะ แต่แฟนเราเป็นมะเร็ง รู้ตั้งแต่ก่อนคบ เราไม่เคยรังเกียจ พยายามดูแลกัน เป็นห่วงกัน จนมาวันนึงเราทะเลาะกันหนักมาก เพราะเราขอเขาว่า อยากเห็นหน้า ไม่ต้องมาอยู่ด้วยกันก็ได้ จะเฟสทาม หรือเจอกันแค่พอให้รู้ว่า เออนี่นะหน้าตาแฟนเป็นแบบนี้ แต่เขาเลือกที่จะหลีกเลี่ยง บอกไม่ว่าง ต้องไปหาหมอ ไม่มีเวลามาเจอหรอก ซึ่งเราก็น้อยใจมากๆ ถึงไม่มาเจอ เปิดกล้องให้เห็นไม่ได้เลยหรอ  บางคนอาจจะคิดว่าเราโง่ คบได้ไง เป็นแฟนกันได้ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้า คุยแต่โทรศัพท์

       เราควรทำยังดีค่ะ ? หยุดหรือเดินต่อ หรือเราต้องทำยังไงดี  
ปล. ครอบครัวเขารู้ว่าคบกัน ต่างคนต่างไม่มีคนอื่น เพราะคุยโทรศัพท์กันตลอด ไม่เคยมีเรื่องนอกใจกันเลย