ลูกหมิวสุดที่รัก

อยากแบ่งปันเรื่องราวของหมิวไว้ให้สำหรับคนที่เลี้ยงแมว และมองข้ามเรื่องเหล่านี้ไป หากคุณรักแมวจริง  ๆ เสียสละเวลามาอ่านและเราไม่อยากให้เกิดขึ้นกับแมวตัวไหนอีกขอให้บุญกุศลครั้งนี้ส่งผลให้ชีวิตหมิวสู่สุขติ ไปในภพภูมิที่ดีด้วยเทอญ หมิวเป็นแมวไทยตัวผู้ ตอนเจอหมิวอายุประมาณสักสองสามเดือน เราเก็บมันมาเลี้ยง รู้สึกรักและผูกพันมาก เลี้ยงหมิวมาได้อายุราว ๆ สี่เดือน หมิวมีอาการเดินเซ ๆ เนื่องจากท้องเสีย ไม่มีแรงจะเดินเพราะเป็นแมวเด็ก เราตกใจมากพาหมิวไปหาหมอ ซึ่งราคาบอกเลยตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเสียเงินรักษาสัตว์สักตัว พาไปคลินิกรักษาสัตว์ค่ารักษาประมาณ 1000 บาทเศษ ๆ  หมอให้ยาดูดใส่สลิ้ง syringe มาป้อนที่บ้าน สองสามวันหมิวก็แข็งแรงขึ้น อาการดีขึ้นไม่มีอะไรผิดปกติจากนั้นหมิวเริ่มโตขึ้นเรื่อย ๆ กำลังน่ารักน่าชัง กำลังซน หมิวเป็นแมวที่รู้เรื่องมาก เคาะจานก็จะรู้ว่าเรียกมากินอาหาร ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเรียกชื่อหมิว หมิว ก็จะขานรับและเดินมาหา หมิวเริ่มจับจิ้งจกกิน ไล่กัดตุ๊กแก ตอนกลางคืนบางทีก็มานอนกับเราแต่ชอบขี้อ้อนจะเข้ามานอนในมุ้งอยู่บ่อย ๆ แต่บางวันก็ไปซ่า ไปกัดกับแมวตัวผู้บ้านอื่นแถวละแวกนี้ ซุกซนตามประสาเด็ก เรากะว่าจะเอาหมิวไปตอนถ้าได้สัก 7-8 เดือน เพราะเริ่มเที่ยวบ่อยเราก็ห่วงกลับบ้านทุกวันต้องเจอกัน มันจะมีช่วงที่เราลาออกจากงานอยู่ประมาณ 5 เดือน เราก็อยู่กับหมิวทุกวัน ให้กินข้าวกับปลาโอ (ชอบกินปลาโอกับทาโร่มาก) และจะเทอาหารเม็ดไว้ให้ทุกวัน เรารักและผูกพันกับหมิวมาก แต่สถานการณ์ก็ไม่เอื้ออำนวยให้ไปตอน เพราะแฟนบอกว่าถ้าตอนแมวอาจจะตายได้ถ้าแมวบางตัวรับพิษบาดแผลไม่ไหว และอีกอย่างแมวอาจสูญพันธ์ได้ เราก็เลยกึ่งอยากตอน/กึ่งไม่อยากตอน ปล่อยมาจนหมิวอายุได้หนึ่งกับอีกเดือนเศษ ๆ  วันไหนกินเยอะก็ดูอ้วน ๆ อุ้ยอ้าย แต่วันไหนไปเที่ยวมาก็จะท้องแฟบไปหน่อย เราก็สักเกตุลูกทุกวัน ยิ่งวันไหนไม่อยู่ก็เป็นห่วงโทรถามที่บ้านตลอดว่าหมิวกินอะไรรึยัง เพราะทุกวันก็ทำแต่งานหยุดอาทิตย์ละวัน เลิกงานมาก็อาบน้ำนอนบ้าง ดูทีวีบ้าง แต่หมิวจะรู้ว่าเรามาเมื่อไหร่ จะฟังเสียงรถเอา พอรู้ว่าเรากลับมาก็จะมา เงี้ยว เงี้ยว เรียกแม่ให้เปิดประตูบ้านให้

.........มีอยู่วันนึงช่วงต้นเดือน มิถุนา.57 ที่บ้านบอกว่าเตรียมเงินไปรักษาแมวได้เลย เราก็ตกใจ ที่บ้านบอกว่ามันมีหนองอยู่ตรงบริเวณหน้าผาก ปลาย ๆ คิ้ว เป็นหนองที่ใหญ่มากเท่าลูกมะนาวได้ เราก็ใจไม่ดี เห็นมันเริ่มซึม ๆ ไปบ้าง มันคงปวดเพราะหนองใหญ่มาก สาเหตุมาจากไปกัดกับตัวผู้อีกตัวนึงมา โดนแมวตัวอื่นฝังเขี้ยวที่เหนือตา แต่หนองจะอยู่อีกที่นึงประมาณหลายคิ้ว อีกวันนึงเราจึงตัดสินใจไม่ทำโอที รีบกลับบ้านพามันไปหาหมอ หมอแถวบ้านอีกที่นึง หมอก็ดูดเอาหนองออกได้สักเกือบสามซีซี และดูดจนมีเลือดติดขึ้นมาด้วย และฉีดยาแก้ไข้ให้หมิว หมอบอกว่าถ้ามีหนองจะมีไข้ตามมาแน่นอน หมอบอกพรุ่งนี้ให้มาฉีดซ้ำอีกนะ เราก็ละเลย สามวันผ่านไป เห็นหมิวเริ่มซึม ๆ อีก ตัวทำไมร้อนจังเพราะหลังจากดูดหนองแล้วหมิวไม่ค่อยไปเที่ยวเลย จะเข้ามุ้งนอนกับเราทุกวัน จะนอนแถวน่องเรา เราสัมผัสได้เลยว่าตัวร้อนมาก จึงเอาไปหาหมออีกก็ฉีดยาแก้ไข้ให้หมิว ทีนี้ดีขึ้นเหมือนไข้จะเริ่มหาย ซ่าได้แล้วนี่ แม่มันก็เลิกห่วง เฮ้อสบายใจไป ลูกชายเป็นปกติหายดีแล้วกินได้ ไม่ซึม

.........ผ่านไปไม่ถึงห้าวัน ช่วงเช้าก่อนไปทำงานหมิวตาปิด อาการเหมือนแมวตาปิด ตาอักเสบน่ะ เราก็กลัวตามันบอด กลัวว่าถ้าบอดจริง ๆ แล้วมันจะใช้ชีวิตยังไง คิดเพ้อ ไปต่าง ๆ นานา ไม่เป็นอันทำงาน วันนั้นตัดสินใจออกโอทีเพื่อจะพาหมิวไปหาหมอ หมอปิด จึงพาไปหาหมออีกที่ ที่เคยพาไปรักษาท้องเสียตอนเด็กซึ่งค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างแพงมากกว่าหมอแถวบ้าน แต่เราเลือกไม่ได้ ไม่มีร้านหมอแล้ว มีที่นี่ที่เดียวตัดสินใจพาไป หมอก็บอกว่าต้องตรวจเลือดนะต้องเอาผลเลือดมาดูเผื่อน้องเป็นอะไรมากกว่านี้ เราถามเรื่องราคาเรียบร้อยก็ตัดสินใจตรวจเลือดเลย ผลออกมาน้องเป็น....ลิวคิเมีย ลูกหมิวเป็นลิวคิเมีย แต่ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนแบบไม่เคยสนใจกับโรคนี้ สนใจแต่อยากจะให้ตามันหาย หมอก็บอกว่าน้องจะป่วยบ่อยนะถ้าปล่อยไว้แบบนี้ ต้องกินยาต้านไวรัส หมอเช็ดตาให้หมิวและหยอดตาให้หมิว หลังจากนั้นก็ให้ยาหยอดตา ยาเม็ดอีกสามห่อประกอบไปด้วย 1.สีขาวเม็ดเล็ก ๆ 2.สีม่วง 3.สีออกน้ำตาลอ่อนเป็นวงรี พร้อมกับให้ยาต้านไวรัสจะบรรจุในซอง ให้ดูดสลิ้ง syringe กินวันละหนึ่งครั้งก่อนนอน 3 ซีซี หมอย้ำให้ทานติดต่อกันให้ได้อย่างน้อย 5 วันนะ หมออยากให้ขังไว้หรือล่ามไว้ก็ได้ เราก็ซื้อสายคล้องคอแมวมาไว้ให้หมิวชุดนึงเผื่อต้องล่ามกันจริง ๆ กลัวจะไปเที่ยวและไม่กลับมากินยาให้ครบห้าวัน

........เราให้หมิวกินยาจนครบห้าวัน เราเห็นหมิวโอเคมากแข็งแรงมาก ส่วนตาก็หายอักเสบตั้งแต่วันแรกที่หยอดแล้ว ดูแล้วอาการดีขึ้นมากไม่มีอะไรน่าห่วง ระหว่างให้ยาห้าวันเราไม่ได้ขังและล่ามหมิวไว้นะ หมิวก็ไปเที่ยวปกติ ไปซ่าตั้งแต่วันแรกที่ตาเริ่มดีขึ้น แต่ช่วงที่หมิวไม่สบายเป็นหน้าฝนพอดี หมิวเริ่มไปเที่ยวอีกแล้ว ไม่นอนบ้านเลย (หมิวนอนบ้านตอนมีไข้ช่วงต้นเดือนเท่านั้น) หลังจากนั้นก็นอนบ้าง ดึก ๆ ก็ร้องออกบ้างตามประสา หลังจากให้ยาสองวันเท่านั้น วันที่สามอออกอาการเลยค่ะ มันคืออาการแมวอ้วก คืนนั้นเราเห็นหมิวอ้วกครั้งเดียว แล้วหมิวก็นอนสักพักก็จะออกไปข้างนอก คิดว่าคงอยากไปเที่ยวอีกแล้ว แต่หารู้ไม่ว่านั่นคืออีกไม่กี่คืนที่หมิวจะไป คืนนั้นฝนตกหนักมาก ลมก็พัดแรงเหลือเกิน เราก็เป็นพวกนอนไม่ค่อยหลับอยู่แล้ว ตื่นตี 3 ตี 4 มั่ง คืนนั้น ตื่นตีสี่ รู้สึกใจไม่ดีเพราะเมื่อคืนหมิวอ้วกต่อหน้าเรา เราก็ห่วงว่ามันจะเป็นยังไงบ้าง ใจนึงก็นึกเด่วอาบน้ำแต่งตัวจะไปทำงานเสร็จจะตามไปดู ๆ มันหน่อย ปรากฎว่ามันนั่งอยู่หน้าแถว ๆ ที่มันชอบไปอาบแดดอยู่ มันเป็นทุ่งดอกไม้แถว ๆ บ้านนี่แหบะ ปากมันเลอะเทอะน้ำเหมือนเมือกไข่ขาวแบบนั้นิดตามขอบปากเต็มเลย เราก็ตกใจ ตายแล้วหมิวไปกินอะไรมายาเบือมารึเปล่า รึไปได้รับสารพิษอะไรมา ใจเราตอนนั้นไม่เคยคิดเป็นอื่นเลย ให้ตายเถอะ! หมิวได้รับพิษแน่ ๆ โทรไปบอกแฟน ๆ บอกให้ไปหาใบลางจืดมาตำให้มันกิน ตำแบบคั้นสดเลยไม่ต้องต้ม ก็ทำตาม จากนั้นก็ดูดใส่สลิ้งให้หมิวกิน หมิว ก็อ้วก ๆ อ้วก แบบน่าสงสารมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไงเราก็คิดในแง่ดีว่าอ้วกนั้นคือพิษออกมาจากตัวมันแล้ว (ผิดทุกกระบวนการค่ะ)

........วันนั้นตัดสินใจไม่ไปทำงานดูอาการหมิวแบบใกล้ชิดมาก หมิวเริ่มมีอาการไม่อยากให้ใครอุ้มไม่อยากให้ใครสัมผัส เหมือนเจ็บไปทั้งตัว หมิวเริ่มเดินไปอ้วกไป หมดแรงเพราะอ้วกจนไม่มีอะไรออกมานอกจากความเจ็บปวดเกร็งไปทั้งตัวเวลาอ้วก เราร้องไห้เลยวันนั้นเป็นวันที่รู้สึกได้ว่าสงสารหมิวมาก ทำไมถึงอ้วกแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ลูก หนูไปหาหมอมาสามรอบแล้วนะ ได้รับยามากเกินไปแล้วนะลูก จะทำอย่างไรดี หมิวไม่กินข้าวมาสองวัน แถมกินน้ำไม่ได้อีก ไปนั่งหน้าขันน้ำ ทุกที่เราจะวางน้ำไว้ทั้งในบ้านนอกบ้าน สังเกตุดูว่าหมิวกินน้ำได้ไหมถ้ากินได้แสดงว่าก็น่าจะยังมีหวัง แต่ปรากฎว่าหมิวกินน้ำไม่ได้ สงสารลูกมากกินน้ำยังไม่ได้เลยคงเจ็บคอมาก เย็นนั้นแฟนกลับมาก็ปรึกษากันว่าหมิวดูอาการเหมือนจะไม่ไหวนะ เริ่มไม่มีแรงแล้ว เลยถามแฟนตรง ๆ ว่าหมิวจะรอดไหม แฟนบอกดูจากอาการแล้วนะ ไม่รอด! เราจึงบอกว่างั้นพาหมิวไปหาหมอนะ ขออีกครั้งนึง คชจ.แพงแสนแพงแค่ไหนก็ยอม ในเมื่อเอาไว้แบบนี้มันก็ไม่รอด ไปหาหมอนะเผื่อมีปาฎิหารย์ แฟนน่ะไม่เห็นด้วยคิดว่าเค้ารู้เยอะกว่าเรา แต่เค้าก็แบบเอาตามใจอยากไปก็ไปนะ แต่ถามเรากลับว่าอยากให้แมวตายเร็วหรือตายช้า..........เราคิดอะไรไม่ออก อยากร้องไห้ให้เป็นสายเลือด ทุกอย่างบีบคั้นเหลือเกิน ชีวิตหมิวขึ้นอยู่กับเราหรอ

........พาไปหาหมอแถวบ้านแล้ว และได้เล่าให้เค้าฟังว่าน้องเป็นลิวคีเมียไปตรวจที่อีกคลินิคนึงมา ทานยาต้านไว้รัสและ...... เค้าบอกว่าหมอที่โน่นไม่บอกถึงผลข้างเคียงของยาหรือ เราก็ตอบไปว่าไม่ได้บอกอะไรนี่คะ แค่บอกว่าต้องให้น้องทานยาให้ได้อย่างน้อย 5 วัน เค้าจึงบอกเราว่างั้นมีทางเดียวน้องต้องทานยาที่ทางโน่นให้มา ให้ครบ (คิดในใจว่าจะบ้าไปแล้ว แมวอ้วกออกมาน้ำยังกินไม่ได้จะให้กินยาเข้าไปได้ยังไง ยาเม็ดป้อนยากซะด้วย) เค้าจึงบอกว่าตอนนี้สภาพน้องขาดน้ำขาดอาหารมาก พอดีที่นี่เค้าไม่รับสัตว์ค้างคืน จึงมีหนทางเดียวคือต้องกลับไปคลินิคหมอแสนแพง เพราะหมิวเคยได้ยาจากทางนั้นมาเดี๋ยวทางนี้จ่ายยามันจะตีกัน เราจึงไม่รีรอเอาหมิวให้หมอดู หมิวไม่ตอบสนองต่ออาการดึงขึ้นมา ไม่ร้อง ได้แต่ลืมตาปริบ  ๆไม่สนใจใคร ไม่เล่น ไม่อะไรเลย.................... โธ่ ลูกหมิว ลุกขึ้นมาร้องเงี้ยว ๆ  บ้างก็ได้ ลูกอย่าทำแบบนี้ สงสารเป็นที่สุด หมอบอกว่าน้องหายใจทางช่องท้องแล้วนะ อาการแบบนี้จะเกี่ยวกับปอดจะเอ็กซเรย์ไหม เราก็โอเคร (ไม่รู้หรอกว่าคชจ.จะเพิ่มไปแค่ไหน ขอแค่ทำทุกทางให้ลูกหมิวรอดก็พอ) ผลเอ็กซเรย์ออกมาปุ๊บ หมิวเป็นน้ำท่วมปอด ทำไม ทำไม ทำไม ที่หมิวเป็นอยู่ก็ทรมานแล้ว ทำไมถึงเป็นน้ำท่วมปอดได้อีก ไม่เข้าใจสวรรค์
   การรักษามีสองหนทางที่หมอแจงคือ 1.เอาหมิวกลับบ้าน(สภาพหมิวอาการแย่มาก) 2.เอาหมิวฝากไว้ที่คลินิคไม่เกินสามคืน หากหมิวรอดแสดงว่าหมิวแข็งแรงมาก สามารถรับยาได้และมีโอกาสอาจจะหาย สถานการณ์บีบคั้นเรามาก เราจะทำอย่างไร หากปาฎิหารย์มีจริงหมิวอาจจะรอดตาย ตัดสินใจฝากหมิวไว้กับหมอ หมอก็แจงคชจ.ตกคืนละ 1000 และค่าเอ็ซะรย์ต่างหาก 450 คชจ.หนึ่งคืนก็จะมีค่ารมยา+น้ำเกลือ+ค่าฝาก+ค่ายา ต่างๆ..
................คืนเดียวเท่านั้นหมิวนอนที่คลินิค เราไม่ได้พักผ่อนเลย นอนไม่หลับท้งคทน กลับบ้านก็คิดถึงเค้ามากเคยอยู่ด้วยกัน เล่นด้วยกันตลอด เค้าไปนอนรพ. ตื่นเช้ามา สักสิบโมงทางรพ.โทรมาแจ้งอาการบอกว่าน้องเหมือนจะไม่ไหวแล้วนะ น้องต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตอนนี้กำลังให้เครื่องช่วยหายใจ เราก็บอกเลยอาการเหมือนคนป่วย ไม่มีแรงเลย จึงบอกหมอไปว่าใส่เครื่องช่วยหายใจไว้ก่อนนะ เด่วตอนเย็นจะเข้าไปรับค่ะ หลังจากนั้นก็ลุกมาหาอ่านข้อมูลในเน็ตจากหลาย ๆ เว็บ หลาย ๆ กระทู้ ไม่มีทางออกให้เราได้นอกจาก ไปรับหมิวกลับมาให้หมิวตายในอ้อมกอดเรา ดูมันจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด รอแฟนกลับมาเย็นนั้นไปคลินิกด้วยกัน ตัดสินใจแล้วว่าจะไปรับหมิวกลับมา หมิวคงอยากกลับบ้าน แต่..........หมอบอกว่าน้องไปแล้ว ไปตั้งแต่บ่าย 3 โมง เรานิ่งสักพัก เสียใจมาก แมวตัวเดียวที่เราเลี้ยงถนุถนอม ฟูมฟักเหมือนลูกชาย ไปแล้ว ไม่มีหมิวแล้ว หมิวจากไปแล้ว
....
...
...
สิ่งที่เราอยากจะบอกต่อไปนี้