นี่เป็นครั้งแรกของเราเลยที่ตั้งกระทู้ ถ้าเราพิมพ์ผิดหรือใช้คำ ความหมายผิดไป ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เรื่องอาจจะยาวอยู่บ้างนะคะ
มีทราบว่ามีใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั้ยคะ ถ้าให้เลือกระหว่างเพื่อนสนิทกับความสบายใจของตัวเอง จะเลือกอะไรคะ???
คือว่าเรามีเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทเรียนม.ปลายมาด้วยกัน สนิทกันมากกก แต่พอขึ้นมหาลัยก็แยกย้ายกัน อยู่กันคนละมหาลัย ก็ยังมีคุยกันอยู่บ้างแต่น้อยลง ไม่ได้สนิทอย่างตอนที่อยู่ม.ปลาย มีวันหนึ่งเราดันเจอเพื่อนสนิทคนนี้ก็เลยมานั่งเม้ามอยกัน คุยกันนานมากค่ะ ถามเรื่องสารทุกข์สุกดิบ เป็นยังไงบ้าง เรียนยากมั้ย คุยกันไปเรื่อยๆทำให้กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม จนช่วงนี้ก็เริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น ไปไหนไปด้วย เพื่อนไปเราไป แต่แล้ว..................เหมือนว่ามีช่วงหนึ่งที่มีเพื่อนที่เรียนมหาลัยเดียวกับเรามาเข้ามาคุยด้วย (ก็พอรู้จัก แต่ไม่ได้สนิทนะคะ) มีแนวโน้มเหมือนจะชอบเราซึ่งเพื่อนที่ชอบเราเนี่ยดันเป็นเพื่อนกับเพื่อนสนิทเราสมัยม.ปลาย ที่ชอบไปเที่ยวด้วยกัน เพื่อนมหาลัย (เพื่อนมหาลัยที่ชอบเรา ขอใช้ว่าเพื่อนมหาลัยนะคะ จะได้ไม่งง) มักจะชอบถามเรื่องของเรากับเพื่อนสนิทตลอดเลยค่ะ ว่าชอบอะไรกินอะไร ของโปรดคืออะไร ชอบไปเที่ยวที่ไหน มีแฟนหรือยัง มีแฟนมาแล้วกี่คน (เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะคะ เพื่อนมาเล่าให้เราฟังทีหลังค่ะ) ซึ่งทำให้เพื่อนสนิทไม่พอใจที่เพื่อนมหาลัยชอบถามถึงเรา หรือปรึกษาเรื่องเรา แล้วเพื่อนมหาลัยก็ขอไลน์กับเพื่อนสนิทเราค่ะ ซึ่งเพื่อนสนิทก็ให้ไป แต่ให้ด้วยความไม่เต็มใจค่ะ เราก็เป็นคนง่ายๆอ่ะค่ะ คุยมาก็คุยกลับไม่โกง คุยแบบปกติเลยค่ะเรื่องทั่วๆไป ช่วงนั้นเพื่อนสนิทที่คุยกันหายไปเลยค่ะ เราก็เอะใจอยู่นะคะแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าสงสัยงานคงเยอะเลยไม่ค่อยได้มาคุยกับเรา จนสุดท้ายอยู่ดีๆเพื่อนสนิทก็ทักมา แล้วก็มาบอกกับเราตรงๆ ว่าแอบชอบเรา ชอบมานานแล้วด้วย ตอนแรกเราอึ้งมากเลย เพราะไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะชอบเรา เราไม่เคยคิดกับเพื่อนสนิทเกินกว่าคำว่าเพื่อนเลย ตอนนั้นเราก็ตกใจปนกับงงๆอยู่ว่าชอบเราได้ไง ชอบตอนไหน เราก็เลยบอกไปตรงๆ ว่าไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนสนิทเกินเพื่อนเลย แล้วเราก็ถามเพื่อนสนิทว่ารับได้มั้ยที่จะเราจะยังเป็นเพื่อนกัน เพราะเพื่อนคนนี้คือสนิทมากแล้วเราก็ไม่อยากตัดเพื่อน เพื่อนสนิทเขาก็ยอมรับนะคะ เพื่อนสนิทก็บอกโอเค หลังจากที่เพื่อนสนิทมาสารภาพกับเรา รู้สึกได้ว่าเพื่อนสนิทคุยกับเราถี่ขึ้นมาก ขนาดที่ว่าไม่มีอะไรคุยก็พยายามทักมาคุยด้วย เวลาที่เราไม่ตอบหรือหายไปนานๆ เพื่อนสนิทก็เริ่มจะคิดแล้วว่าหายไปไหน ทำไมไม่มาตอบ หรือว่าบางทีเราตอบไปแล้วเราก็หายไปอีก (เราอาจจะทำงานอยู่ เวลาเราทำงานเรามักจะไม่ค่อยตอบใครเพราะว่ามันเสียสมาธิค่ะ ก็เลยเลือกไม่ตอบดีกว่า เสร็จงานแล้วค่อยตอบจะเป็นประมาณนี้อ่ะค่ะ) ก็จะส่งสติ๊กเกอร์มาให้รัวๆ ซึ่งตัวเราเป็นคนที่ค่อนข้างรำคาญง่าย เวลาเจอแบบนี้จึงไม่ชอบ แต่ก็ไม่รู้จะทำไงเพราะว่าเป็นเพื่อนกัน เคยบอกหลายรอบแล้วว่าทำแบบนี้เราไม่ชอบนะ เราขี้รำคาญง่าย เขาก็บอกกลับมาว่าก็แค่อยากคุยด้วยเท่านั้น ก็พอเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากคุยด้วยหรอกนะคะ แต่บางทีก็ต้องเข้าใจความรู้สึกของคนอื่นบ้างว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกยังไง บางทีเราก็มีคุยกับผู้ชายคนอื่น แต่เราก็ไม่คิดอะไรมากก็เพื่อนกันเฉยๆ คุยด้วยก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา เขาเห็นว่าเราคุยกับผู้ชาย หรือเวลามีผู้ชายมาชอบ เพื่อนสนิทจะไม่พอใจเรามากซึ่งเราไม่เคยรู้เลยว่าทำไมไม่พอใจเรา อย่างเช่น วันนี้นัดไปกินข้าวด้วยกัน ตอนเช้าก็ยังดีๆอยู่พูดคุยปกติ พอไปนั่งอยู่ในร้านอาหาร มีพี่ผู้ชายที่รู้จักทักมา ก็แชทคุยกับพี่เขา แล้วเพื่อนสนิทดันเห็นขึ้นมาก็เริ่มไม่พอใจ พอเราคุยด้วยก็ไม่คุยกลับ ถามอะไรก็ตอบแค่อืมๆไป รู้ได้เลยว่าไม่พอใจอะไรเราแน่ๆ ซึ่งเราก็มาคิดว่าเราทำผิดอะไรหรือเปล่า โกรธอะไรเรามั้ย มันเครียดนะคะ เวลาที่เพื่อนสนิทโกรธเราโดยที่เราไม่รู้สาเหตุแล้วก็ไม่บอกเราด้วย ช่วงนั้นเรานั่งคิดตลอดทั้งคืนว่าทำไมเพื่อนสนิทถึงโกรธเรา แล้วเขาก็เคยร้องไห้เพราะเราบ่อยด้วยเรื่องที่เรามีคุยกับผู้ชายหรือว่าเห็นเราเดินกับเพื่อนผู้ชายอะไรแบบนี้ จนบางทีเราก็คิดว่าเขาหวงเรามากเกินไปหรือเปล่า ทั้งๆทีเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ เคยมีไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนหลายๆคนเหมือนว่าเพื่อนอื่นๆก็มักจะถามว่าเป็นแฟนกันหรอ สนิทกันมากจัง แอบคบกันหรือเปล่า แล้วก็จะชอบแซวเรากับเพื่อนสนิทสองคน เวลาที่ถูกแววเพื่อนสนิทเรานี่มักจะเขินไปไหนต่อไหนแล้ว ซึ่งเรายังเอ๋อๆอยู่เลยค่ะว่าแบบพูดถึงเราหรอ บางทีเราเห็นเพื่อนสนิทเขินก็จะแบบเขินทำไมเนี่ย เราไม่รู้จะทำไงจริงๆเลยค่ะ เราเคยปรึกษาและเล่าให้เพื่อนคนอื่นฟัง เพื่อนก็บอกมาว่า ถ้าการที่มีเพื่อนสนิทแต่อยู่คบแล้วเราไม่สบายใจหรือทำให้เราลำบากใจก็อย่ามีเลยดีกว่า แล้วเหมือนเพื่อนก็พูดประมาณว่าจะเลือกอะไรระหว่างเพื่อนกับความสบายใจของเรา ถ้าเลือกเพื่อนก็ต้องยอมรับชะตากรรมที่เป็นอยู่แบบนี้ต่อไป แต่ถ้าเลือกความสบายใจของตัวเองก็เลือกที่จะตัดเพื่อนออกไป แต่สำหรับเราคือมันยากอ่ะค่ะ นั่นก็เพื่อนสนิท แต่ก็ไม่อยากจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็ไม่ใช่ว่าเรารับในข้อเสียเขาไม่ได้นะคะ เรารับได้ค่ะ มีเคยบอกแล้วก็เตือนๆไปแล้วด้วยว่าเราไม่ชอบแบบนี้นะ อย่าทำแบบนี้นะ ลดได้ลด ปรับได้ปรับ ไม่ได้หวังว่าจะเปลี่ยนหมดซะทุกอย่าง เพื่อนสนิทก็ไม่ได้มีแต่ข้อเสียนะคะก็ยังมีข้อดีอยู่เยอะ อารมณ์ว่าเพื่อนตายได้เลยก็ว่าได้ค่ะ หรือเป็นเพราะว่าเพื่อนสนิทบอกชอบเรา ความรู้สึกที่เคยคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทมันจึงเปลี่ยนไป
เราควรจะทำยังไงดีคะ ค่อนข้างอึดใจอยู่ระดับนึงค่ะ ตัดสินใจไม่ถูก ช่วยให้คำแนะนำทีนะคะ
ระหว่างเพื่อนสนิทกับความสบายใจของตัวเอง จะเลือกอะไรคะ???
เรื่องอาจจะยาวอยู่บ้างนะคะ
มีทราบว่ามีใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั้ยคะ ถ้าให้เลือกระหว่างเพื่อนสนิทกับความสบายใจของตัวเอง จะเลือกอะไรคะ???
คือว่าเรามีเพื่อนคนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทเรียนม.ปลายมาด้วยกัน สนิทกันมากกก แต่พอขึ้นมหาลัยก็แยกย้ายกัน อยู่กันคนละมหาลัย ก็ยังมีคุยกันอยู่บ้างแต่น้อยลง ไม่ได้สนิทอย่างตอนที่อยู่ม.ปลาย มีวันหนึ่งเราดันเจอเพื่อนสนิทคนนี้ก็เลยมานั่งเม้ามอยกัน คุยกันนานมากค่ะ ถามเรื่องสารทุกข์สุกดิบ เป็นยังไงบ้าง เรียนยากมั้ย คุยกันไปเรื่อยๆทำให้กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม จนช่วงนี้ก็เริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น ไปไหนไปด้วย เพื่อนไปเราไป แต่แล้ว..................เหมือนว่ามีช่วงหนึ่งที่มีเพื่อนที่เรียนมหาลัยเดียวกับเรามาเข้ามาคุยด้วย (ก็พอรู้จัก แต่ไม่ได้สนิทนะคะ) มีแนวโน้มเหมือนจะชอบเราซึ่งเพื่อนที่ชอบเราเนี่ยดันเป็นเพื่อนกับเพื่อนสนิทเราสมัยม.ปลาย ที่ชอบไปเที่ยวด้วยกัน เพื่อนมหาลัย (เพื่อนมหาลัยที่ชอบเรา ขอใช้ว่าเพื่อนมหาลัยนะคะ จะได้ไม่งง) มักจะชอบถามเรื่องของเรากับเพื่อนสนิทตลอดเลยค่ะ ว่าชอบอะไรกินอะไร ของโปรดคืออะไร ชอบไปเที่ยวที่ไหน มีแฟนหรือยัง มีแฟนมาแล้วกี่คน (เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะคะ เพื่อนมาเล่าให้เราฟังทีหลังค่ะ) ซึ่งทำให้เพื่อนสนิทไม่พอใจที่เพื่อนมหาลัยชอบถามถึงเรา หรือปรึกษาเรื่องเรา แล้วเพื่อนมหาลัยก็ขอไลน์กับเพื่อนสนิทเราค่ะ ซึ่งเพื่อนสนิทก็ให้ไป แต่ให้ด้วยความไม่เต็มใจค่ะ เราก็เป็นคนง่ายๆอ่ะค่ะ คุยมาก็คุยกลับไม่โกง คุยแบบปกติเลยค่ะเรื่องทั่วๆไป ช่วงนั้นเพื่อนสนิทที่คุยกันหายไปเลยค่ะ เราก็เอะใจอยู่นะคะแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าสงสัยงานคงเยอะเลยไม่ค่อยได้มาคุยกับเรา จนสุดท้ายอยู่ดีๆเพื่อนสนิทก็ทักมา แล้วก็มาบอกกับเราตรงๆ ว่าแอบชอบเรา ชอบมานานแล้วด้วย ตอนแรกเราอึ้งมากเลย เพราะไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะชอบเรา เราไม่เคยคิดกับเพื่อนสนิทเกินกว่าคำว่าเพื่อนเลย ตอนนั้นเราก็ตกใจปนกับงงๆอยู่ว่าชอบเราได้ไง ชอบตอนไหน เราก็เลยบอกไปตรงๆ ว่าไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนสนิทเกินเพื่อนเลย แล้วเราก็ถามเพื่อนสนิทว่ารับได้มั้ยที่จะเราจะยังเป็นเพื่อนกัน เพราะเพื่อนคนนี้คือสนิทมากแล้วเราก็ไม่อยากตัดเพื่อน เพื่อนสนิทเขาก็ยอมรับนะคะ เพื่อนสนิทก็บอกโอเค หลังจากที่เพื่อนสนิทมาสารภาพกับเรา รู้สึกได้ว่าเพื่อนสนิทคุยกับเราถี่ขึ้นมาก ขนาดที่ว่าไม่มีอะไรคุยก็พยายามทักมาคุยด้วย เวลาที่เราไม่ตอบหรือหายไปนานๆ เพื่อนสนิทก็เริ่มจะคิดแล้วว่าหายไปไหน ทำไมไม่มาตอบ หรือว่าบางทีเราตอบไปแล้วเราก็หายไปอีก (เราอาจจะทำงานอยู่ เวลาเราทำงานเรามักจะไม่ค่อยตอบใครเพราะว่ามันเสียสมาธิค่ะ ก็เลยเลือกไม่ตอบดีกว่า เสร็จงานแล้วค่อยตอบจะเป็นประมาณนี้อ่ะค่ะ) ก็จะส่งสติ๊กเกอร์มาให้รัวๆ ซึ่งตัวเราเป็นคนที่ค่อนข้างรำคาญง่าย เวลาเจอแบบนี้จึงไม่ชอบ แต่ก็ไม่รู้จะทำไงเพราะว่าเป็นเพื่อนกัน เคยบอกหลายรอบแล้วว่าทำแบบนี้เราไม่ชอบนะ เราขี้รำคาญง่าย เขาก็บอกกลับมาว่าก็แค่อยากคุยด้วยเท่านั้น ก็พอเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากคุยด้วยหรอกนะคะ แต่บางทีก็ต้องเข้าใจความรู้สึกของคนอื่นบ้างว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกยังไง บางทีเราก็มีคุยกับผู้ชายคนอื่น แต่เราก็ไม่คิดอะไรมากก็เพื่อนกันเฉยๆ คุยด้วยก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา เขาเห็นว่าเราคุยกับผู้ชาย หรือเวลามีผู้ชายมาชอบ เพื่อนสนิทจะไม่พอใจเรามากซึ่งเราไม่เคยรู้เลยว่าทำไมไม่พอใจเรา อย่างเช่น วันนี้นัดไปกินข้าวด้วยกัน ตอนเช้าก็ยังดีๆอยู่พูดคุยปกติ พอไปนั่งอยู่ในร้านอาหาร มีพี่ผู้ชายที่รู้จักทักมา ก็แชทคุยกับพี่เขา แล้วเพื่อนสนิทดันเห็นขึ้นมาก็เริ่มไม่พอใจ พอเราคุยด้วยก็ไม่คุยกลับ ถามอะไรก็ตอบแค่อืมๆไป รู้ได้เลยว่าไม่พอใจอะไรเราแน่ๆ ซึ่งเราก็มาคิดว่าเราทำผิดอะไรหรือเปล่า โกรธอะไรเรามั้ย มันเครียดนะคะ เวลาที่เพื่อนสนิทโกรธเราโดยที่เราไม่รู้สาเหตุแล้วก็ไม่บอกเราด้วย ช่วงนั้นเรานั่งคิดตลอดทั้งคืนว่าทำไมเพื่อนสนิทถึงโกรธเรา แล้วเขาก็เคยร้องไห้เพราะเราบ่อยด้วยเรื่องที่เรามีคุยกับผู้ชายหรือว่าเห็นเราเดินกับเพื่อนผู้ชายอะไรแบบนี้ จนบางทีเราก็คิดว่าเขาหวงเรามากเกินไปหรือเปล่า ทั้งๆทีเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ เคยมีไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนหลายๆคนเหมือนว่าเพื่อนอื่นๆก็มักจะถามว่าเป็นแฟนกันหรอ สนิทกันมากจัง แอบคบกันหรือเปล่า แล้วก็จะชอบแซวเรากับเพื่อนสนิทสองคน เวลาที่ถูกแววเพื่อนสนิทเรานี่มักจะเขินไปไหนต่อไหนแล้ว ซึ่งเรายังเอ๋อๆอยู่เลยค่ะว่าแบบพูดถึงเราหรอ บางทีเราเห็นเพื่อนสนิทเขินก็จะแบบเขินทำไมเนี่ย เราไม่รู้จะทำไงจริงๆเลยค่ะ เราเคยปรึกษาและเล่าให้เพื่อนคนอื่นฟัง เพื่อนก็บอกมาว่า ถ้าการที่มีเพื่อนสนิทแต่อยู่คบแล้วเราไม่สบายใจหรือทำให้เราลำบากใจก็อย่ามีเลยดีกว่า แล้วเหมือนเพื่อนก็พูดประมาณว่าจะเลือกอะไรระหว่างเพื่อนกับความสบายใจของเรา ถ้าเลือกเพื่อนก็ต้องยอมรับชะตากรรมที่เป็นอยู่แบบนี้ต่อไป แต่ถ้าเลือกความสบายใจของตัวเองก็เลือกที่จะตัดเพื่อนออกไป แต่สำหรับเราคือมันยากอ่ะค่ะ นั่นก็เพื่อนสนิท แต่ก็ไม่อยากจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็ไม่ใช่ว่าเรารับในข้อเสียเขาไม่ได้นะคะ เรารับได้ค่ะ มีเคยบอกแล้วก็เตือนๆไปแล้วด้วยว่าเราไม่ชอบแบบนี้นะ อย่าทำแบบนี้นะ ลดได้ลด ปรับได้ปรับ ไม่ได้หวังว่าจะเปลี่ยนหมดซะทุกอย่าง เพื่อนสนิทก็ไม่ได้มีแต่ข้อเสียนะคะก็ยังมีข้อดีอยู่เยอะ อารมณ์ว่าเพื่อนตายได้เลยก็ว่าได้ค่ะ หรือเป็นเพราะว่าเพื่อนสนิทบอกชอบเรา ความรู้สึกที่เคยคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทมันจึงเปลี่ยนไป
เราควรจะทำยังไงดีคะ ค่อนข้างอึดใจอยู่ระดับนึงค่ะ ตัดสินใจไม่ถูก ช่วยให้คำแนะนำทีนะคะ