วันนี้วันเกิดแม่ ลูกเผลอลืม มัวแต่คิด เรื่องของตัวเอง จนลืมวันเกิดแม่ น่าละอายใจจริงๆครับแม่ อยากโทรไปแฮปปี้เบิทเดแม่จัง ติดตรงที่โทสับไม่มีตัง 555 ของขวัญปีนี้ แม่ได้รับล่วงหน้ามา 24 ปี กว่าๆแล้วนะครับ
ทรัพย์ที่ลูกได้รับ ลูกเคยคิดว่าทรัพย์ หมายถึง เงิน หรือของมีค่า ลืมคิดไปเลยว่าแม่ตั้งใจจะให้อะไรลูก 555
รู้แล้วว่า ทุ่งลาเวนเดอร์ มีจริงในสายตาของพ่อแม่เรา
อยากเป็นลูกกตัญญู อย่างเช่นคนอื่นบ้าง
เขาสร้าง ภาพออกมา ประชาเห็น
คิดให้ดี หนทางนั้น แสนลำเค็ญ
ประชาเห็นทำห่าไร ใช่แม่กู
อันว่าคน คือมนุษย์ สุดแต่เกิด !
ไฉนเกิด คนดี คนชั่วได้
ลูกเป็นคน หาใช่คนคนไปก้อละลาย !
แม้จะคล้าย แต่หาใช่ ไอ้ทรัพพี
แม่ของผมชื่อว่า พสุธา
ทรพา มันคือไร ใครไม่สน
ท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจ ผมคือคน
ใครมาคนหวังผลใด ใจรู้ดี
ในวันนี้โอกาสดี เป็นของลูก
แม่ได้ปลูกฝังใจเพชร สาม เจ็ดปี
กว่าจะรู้ ก้อวันนี้ นี่คุณไท
กลอนบทนี้ ลูกลอกจากของแม่
อ่านตั้งแต่เล็กจนโต โถสุขขี
คิดไปว่า เข้าใจแล้ว เข้าใจดี
หลงคีย์ผิด คิดตั้งนาน เกือบผ่านไป
โง่ บรรลัย คิดว่าเก่ง มาหลายปี
หวังขยี้ ความสงสัย ในตัวเรา
กลอนของแม่ ลูกแต่งไป ใช่อวดรู้
แต่อยากสู่ เอ้ยอยากสื่อ ว่าหนูเขลา
เขลาเสียจนเกือบลืมเสีย ใครแม่เรา
เขาโง่เง่าแทบมีเขา เพราะเขลาเอง
จบกลอนนี้ ลูกคิด ว่าผิดพลาด
มิบังอาจล้มล้างใคร ในที่นี้
เล็กจนแก่คิดไม่ได้ คงช้าที
ทรพี คือใคร อาจใช่กู
ระวังรถ ระวังคน ระวังสัตว์
ระวังบัตรเอทีเอ็ม สูญศูนย์สิ้น
ระวังลิ้นระวังภัยในแผ่นดิน
ลืมไปสิ้นภัยน่ากลัว คือตัวเอง !
ด้วยส่วนสูง มีแค่ไหน หยุดแค่นั้น
ขามันสั้น เขย่งไป ไร้ศักดิ์ศรี
ทำรังแต่พอกำลัง ที่ลูกมี
ขอคำชี้ แนะนำ ตามสมควร
×ครั้งที่1 แต่งไป ไม่สัมผัส
ด้วยยึดถือหลักความจริงไม่วิ่งหนี
จึงบังเกิด การแก้ไขในครั้งนี้
ปสุดาอาพรรณีชี้แนะนำ
×ด้วยครั้งสอง อ่านแล้วลอง มองเว้นวรรค
ดียิ่งนัก มักง่ายไป ใครป่นปี้ ?
มองย้อนดู ที่แผลเก่า ตัวเรานี้
แล้วจะรู้ ได้ทันที ที่โพสต์ไป
สมมติไป ว่าผม เป็น ผู้เช่า
เรื่องหนักเบา เอาสนิท คิดมักง่าย
เขาหลอกล่อ
แฮ่! จนตาย
เงินที่จ่ายออกไป ไยกูงง ?
ไอ้ครั้นจะตกลงอะไร ให้มันยาก
ทำให้มันลำบาก ฉากจะหาย
จำไว้ว่า เซ็นสัญญา กันตัวตาย
แต่
เซ็นไป ไม่ได้ดู
จริง จริง จริง หรือไม่จริง จริงหรือป่าว ?
แล้วจะว่าว สาวความไซร แหลงให้เสีย
ด้วยภาษา ต่างมารดา พากูเพลีย
ไรวะเนี่ย เหี่ยไอไหร ไปไสมา
ตกลงนี่มันกลอน อะไรเนี่ย เพลียเลยกู
รบกวนครูภาษาไทย ด่าผมทีครับ
ทรัพย์ที่ลูกได้รับ ลูกเคยคิดว่าทรัพย์ หมายถึง เงิน หรือของมีค่า ลืมคิดไปเลยว่าแม่ตั้งใจจะให้อะไรลูก 555
รู้แล้วว่า ทุ่งลาเวนเดอร์ มีจริงในสายตาของพ่อแม่เรา
อยากเป็นลูกกตัญญู อย่างเช่นคนอื่นบ้าง
เขาสร้าง ภาพออกมา ประชาเห็น
คิดให้ดี หนทางนั้น แสนลำเค็ญ
ประชาเห็นทำห่าไร ใช่แม่กู
อันว่าคน คือมนุษย์ สุดแต่เกิด !
ไฉนเกิด คนดี คนชั่วได้
ลูกเป็นคน หาใช่คนคนไปก้อละลาย !
แม้จะคล้าย แต่หาใช่ ไอ้ทรัพพี
แม่ของผมชื่อว่า พสุธา
ทรพา มันคือไร ใครไม่สน
ท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจ ผมคือคน
ใครมาคนหวังผลใด ใจรู้ดี
ในวันนี้โอกาสดี เป็นของลูก
แม่ได้ปลูกฝังใจเพชร สาม เจ็ดปี
กว่าจะรู้ ก้อวันนี้ นี่คุณไท
กลอนบทนี้ ลูกลอกจากของแม่
อ่านตั้งแต่เล็กจนโต โถสุขขี
คิดไปว่า เข้าใจแล้ว เข้าใจดี
หลงคีย์ผิด คิดตั้งนาน เกือบผ่านไป
โง่ บรรลัย คิดว่าเก่ง มาหลายปี
หวังขยี้ ความสงสัย ในตัวเรา
กลอนของแม่ ลูกแต่งไป ใช่อวดรู้
แต่อยากสู่ เอ้ยอยากสื่อ ว่าหนูเขลา
เขลาเสียจนเกือบลืมเสีย ใครแม่เรา
เขาโง่เง่าแทบมีเขา เพราะเขลาเอง
จบกลอนนี้ ลูกคิด ว่าผิดพลาด
มิบังอาจล้มล้างใคร ในที่นี้
เล็กจนแก่คิดไม่ได้ คงช้าที
ทรพี คือใคร อาจใช่กู
ระวังรถ ระวังคน ระวังสัตว์
ระวังบัตรเอทีเอ็ม สูญศูนย์สิ้น
ระวังลิ้นระวังภัยในแผ่นดิน
ลืมไปสิ้นภัยน่ากลัว คือตัวเอง !
ด้วยส่วนสูง มีแค่ไหน หยุดแค่นั้น
ขามันสั้น เขย่งไป ไร้ศักดิ์ศรี
ทำรังแต่พอกำลัง ที่ลูกมี
ขอคำชี้ แนะนำ ตามสมควร
×ครั้งที่1 แต่งไป ไม่สัมผัส
ด้วยยึดถือหลักความจริงไม่วิ่งหนี
จึงบังเกิด การแก้ไขในครั้งนี้
ปสุดาอาพรรณีชี้แนะนำ
×ด้วยครั้งสอง อ่านแล้วลอง มองเว้นวรรค
ดียิ่งนัก มักง่ายไป ใครป่นปี้ ?
มองย้อนดู ที่แผลเก่า ตัวเรานี้
แล้วจะรู้ ได้ทันที ที่โพสต์ไป
สมมติไป ว่าผม เป็น ผู้เช่า
เรื่องหนักเบา เอาสนิท คิดมักง่าย
เขาหลอกล่อ
เงินที่จ่ายออกไป ไยกูงง ?
ไอ้ครั้นจะตกลงอะไร ให้มันยาก
ทำให้มันลำบาก ฉากจะหาย
จำไว้ว่า เซ็นสัญญา กันตัวตาย
แต่
จริง จริง จริง หรือไม่จริง จริงหรือป่าว ?
แล้วจะว่าว สาวความไซร แหลงให้เสีย
ด้วยภาษา ต่างมารดา พากูเพลีย
ไรวะเนี่ย เหี่ยไอไหร ไปไสมา
ตกลงนี่มันกลอน อะไรเนี่ย เพลียเลยกู