สวัสดีครับ ปกติผมจะอยู่ห้องบลูแพลนเน็ต เสียมากกว่าครับ แต่วันนี้ขอเปลี่ยนเเนวมาทางด้านนี้บ้างครับ ส่วนตัวผมตอนนี้เป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 3 ครับ ก็ผ่านการสอบ มานานแล้วพอสมควร แต่ว่ามีน้องๆ ม6ที่รู้จักกันทักมาว่าเครียด อย่างนุ้นอย่างนี้อย่างนั้น ผมเลยอยากมาตั้งกระทุ้นี้ ครับ ผมก็มีเรื่องอยากฝากน้องๆสักนิดหน่อยครับ ถ้าผู้ปกครองท่านใดอ่านอยู่ กรุณาอย่ากดดันลูกของท่านนะครับ ผมอยากให้ท่านอวยพร ลูกของท่านครับ เพราะผมถือว่าคำอวยพรของพ่อแม่ ดีกว่าไปไหว้พระขอพรอีกครับ

อยากให้น้องๆทุกคนมีสติกับช่วงเวลาที่เหลือนี้ครับ และอย่าตื่นเต้นครับ  น้องๆคงจะเคยได้ยินจากใครหลายๆคนครับ ว่าใกล้สอบแล้วก่อนสอบแล้วควรพัก อ่านไปก็ไม่มีประโยชน์ ไม่จริงนะครับสำหรับผม แต่ก็ขึ้นอยู่กับ สไตล์ส่วนตัวของแต่ละคนแหละครับ แต่สำหรับผม ผมคิดว่าเวลาที่เหลืออยู่นี้อยากให้น้องๆ ทวนพวกสูตรต่างๆ มากกว่าการอ่านเนื้อหาเต็มๆครับ เพราะคอนเสป เราควรจะได้อยู่แล้วครับ สำหรับใครที่เครียดมากๆ ผมอยากบอกเลยว่าความเครียดนั้นพาเราให้พังได้ ส่วนตัว ผมไม่ได้ติดตั้งแต่ครั้งแรกครับ เพราะผมเครียดมากๆๆ จนเกินไป แต่พอสอบใหม่ด้วยความรู้สึกโล่งใจ ก็ได้คะแนนค่อนข้างสูงมากๆ ครับ พี่อยากให้น้องๆอย่าไปคิดว่า เราจะต้องติดเราจะต้องเป็นหมอ คือมันก็ไม่ใช่ทุกอย่างเสมอไป ค่อยๆครับ ใจเย็นๆ ถ้าเผลอใจร้อนเมื่อไหร่ให้ระลึกไส้ว่าใจเย็นๆ ไม่งั้นอาจพังหมดได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ข้ามไปก่อน ค่อยกลับมาทำใหม่ อาจจะทำได้ก็ได้ แล้วก็อย่าลืมเตรีมเสื้อกันหนาวให้พร้อม ถ้าใครได้ห้องสอบที่มีแอร์ ส่วนตัวผมวันสอบใหญ่ๆ ตอนเช้าจะชอบทานโจ๊ก เพราะค่อนข้างสบายท้อง ไม่หนักจนเกินไป ออกมาอย่าไปฟังเฉลย ที่อาจจะมั่ว จากคนอื่น อาจทำให้เราเสียกำลังใจโดยไม่จำเป็นครับ

ก้ขอให้ทุกคนทำให้เต็มที่ทุกคนนะครับ