บ้านผมทำธุรกิจครับ พ่อกับแม่ก็จ้างลูกน้องมา ต้องบอกก่อนว่าพ่อของผมเปนคนที่จู้จี้และขี้บ่น แต่แม่ของผมเปนคนที่มีเหตุผล ลูกน้องบางคนเลยไม่ค่อยชอบพ่อผมแต่ก็เก็บไว้ในใจ  แต่ก็มีอยุคนนึง เปน ผญ ทำงานมานานมากตั้งแต่ผมยังเด็ก เหมือนนับวันเขายิ่งแข็งข้อกับพ่อผมขึ้นเรื่อยๆ อย่างเวลาทำงานพลาดพ่อผมก็มาว่าเขานิดหน่อย เขาตอบกลับเปนภาษาอีสานว่า "อย่าปากๆ เจ้าหนะอย่าปาก" (แปลว่า หุบปาก) มีครั้งนึงพ่อผมก็พูดๆๆเหมือนสั่งสอนอ่ะครับแต่ว่าพูดย้ำไปมา เขาก็บอกว่า "โอ้ยยย อย่าเว้าหลายน่าา ! " (แปลว่า อย่าพูดมากได้ไหม) แล้ว พ่อผมใช้ให้เขาทำงานๆนึง แต่เขาลืมทำ พอพ่อผมถาม เขาก็บอก "อย่าบ่นๆ งานมันหลายอย่าง" ยังมีอีกหลายครั้งครับ เขาไม่ค่อยชอบพ่อผม แต่กับแม่เขาก็พูด ค่ะ ตามปกติ แต่คนงานคนอื่นพูดปกติกับทั้งพ่อและแม่ ผมอยากรู้ว่าเขาไม่กลัวโดนไล่ออกหรอครับ ผมถามแม่แม่บอกว่านิสัยจู้จี้ของพ่อมันเปนไม้แก่ดัดยากจนเขาไม่เกรงใจไปแล้ว แต่พ่อก็มีส่วนในการจ่ายเงินเดือนเขานะครับ แล้วผมควรทำยังไงกับปัญหานี้
#ขอคำตอบที่ใช้คำสุภาพมีวุฒิภาวะไม่มีคำหยาบและคำเหน็บแนมนะครับ