เวลาเด็กๆที่เริ่มหัดเดิน..ผู้ใหญ่ทั้งหลายก็คอยลุ้นกันอย่างห่วงๆ
ไม่อยากให้ล้ม..เมื่อล้มลงไปเด็กก็จะตกใจร้องไห้น่าสงสาร
ผู้ใหญ่จึงมีเพลงเอาไว้เชียร์ว่า..
" ตั้งไข่ล้ม ต้มไข่กิน  ไข่ตกดิน อดกินไข่ต้ม"

🍳🍳

ตั้งไข่ล้ม..เป็นการฝึกทรงตัวของเด็กที่ดี  ให้ร่างกายยืนตั้งฉากกับพื้นช่วยพัฒนาสมอง  
คนเราเกิดมาตั้งแต่เด็กๆ  ไม่มีใครยืนได้ตั้งแต่เกิดจึงต้องฝึก
เพื่อพัฒนาไปสู่การเดินได้เหมือนผู้ใหญ่

การเมืองเรื่องของความแตกแยก...ที่จะมาปรองดองกัน..จึงต้องเริ่มตั้งไข่กันก่อนแบบฝีกการทรงตัวของเด็กๆ  

การตั้งไข่จริงๆนั้นยาก..กว่าการตั้งไข่ของเด็กๆ

การตั้งไข่ล้ม ต้มไข่กิน มีพัฒนาการของการฝึกแบบนี้..จึงน่าจะใช้กับการปรองดองได้  แต่จะเดินไปได้ในอนาคตอยู่ที่ทำความเข้าใจกับการปรองดองเสียให้ดี...

การปรองดองไม่ใช่การนิรโทษกรรม  ใครที่หวังหลุดรอดพ้นความผิดทางกฎหมายก็อย่าฝันหวานไป  ดังนั้นไม่ใช่เรื่องของผลประโยชน์ของใครทั้งนั้น..เป็นข้อตกลงกันเพื่อให้เกิดความสงบสุข  ทำเพื่อประชาชนและบ้านเมืองที่จะเดินต่อไปได้  ไม่ใช่ทำเพื่อใคร

นักการเมืองและแกนนำทั้งหลาย..ทำความเข้าใจเสียให้ดีๆ  ถ้าผิดจากที่หวังไว้อย่าทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลองให้ไปต่อไม่ได้..เขาจะจับจระเข้ไปอยู่สวนสัตว์ก็อย่าว่ากันนะคะ