...อากาศหนาวๆแบบนี้ อดที่จะคิดถึงความหลังไม่ได้
เมื่อตอน จขกท.เด็กๆ ช่วงก่อนปีใหม่มักจะชวนกันไปหาขุดปูตามทุ่งนา
เพราะช่วงนี้ปูจะมัน อร่อย ชวนกันกับเพื่อนๆไว้ตอนหัวค่ำ ตื่นเช้ากินข้าวแล้ว ห่อข้าวไปด้วย
ไม่ต้องห่อกับข้าว เพราะกับข้าวไปหาเอาข้างหน้า ข้าวก็ห่อกับใบตองกล้วย
ได้เสียมคนละเล่ม เอาเสียมสอดสายคุถัง ข้าวเหนียวใส่ในคุถัง สิ่งที่ลืมไม่ได้คือไม้ขีดไฟ
พอไปถึงทุ่งนา ก็เดินหารูปู เจอรูแล้วก็ขุด บางตัวก็อยู่ลึก บางตัวก็อยู่ตื้น
ขบวนคาราวานที่ไปกัน ประมาณ 20 คนได้ เป็นอะไรที่สนุกมาก
ใครได้ปูตัวใหญ่ก็เอามาโชว์กันด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
พอถึงตอนเที่ยง ก็ก่อไฟ โยนปูตัวใหญ่ๆลงไปเผา กลิ่นปูที่สุกแล้วหอมโชยไปทั่วทุ่งนา
แล้วพวกเราก็แกะปูออก เอาข้าวเหนียวที่ห่อไปจิ้มมันปูในกระดอง
อร่อยมากๆ ปากก็ดำไปด้วยคราบขี้เถ้า หัวเราะกันหนุกหนาน
ปูที่เหลือก็เอากลับบ้านมาให้แม่ แม่เอาปูไปแกงอ่อมใส่มะละกอหัวเหลือง ใส่ผักแขยง อร่อยๆฝุดๆ
อดีตมันย้อนกลับมาไม่ได้ แต่คิดถึงทีไรก็อดที่จะสุขใจในวัยเด็กไม่ได้...
...ลมหนาวพัดมาแล้วนึกถึงความหลัง...///ถ้าฉันรวยจะสวยหั้ยดูเด้อ...!!!
เมื่อตอน จขกท.เด็กๆ ช่วงก่อนปีใหม่มักจะชวนกันไปหาขุดปูตามทุ่งนา
เพราะช่วงนี้ปูจะมัน อร่อย ชวนกันกับเพื่อนๆไว้ตอนหัวค่ำ ตื่นเช้ากินข้าวแล้ว ห่อข้าวไปด้วย
ไม่ต้องห่อกับข้าว เพราะกับข้าวไปหาเอาข้างหน้า ข้าวก็ห่อกับใบตองกล้วย
ได้เสียมคนละเล่ม เอาเสียมสอดสายคุถัง ข้าวเหนียวใส่ในคุถัง สิ่งที่ลืมไม่ได้คือไม้ขีดไฟ
พอไปถึงทุ่งนา ก็เดินหารูปู เจอรูแล้วก็ขุด บางตัวก็อยู่ลึก บางตัวก็อยู่ตื้น
ขบวนคาราวานที่ไปกัน ประมาณ 20 คนได้ เป็นอะไรที่สนุกมาก
ใครได้ปูตัวใหญ่ก็เอามาโชว์กันด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
พอถึงตอนเที่ยง ก็ก่อไฟ โยนปูตัวใหญ่ๆลงไปเผา กลิ่นปูที่สุกแล้วหอมโชยไปทั่วทุ่งนา
แล้วพวกเราก็แกะปูออก เอาข้าวเหนียวที่ห่อไปจิ้มมันปูในกระดอง
อร่อยมากๆ ปากก็ดำไปด้วยคราบขี้เถ้า หัวเราะกันหนุกหนาน
ปูที่เหลือก็เอากลับบ้านมาให้แม่ แม่เอาปูไปแกงอ่อมใส่มะละกอหัวเหลือง ใส่ผักแขยง อร่อยๆฝุดๆ
อดีตมันย้อนกลับมาไม่ได้ แต่คิดถึงทีไรก็อดที่จะสุขใจในวัยเด็กไม่ได้...