เมื่อก่อนเวลามีความทุกข์ ก็จะเขียนระบายในสมุดจดบันทึก มันก็ช่วยให้ระบายความอัดอั้นไปได้ในระดับนึง
ทุกข์ 1 ครั้ง ใน 1 วัน หรือหลายครั้ง ก็จะเขียนระบายออกมา สัปดาห์นึงก็จะเขียน 1 ครั้ง เดือนนึงก็ 3-4 ครั้ง ช่วงไหนไม่มีก็ไม่เขียน
  จนใช้ชีวิตมาถึงจุดนึง ความทุกข์ที่เกิดขึ้นมันมากมาย จนไม่รู้ว่าจะเขียนออกมายังไง ไม่รู้จะเริ่มจากจุดไหน เคยพยายามจะเขียนแต่ก็เขียนไม่ได้ จากนั้นก็เปิดอ่านความทุกข์ที่เคยเขียนมา ปรากฎว่ามันเทียบไม่ได้กับความทุกข์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน เลยตัดสินใจทิ้งบันทึกเล่มนั้น และได้แต่คิดว่า ความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปมันคงจะมากขึ้น และหนักหนาสาหัสขึ้นเรื่อยๆ และมันก็เป็นจริงตลอดมาจนถึงวันนี้
  ไม่ได้ท้อแท้หรือสิ้นหวังในชีวิต แค่อยากจะลองเขียนอีกสักครั้ง เผื่อว่าจิตใจมันจะดีขึ้น