ผมชอบทานอาหารอีสานพวกตำๆ พวกอาหารว่าง เช่น ลาบ น้ำตก ส้มตำปู ปลาร้า ตำป่า ตำซั่ว ตำผลไม้ ตำไทย ตำแครอท ตำมะยม ตำผัก  เสือร้องไห้ แหนม  ซุปหน่อไม้ เป็นต้น  คนอีสานเวลาทำเมนูพวกนี้ เค้ามีฝีมือ ทำปรุงเก่ง เน้นรสจัด ไม่หวงเครื่องปรุงแต่เน้นความอร่อยถูกปาก ทานแล้วแซ่บถึงทรวง สะใจอย่างแรงส์

แต่ๆ  ตอนนี้หลังจากผมนอนโรงบาลมา 2 อาทิตย์ อาเจียนบ่อย ด้วยโรคชนิดหนึ่ง ที่หมอบอกว่า เกิดจากการทานอาหารสุกดิบ ไม่สะอาด มีพยาธิ เช่น พวกปลาร้า ส้มตำปลาร้า ซุปหน่อไม้ใส่ปลาร้า ที่พบได้ตามร้านที่ขายริมถนน โดยไม่เอาใจใส่เรื่องความสะอาด ไม่ครอบปิดเครื่องปรุง ไม่ต้มปลาร้าให้สุก ล้างผักลวกๆ น้ำที่ล้างผักมาจากน้ำที่โดนล้างซ้ำๆ โดยแค่แช่ในกะลามังแค่ครั้งเดียว ไม่ล้างแบบปล่อยน้ำจากก็อกที่สะอาด เป็นเหตุให้เกิดโรคที่ตับ และมีพยาธิ   ฉะนั้นผมจึงหยุดซื้อทานอาหารพวกนี้ตามริมถนน ยกเว้นในร้านที่ดูสะอาดๆ(ปลาร้าต้มสุก) คนขายใส่ชุดทำอาหารครบทั้งผ้ากันเปื้อน ถุงมือ หมวกหรือผ้าปิดผมไม่ให้เส้นผมหล่น ร้านดูสะอาดสว่างโล่ง อากาศถ่ายเท และวัตถุดิบถูกปิดครอบไว้อย่างดีถูกหลักอนามัย

แต่ปัญหาคือ ร้านแบบระดับนี้ หาได้เจอไม่ค่อยมาก ที่เข้าใจทำอาหารถูกต้องตามหลักวิชาโภชนาการ และปลอดภัย
และผมเชื่อว่า ร้านเซเว่น พวกอาหารต่างๆ เช่นพวกแพกกิ้ง พวกดอง พวกรมควัน พวกหมัก พวกอาหารหวาน พวกต้องอบ
ต้องปิ้งต้องเวฟ  เหล่านี้ต้องผ่านกระบวนการผลิตที่มีบุคลากรที่มความรู้ด้านเทคโนโลยีการอาหาร แน่นอน

ผมชอบอาหารอีสาน คิดถึงและหิว แต่ไม่กล้าทานอีก  ผมหวังว่าสักวัน จะมีอาหารอีสานที่ผมได้กล่าวข้างต้น จะมีวางในเซเว่น
ที่ผ่านการผลิตด้วยวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี่ การถนอมอาหารที่ถูกหลักอนามัย อาจจะเป็น แบบ ลาบแช่แข็งไปทานด้วยการใส่ความร้อนต้มลวกใหม่ที่บ้าน ส้มตำสำเร็จรูป   น้ำปลาร้าสุกไร้หนอน(เป็นไปได้ไหม ผลิตได้ไหม)
ตำปู ปูที่ลวกสุก  ซุปหน่อไม้แช่แข็ง


ป.ล  อย่าหาว่า ผมคิดแปลก คิดเพี้ยน   ผมแค่เสนอไอเดีย ด้วยเหตุผลของผมที่เคยประสบ
        ไม่แน่น่ะ ถ้าเป็นไปได้ในอนาคต เราจะได้ประโยชน์ ในเรื่อง ทานได้ทุกเวลา 24 ช.ม  สะอาดถูกอนามัย ปลอดภัย
        และไม่ต้องรอคิวยาว ยืนรอเมื้อยขา ครับ