กลอนจากใจแพทย์หญิงคนหนึ่ง ซึ่งไม่เห็นด้วยกับการกระทำของแพทย์บางกลุ่ม

อันกรุงเทพฯเวลานี้มีเรื่องแปลก
เกิดแตกแยกเป็นสองต้องฉงน
คนกลุ่มหนึ่งลุกขึ้นกร่างเอาข้างตน
กดขี่คนอื่นให้ยอมอย่างใจตัว

ปราชญ์หลงผิดบัณฑิตลืมเหตุผลสิ้น
ชูคนปลิ้นปล้อนนำขึ้นทูนหัว
จะต้านโกงเอาคนโกงมานำตัว
ช่างเมามัวน่าสมเพชสังเวชใจ

อวดอ้างตัวว่าผู้ดีมีการศึกษา
แต่วาจาช่างหยาบช้าหาที่ไหน
สำเนียงย่อมส่อภาษาไม่ว่าใคร
วาจาไซร้ส่อกมลสันดาน

ปฏิรูปจะทำไงยังไม่รู้
รู้แต่กูเกลียดมันอยากสังหาร
ขอสะใจกูทำได้ทุกประการ
ตามคนพาลก็ยังเอาเขลาสิ้นดี

กลียุคเห็นรำไรแล้วไม่แคล้วคลาด
เมื่อปวงปราชญ์ทอดทิ้งซึ่งศักดิ์ศรี
คนเลวยึดอำนาจเห็นเป็นของดี
สนับสนุนการกดขี่ประชาชน

อำมาตยาธิปไตยไม่เห็นหรือ
ของเดิมเดิมแค่เปลี่ยนชื่อมากี่หน
เมื่อใดคิดแต่จะเอาตามใจตน
เมื่อนั้นก็ไม่พ้น"เผด็จการ"

จาก แพทย์หญิงคนหนึ่ง ซึ่งไม่เห็นด้วยกับการกระทำของแพทย์บางกลุ่ม นักวิชาการบางคน บนเวทีการเมืองบางแห่ง

...........
เรื่องเกี่ยวเนื่อง:จากใจหมอถึงหมอกรณีเสื้อกาวน์ชัตดาวน์กรุงเทพฯ!?

Posted by Independent Correspondent