สวัสดีคะวันนี้อยากมาแบ่งปันประสบการณ์การดูแลน้องแมวที่ป่วยมีน้ำในปอดน่ะคะ
แมวน้องของเป็นแมวพันธู์ผสมเปอร์เซีย รับน้องมาเลี้ยงตั้งแต่เดือนครึ่งเลี้ยงมาจนโตจนตอนนี้น้องจะสี่ขวบแล้วคะ
น้องเป็นแมวร่าเริงกินเก่งปกติ ไม่เคยป่วย เคยอยู่กับน้องฉฒซอีกตัวที่รับมาเลี้ยงพร้อมกัน เป้นหัดแมว และน้องโดนไข้หัดแมวคร่าชีวิตแต่น้องลัคกี้อยู่กับพี่โต้สตลอด วัคซีนไม่ครบแต่ไม่มีท่าทีจะติดหัดแมวจากพี่โต้สเลย
รอดมาได้ก็พาน้องไปรับวัคซีนต่อเนื่องจนครบ
จนผ่านมาน้องอายุ3ขวบ น้องเริ่มมีอาการไอแห้งบ้างเป็นบางวันแต่เราก็ไม่ได้แอะใจอะไร เพราะคิดว่าไอปกติ
มีช่วงหลังไอถี่ขึ้น แล้วก็มาถึงวันเกิดเหตุคะ
น้องซึม ไม่เล่นซนไม่ร่าเริงเหมือนปกติ เอาแต่นอนอย่างเดียวเวลาเปิดแอร์ก็จะหนาวสั่น เราเลยพาน้องไปหาหมอคลินิคเล็กๆไกล้บ้านคะ เล่าอาการให้ฟังหมอก็คอนเฟริมว่าเป็นหวัดแมวและหลอดลมอักเสบ ให้ดมยา ฉีดยาและกลับมาบ้านคะ พาไปที่เดิมอยู่สี่วัน น้องไม่ดีขึ้นและไอถี่ขึ้นเรื่อง เริ่มมีอาการหอบเพิ่มขึ้นมา คุณหมอจึงแนะนำให้ไปโรงพยาบาลที่มีอุปกรณ์พร้อม เพื่อให้เอกซเรย์ดูปอดน้อง
ทาสเลยหาข้อมูลโรงพยาบาลสัตว์ที่ดีที่สุดถามปากต่อปากและหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเพิ่ม
เพราะตอนนั้นสงสารน้องมากๆอยากให้น้องหายและกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม เช้ามาน้องไอและหอบเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจพาน้องไปโรงพยาบาลใหม่คะ ตัดสินใจเลือกโรงพยาบาลสัตว์สวนหลวงสาขาเฉลิมพระเกียตริ ที่นี่จะเปิด24ชม.วันนึงหมอเข้าหลายท่านเลยคะ
ไปถึงคลีนิค7โมงเช้า คุณหมอก็พาน้องไปเอกซเรย์ตรวจเลือดคะ
สรุปคุณหมอให้น้องแอดมิดเพราะน้องหายใจเองลำบาก ต้องอยู่ตู้ออกซิเจน ตอนนั้นในใจคิดว่าเค้าจะไม่อยู่กับเราแล้วคะ เพราะอาการน้องหนักมาก กลับบ้านรอฟังผล ประมานสายๆคุณหมอก็โทรมาแจ้งว่า ตอนนนี้ในปอดน้องมีน้ำเต็มปอดทั้งสองข้างทำให้น้องไม่สามารถหายใจได้และไอ ทางคลีนิคแจ้งว่าต้องเจาะปอดน้องคะ เราเองเคยได้ยินมาว่าถ้าเจาะปอดส่วนใหญ่น้องจะไม่รอด แต่ตอนนั้นอาการน้องก็รอไม่ได้คะ บวกกับรู้จักเพื่อนเคยทำงานที่นั้นเค้าบอกหมอเก่ง เราเลยตัดสินใจให้หมอเจาะปอดน้อง เย็นคุณหมอก็โทรมาแจ้งว่าเจาะเสร็จแล้วเราก็ทำได้แค่ภาวนาให้น้องดีขึ้น เช้าอีกวันก็เข้าไปเยี่ยมน้องคะคุณหมอแจ้งว่าเจาะปอดน้องไปแล้วน้องหายใจได้ดีขึ้นมาก น้องไม่ต้องนอนตู้ออกซิเจนแล้ว แต่ที่คุณหมอตกใจคือเจาะออกมาในปอดน้องมีแต่เลือดกับหนอง หมอบอกอาจจะเกิดจากแผลสะสมมานาน เพราะน้องเคยมีประวัติตกจากชั้น5
หลังจากนั้นสามวันก็ทำได้แค่รอดูอาการของน้องให้ดีขึ้นและไม่ให้น้ำกลับมาในปอดคะ
สามวันเราก็รับน้องกลับมาที่บ้าน น้องเริ่มกินขนมแต่ก็ต้องบังคับให้ทานข้าวเหมือนเดิม น้องยังมีอาการซึมและเบื่ออาหาร เนื่องจากอาการที่น้องเป็นค่อนข้างต้องใช้เวลานานมากในการรักษาและฟื้นฟู
กลับมาก็ได้ยามากินเยอะมากคะ และต้องไปตามนัดหมดทุกๆทุกดาห์เพื่อเอกซเรย์ดูน้ำปอดและรับยา
หลังจาก1เดือนน้องเริ่มดีขึ้นแต่ก็ยังทานน้อยเรียกได้ว่าต้องหาอะไรแปลกๆใหม่ๆให้เค้าทุกวันทุกมื้อเค้าถึงจะทาน หลังจากที่เริ่มดีขึ้นน้องไปติดหวัดมาจากแมวอีกตัวในบ้านทำให้กลับมาไออีก และไอหนักกว่าที่เป้นรอบแรก รอบนี้น้องมีอาการอ้าปากหายใจร่วมคะ
ทาสจึงพากลับไปคลีนิคและแอดมิดอีกรอบ คุณหมอแจ้งว่าน้องเกร็ดเลือดแดงต่ำ ทำให้หายใจลำบาก ทำทุกอย่างเหมือนเดิมอยู่ตู้ออกซิเจน พ่นยาทุกวัน แต่ไม่มีน้ำในปอดแล้ว รอบนี้น้องไอหนักทำให้หลอดลมอักเสบ ที่นี้เหมือมเริ่มรักษากันใหม่อีกรอบเลย
แอดมิดสามวันเหมือนเดิมก็กลับมาดุแลกันต่อที่บ้าน ไปตรวจเลือดรับยาทุกอาทิตย์เป็นเวลาต่อเนื่อง5-7สัปดาห์
จนน้องเริ่มดีขึ้นแล้วกลับมาร่าเริงกินเก่งปกติ
บวกเวลารวมๆก็ประมานสามเดือนในการรักษา
สิ่งที่คุณหมอห้ามช่วงน้องป่วยคือห้ามเปิดแอร์เย็นจัด หรือถ้าไม่เปิดเลยก็จะดีกับปอดน้องแต่ทาสกลัวน้องร้อนเปิดที่27
ห้ามกินของระคายเคืองเพื่อไม่ให้เสี่ยงทำให้น้องอ้วกหรือไอ  เจอโรงพยาบาลดีก็เลยโชคดีได้ลัคกี้น้อยที่น่ารักกลับมาเหมือนเดิม
อันนี้ทาสเล่าแบบคร่าวๆ ถ้าทาสคนไหนมีลูกอาการแบบนี้สอบถามเพิ่มเติมได้นะคะเต็มใจให้คำปรึกษา
สุดท้ายนี้ฝากรูปคนเก่งของม่ามี๊มาสวัสดีพี่ทาสทุกคนด้วยครับ ของคุณที่ต่อสู้มาด้วยกัน สุขภาพแข็งแร็งอยู่ด้วยกันไปนานๆนะลูกดำ