เราคบกับแฟนมาเกือบๆสามเดือนแล้วค่ะ และรู้สึกว่าตัวเองแอบไม่ค่อยเหมาะกับแฟนเท่าไหร่ ไม่เหมาะในที่นี้คือเรารู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าในหลายๆด้านค่ะ เช่นการเรียน ความรู้ทั่วๆไป หรือเรื่องlifestyle คือเราเป็นผู้หญิงที่จะชิวๆก็ได้ จะลุยก็ได้ คือเป็นคนที่อะไรก็ได้สบายๆค่ะ เป็นตลกโปกฮาไม่ได้ติดหรูออกจะติดดินไปเลยด้วยซ้ำ
เหมือนเค้าเป็นคนที่เก่ง เค้ารู้เรื่องรอบๆตัวเยอะแยะมาก พอเค้าหยิบเรื่องอะไรมาพูด เราก็จะไม่ค่อยเก็ตหรือไม่รู้ไปเลยบางเรื่อง ก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องทั่วๆไปที่จะคุยกันได้แต่ก็จะเน้นคุยเรื่องชีวิตของกันมากกว่า จนบางทีก็กลัวว่าจะทำให้เค้าเบื่อ เรื่องlifestyleเค้าก็ออกจะเป็นคนที่ค่อนข้างติดหรู แอบๆไปทางเพอร์เฟคชั่นนิสอะไรประมานนั้นค่ะ
แล้วอีกอย่างคือพอเราได้ไปเจอกลุ่มเพื่อนๆเค้าก็ยิ่งรู้สึกว่า โห ดูห่างไกลจากสไตล์เพื่อนๆของเรามากเลย แต่เพื่อนๆเค้าก็นิสัยดีและไนซ์มากค่ะ
เรารู้สึกว่าที่ตัวเองพอมีข้อดีอยู่บ้างสำหรับเรื่องความรักก็คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยงี่เง่าไม่โวยวาย คืออาจจะเคยมีงอแงบ้างแต่ก็ออกแนวเล่นๆตลกๆไม่ได้จริงจังค่ะ เวลาเค้าติดเกมหรือไม่ว่างเราก็จะไม่ไปวุ่นวาย คือเหมือนมีที่ว่างให้เค้าได้ใช้ชีวิตของเค้า ให้เค้าสบายๆ
ความที่แตกต่างกันบางอย่างเราก็รู้สึกว่าดีในบางมุมค่ะเพราะจะทำให้เราพัฒนาตัวเองให้ทันในขณะที่ก็จะไม่พยายามมากเกินไปจนเหนื่อย ก็คือพัฒนาอยู่ในพื้นที่ที่รู้สึกว่ายังเป็นตัวเองอยู่ แต่ด้วยความคิดมากก็อดไม่ได้ที่จะกละวว่าเค้าจะไปเจอคนที่ดีกว่าTT อยากชวนเพื่อนๆคุยกันว่าเคยมีความรู้สึกหรือประสบการณ์อะไรทำนองนี้ หรือเคยมีแฟนที่ไม่เข้ากันแต่อยู่ด้วยกันได้รอดฝั่งจนมีครอบครัวด้วยกันอะไรแบบนี้บ้างมั้ยคะ
เคยรู้สึกไม่เหมาะกับแฟนบ้างมั้ยคะ
เหมือนเค้าเป็นคนที่เก่ง เค้ารู้เรื่องรอบๆตัวเยอะแยะมาก พอเค้าหยิบเรื่องอะไรมาพูด เราก็จะไม่ค่อยเก็ตหรือไม่รู้ไปเลยบางเรื่อง ก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องทั่วๆไปที่จะคุยกันได้แต่ก็จะเน้นคุยเรื่องชีวิตของกันมากกว่า จนบางทีก็กลัวว่าจะทำให้เค้าเบื่อ เรื่องlifestyleเค้าก็ออกจะเป็นคนที่ค่อนข้างติดหรู แอบๆไปทางเพอร์เฟคชั่นนิสอะไรประมานนั้นค่ะ
แล้วอีกอย่างคือพอเราได้ไปเจอกลุ่มเพื่อนๆเค้าก็ยิ่งรู้สึกว่า โห ดูห่างไกลจากสไตล์เพื่อนๆของเรามากเลย แต่เพื่อนๆเค้าก็นิสัยดีและไนซ์มากค่ะ
เรารู้สึกว่าที่ตัวเองพอมีข้อดีอยู่บ้างสำหรับเรื่องความรักก็คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยงี่เง่าไม่โวยวาย คืออาจจะเคยมีงอแงบ้างแต่ก็ออกแนวเล่นๆตลกๆไม่ได้จริงจังค่ะ เวลาเค้าติดเกมหรือไม่ว่างเราก็จะไม่ไปวุ่นวาย คือเหมือนมีที่ว่างให้เค้าได้ใช้ชีวิตของเค้า ให้เค้าสบายๆ
ความที่แตกต่างกันบางอย่างเราก็รู้สึกว่าดีในบางมุมค่ะเพราะจะทำให้เราพัฒนาตัวเองให้ทันในขณะที่ก็จะไม่พยายามมากเกินไปจนเหนื่อย ก็คือพัฒนาอยู่ในพื้นที่ที่รู้สึกว่ายังเป็นตัวเองอยู่ แต่ด้วยความคิดมากก็อดไม่ได้ที่จะกละวว่าเค้าจะไปเจอคนที่ดีกว่าTT อยากชวนเพื่อนๆคุยกันว่าเคยมีความรู้สึกหรือประสบการณ์อะไรทำนองนี้ หรือเคยมีแฟนที่ไม่เข้ากันแต่อยู่ด้วยกันได้รอดฝั่งจนมีครอบครัวด้วยกันอะไรแบบนี้บ้างมั้ยคะ