ผัดคุนะ ! ถ้ามีใครกล่าวติเตียนเธอต่อหน้า;
ผัดคุนะ ! ในกรณีเช่นนั้น
เธอพึงละฉันทะและวิตกชนิดที่เป็นวิสัยแห่งชาวบ้านเสีย.
ผัดคุนะ ! ในกรณีเช่นนั้น
เธอพึงทำความสำเหนียกอย่างนี้ว่า
“จิตของเราจักไม่แปรปรวน เราจักไม่กล่าววาจา
อันเป็นบาป เราจักเป็นผู้มีจิตเอ็นดูเกื้อกูล มีจิตประกอบด้วย
เมตตา ไม่มีโทสะในภายใน” ดังนี้.
ผัดคุนะ ! เธอพึงสำเหนียกอย่างนี้.
ผัดคุนะ ! ถ้ามีใครประหารเธอด้วยฝ่ามือด้วยก้อนหิน ด้วยท่อนไม้ หรือด้วยศัสตรา;
ผัดคุนะ ! ในกรณีแม้เช่นนั้นเธอก็พึงละฉันทะและวิตกชนิดที่เป็นวิสัยแห่งชาวบ้านเสีย.
ผัดคุนะ ! ในกรณีเช่นนั้น
เธอพึงทำความสำเหนียกอย่างนี้ว่า
“จิตของเราจักไม่แปรปรวน เราจักไม่กล่าววาจา
อันเป็นบาป เราจักเป็นผู้มีจิตเอ็นดูเกื้อกูล มีจิตประกอบด้วย
เมตตา ไม่มีโทสะในภายใน” ดังนี้.
ผัดคุนะ ! เธอพึงทำการสำเหนียกอย่างนี้ แล.