เรื่องมีอยู่ว่า จขกท เป็นพนักงานโรงแรม 5 ดาวแห่งหนึ่งในจังหวัดภูเก็ต และทำงานในของบาร์เครื่องดื่ม
ส่วนผู้ชายเป็นแขกที่มาเข้าพัก และประชุมงานของบริษัทใหญ่หนึ่งในออสเตรเลีย เป็นเวลา 3 วัน
ในคืนแรกที่เราเจอกันคือ เค้ามีปาร์ตี้ที่ทางบริษัทจัดเตรียมขึ้น และ จขกท ได้เป็นหนึ่งในผู้ดูแลแขกกรุ๊ปนี้ ครั้งแรกที่ได้เจอกันคือ จขกท นำเบียร์ไปให้ ภาพแรกที่เห็นคือ ชายหนุ่มสูงใหญ่ ร่างกำยำ ดูโดดเด่นสง่า ในฝูงชนจำนวนเป็นร้อยกว่าชีวิต ยืนพูดคุยกับผู้คนที่พลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาทักทาย ในขณะที่ จขกท นำเบียร์แจกจ่ายแขกที่เข้ามาร่วมปาร์ตี้ ก็ต้องสะดุดกับสายตาที่มองมาอย่างไม่สนใจ คนรอบตัว (มองแบบมีเลสนัย) มองจน จขกท เริ่มจะกลัวสายตาเค้า จึงเดินหลบไปที่อื่น แต่ด้วยหน้าที่ ที่ต้องดูแลแขกกรุ๊ปนี้ ก็ต้องให้บริการต่อ ทุกครั้งที่เราเข้าไปถามแขก ที่เครื่องดื่มหมด เค้าก็จะเอาแต่จ้องเราและยิ้มมุมปาก ไม่พูดกับเรา เริ่มดึกแขกก็เริ่มทยอยกับรวมถึงเค้าด้วย เราก็ไปยืนส่งแขกที่ทางออก เค้าเดินมาพร้อมกล่าวคำลาเหมือนท่านอื่นๆ ทั่วไป จขกท ก็ได้แต่พูดกับเพื่อนร่วมงานว่าเค้าดูดีมาก แต่สายตาน่ากลัว งานวันที่2เป็นวันหยุดของเราจึงไม่มีอะไรมาก
คืนสุดท้าย..
ชายหนุ่มคนเดิม กลับมาอีกครั้งพร้อมเพื่อนๆพนักงานของเค้าเช่นเดิม แต่คืนนี้มีอะไรพิเศษกว่าเยอะ ^_^ เมื่อเค้าเดินผ่านเข้างานไป เราก็เดินตามไปติดๆ เพื่อไปเตรียมเครื่องดื่มมาแจกจ่าย พร้อมกับเพื่อนพนักงาน เมื่องานเริ่มก็ชุลมุนกับไป เมื่อแขกได้เครื่องดื่ม สถานการณ์ความวุ่นวายก็เบาลง เราสังเกตุเห็นเค้าอีกครั้งนึงแต่ที่หน้าแปลกคือเค้ายังไม่มีเครื่องดื่ม เราจึงนำเบียร์ไปให้ เค้ายิ้มให้เราด้วยสายตาเหมือนเดิม แต่รอบนี้เรากลับชอบสายตาแบบนี้ ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกดีใจที่เค้ายังมองเราแบบนี้ เวลาผ่านไป เราเดินวนไปรอบๆงาน ดูแลแขกไปตามหน้าที่ ทุกครั้งที่ผ่านเค้าเราจะมองเค้าและได้รอยยิ้มกลับมาทุกครั้ง (ตอนนี้เราว่าเราชอบเค้าแล้วละ) จขกท รู้สึกว่าเค้าชอบเราแต่ก็ไม่ได้มั่นใจอะไร จนไปสังเกตุเห็นเพื่อนพนักงานนำเบียร์เข้าไปให้แต่เค้าไม่รับเลย ซึ่งเค้าจะเดินมาขอให้เรานำไปให้ทุกครั้ง ครั้งนี้เรานำเบียร์ไปเสิร์ฟให้เค้าในกลุ่มชายหนุ่มที่ยืนพูดคุยกัน มีแขกท่านหนึ่งพูดกับจขกท ว่าคุณสวยมากเลย คนอื่นๆจึงหันมามองแล้วก็พูดชม แต่!! เค้าพูดขึ้นว่า ไม่ได้!! คนนี้ผมเห็นก่อน ผมคุยกับเธอแล้ว แล้วหันมาถามเราว่า กลับไปออสเตรเลียกับผมไหม (ภาษาอังกฤษ) เราได้แต่อึ้งและก็ยิ้มกลับไป เพราะเรายังไม่เคยคุยกันเลยได้แต่ยิ้ม ในใจเราก็คิดว่าเค้าคงล้อเล่นไม่มีไรหรอก ก็แค่แซวสาว ..
เวลาผ่านไปดึกขึ้นเรื่อยๆ แขกที่มาก็เริ่มทยอยกลับ จนเหลือไม่กี่คน เราก็เข้ามาช่วยเพื่อนๆเคลียร์แก้ว เคลียร์บิล แต่เราก็ไม่เป็นอันทำงานเพราะ เค้ากำลังเล่นสนุ๊กกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน ภาพที่เค้าหัวเราะ ที่เค้ากำลังเล่นสนุ๊กมันดูเท่ย์มาก เรารู้สึกว่าเค้าจะมองหาตลอด จนเพื่อนเราทักเราว่าแขกมองเรา เราก็มั่นใจละว่าเค้าชอบเรา ตามภาษาที่เราชอบเค้าอยู่แล้วก็มีอาการอ่อยทันที 555 ^_^ อ่อยของเราคือ มองเค้าแล้วยิ้ม กล้าเข้าไปคุยมากขึ้น มีแขกคนนึงมาจีบ จขกท เค้าทุกครั้งที่เค้าเห็นเค้าจะมองหน้าเราแต่ไม่ยิ้ม บางครั้งก็เดินมาขอเบียร์ (เหมือนจะขัดจังหวะ) เราก็ไม่ได้สนใจอีกคนหรอก เวลาเค้าเดินมาเราก็จะได้โอกาศปลีกตัว .. จนถึงเวลาที่งานเลี้ยงต้องเลิกลา แขกก็เริ่มบอกลากัน บ้างก็เดินมาบอกลาเราและเพื่อนพนักงาน ส่วนเค้าเดินวนอยู่อยู่หน้าบาร์ และแขกที่จีบเราเข้ามาลาเรา เค้าก็พุ่งเข้ามาเช่นกันพร้อมบอกว่าเค้าต้องไปแล้ว คืนนี้เป็นคืนสุดท้าย พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้วแต่เค้าจะกลับมาหาเราอีกน่ะ พร้อมยื่นนามบัตรเค้าให้เรา เค้าพูดโดยไม่สนใจอีกคนที่ยืนอยู่ เพื่อนพนักงานเราที่ยืนฟังรวมถึงเพื่อนๆเค้าที่ยืนดู .. ก่อนไปเค้าพูดว่า จะกลับมาหา ตอนนั้นเราได้สิ่งที่ชัดเจนแล้วแต่ทำไมรู้สึกเศร้าๆก็ไม่รู้ หรือเป็นเพราะเค้าบอกลา ?
หลังจากเลิกงาน เราลองติดต่อไปตามนามบัตรที่เค้าให้มา เชื่อไหมว่าตอบเร็วมาก 555 สงสัยรออยู่ เราคุยกันไม่กี่คำก็นอน เช้ามาเค้าส่งข้อความมาถามว่าทำงานกี่โมงจะมาหาก่อนกลับ ถึงเวลาเค้าเดินคนเดียวในชุดเล่นกีฬา เราได้เห็นหุ่นเค้าใจนี้แทบละลาย ^_^ รอบนี้เค้ามานั่งคุยกับเราโดยไม่สนใจเพื่อนเค้า (มาดื่มก่อนเค้ามา) เค้าก็แอบบ่น ว่าคนเยอะเพราะเราต้องดูแขกอื่นด้วย ตอนที่คุยกัน ทั้งเพื่อนเค้าเพื่อนเราก็แซวกันไม่หยุด แต่เค้าไม่ได้สนใจเลยมีแต่เราที่เขิน จนถึงเวลาที่เค้าต้องไปจริงๆ เค้าขอถ่ายรูปกับเรา แต่!! ขอให้เราหอมแก้มเค้า ☺️ ย้ำน่ะว่าขอให้เราหอมเค้า ซึ่งเราเป็นหญิงไทย .. จึงไม่กล้าจ้า หน้าเค้าก็หงอยๆ เราก็ถ่ายรูปกัน ก่อนไปเราไปขอเค้ากอดทีนึง เค้ากอดเราแล้วบอกอีกว่าจะกลับมาหาเดือน กุมภาพันธ์น่ะ...
หลังจากเค้าไปเค้าส่งข้อความกลับมา พร้อมรูปที่ถ่ายกัน ข้อความกล่าวว่า "Nice to see you too! But no kiss?" 😔 เรารู้สึกผิดยังไงไม่รู้ ..
หลังจากที่เค้าจากไป เค้าก็ส่งข้อความบอกเป็นระยะว่าอยู่บนรถน่ะ อยู่สนามบินน่ะ ก่อนที่เค้าจะขึ้นเครื่อง เราจึงถามคำถามที่สำคัญกับเราไป ว่า "หลังจากที่คุณไป คุณยังจะคุยกับฉันอีกไหม หรือคุณอยากจะให้ฉันหยุดและรอคุณที่นี่" คำตอบที่เราได้กลับมาคือ "คุยสิ เราต้องคุยกันสิ" (เราเคยเจอคนอื่นๆพอไปก็เลิกคุย)
พอเค้าถึงออสเตรเลียเค้าก็ส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้ว เหนื่อยมาก #ข้อความนี้ทำให้เรารู้สึกดีใจมาก และเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าจะถามถึงเรื่องงาน เหนื่อยไหม อยากอยู่แต่เมืองไทยหรอ เราเรื่องงานเค้าต่างๆนาๆ
เรื่องราวนี่เกิดขึ้นในไม่กี่วัน .. แต่ทำเราเผลอใจไปมาก จึงกลัวไม่รู้ว่าเค้าจริงจังหรือแค่สนุก รบกวนสมาชิกทุกคนด้วยนะคะ เรื่องมันอาจจะยาวแต่อยากเล่าให้ละเอียดเพื่อการตัดสินใจของทุกคน
ลักษณะของ จขกท ..
เป็นผู้หญิง ผมดำยาวเกือบถึงสะโพก หน้าคมแต่ผิวขาวเหลือง อายุ 25 ปี
หนุ่มออสซี่ ..
เป็นพนักงานบริษัท ตำแหน่ง Training Manager อายุ ประมาน 30-35
จริงจัง หรือ ล้อเล่น สาวไทย-หนุ่มออสซี่
ส่วนผู้ชายเป็นแขกที่มาเข้าพัก และประชุมงานของบริษัทใหญ่หนึ่งในออสเตรเลีย เป็นเวลา 3 วัน
ในคืนแรกที่เราเจอกันคือ เค้ามีปาร์ตี้ที่ทางบริษัทจัดเตรียมขึ้น และ จขกท ได้เป็นหนึ่งในผู้ดูแลแขกกรุ๊ปนี้ ครั้งแรกที่ได้เจอกันคือ จขกท นำเบียร์ไปให้ ภาพแรกที่เห็นคือ ชายหนุ่มสูงใหญ่ ร่างกำยำ ดูโดดเด่นสง่า ในฝูงชนจำนวนเป็นร้อยกว่าชีวิต ยืนพูดคุยกับผู้คนที่พลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาทักทาย ในขณะที่ จขกท นำเบียร์แจกจ่ายแขกที่เข้ามาร่วมปาร์ตี้ ก็ต้องสะดุดกับสายตาที่มองมาอย่างไม่สนใจ คนรอบตัว (มองแบบมีเลสนัย) มองจน จขกท เริ่มจะกลัวสายตาเค้า จึงเดินหลบไปที่อื่น แต่ด้วยหน้าที่ ที่ต้องดูแลแขกกรุ๊ปนี้ ก็ต้องให้บริการต่อ ทุกครั้งที่เราเข้าไปถามแขก ที่เครื่องดื่มหมด เค้าก็จะเอาแต่จ้องเราและยิ้มมุมปาก ไม่พูดกับเรา เริ่มดึกแขกก็เริ่มทยอยกับรวมถึงเค้าด้วย เราก็ไปยืนส่งแขกที่ทางออก เค้าเดินมาพร้อมกล่าวคำลาเหมือนท่านอื่นๆ ทั่วไป จขกท ก็ได้แต่พูดกับเพื่อนร่วมงานว่าเค้าดูดีมาก แต่สายตาน่ากลัว งานวันที่2เป็นวันหยุดของเราจึงไม่มีอะไรมาก
คืนสุดท้าย..
ชายหนุ่มคนเดิม กลับมาอีกครั้งพร้อมเพื่อนๆพนักงานของเค้าเช่นเดิม แต่คืนนี้มีอะไรพิเศษกว่าเยอะ ^_^ เมื่อเค้าเดินผ่านเข้างานไป เราก็เดินตามไปติดๆ เพื่อไปเตรียมเครื่องดื่มมาแจกจ่าย พร้อมกับเพื่อนพนักงาน เมื่องานเริ่มก็ชุลมุนกับไป เมื่อแขกได้เครื่องดื่ม สถานการณ์ความวุ่นวายก็เบาลง เราสังเกตุเห็นเค้าอีกครั้งนึงแต่ที่หน้าแปลกคือเค้ายังไม่มีเครื่องดื่ม เราจึงนำเบียร์ไปให้ เค้ายิ้มให้เราด้วยสายตาเหมือนเดิม แต่รอบนี้เรากลับชอบสายตาแบบนี้ ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกดีใจที่เค้ายังมองเราแบบนี้ เวลาผ่านไป เราเดินวนไปรอบๆงาน ดูแลแขกไปตามหน้าที่ ทุกครั้งที่ผ่านเค้าเราจะมองเค้าและได้รอยยิ้มกลับมาทุกครั้ง (ตอนนี้เราว่าเราชอบเค้าแล้วละ) จขกท รู้สึกว่าเค้าชอบเราแต่ก็ไม่ได้มั่นใจอะไร จนไปสังเกตุเห็นเพื่อนพนักงานนำเบียร์เข้าไปให้แต่เค้าไม่รับเลย ซึ่งเค้าจะเดินมาขอให้เรานำไปให้ทุกครั้ง ครั้งนี้เรานำเบียร์ไปเสิร์ฟให้เค้าในกลุ่มชายหนุ่มที่ยืนพูดคุยกัน มีแขกท่านหนึ่งพูดกับจขกท ว่าคุณสวยมากเลย คนอื่นๆจึงหันมามองแล้วก็พูดชม แต่!! เค้าพูดขึ้นว่า ไม่ได้!! คนนี้ผมเห็นก่อน ผมคุยกับเธอแล้ว แล้วหันมาถามเราว่า กลับไปออสเตรเลียกับผมไหม (ภาษาอังกฤษ) เราได้แต่อึ้งและก็ยิ้มกลับไป เพราะเรายังไม่เคยคุยกันเลยได้แต่ยิ้ม ในใจเราก็คิดว่าเค้าคงล้อเล่นไม่มีไรหรอก ก็แค่แซวสาว ..
เวลาผ่านไปดึกขึ้นเรื่อยๆ แขกที่มาก็เริ่มทยอยกลับ จนเหลือไม่กี่คน เราก็เข้ามาช่วยเพื่อนๆเคลียร์แก้ว เคลียร์บิล แต่เราก็ไม่เป็นอันทำงานเพราะ เค้ากำลังเล่นสนุ๊กกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน ภาพที่เค้าหัวเราะ ที่เค้ากำลังเล่นสนุ๊กมันดูเท่ย์มาก เรารู้สึกว่าเค้าจะมองหาตลอด จนเพื่อนเราทักเราว่าแขกมองเรา เราก็มั่นใจละว่าเค้าชอบเรา ตามภาษาที่เราชอบเค้าอยู่แล้วก็มีอาการอ่อยทันที 555 ^_^ อ่อยของเราคือ มองเค้าแล้วยิ้ม กล้าเข้าไปคุยมากขึ้น มีแขกคนนึงมาจีบ จขกท เค้าทุกครั้งที่เค้าเห็นเค้าจะมองหน้าเราแต่ไม่ยิ้ม บางครั้งก็เดินมาขอเบียร์ (เหมือนจะขัดจังหวะ) เราก็ไม่ได้สนใจอีกคนหรอก เวลาเค้าเดินมาเราก็จะได้โอกาศปลีกตัว .. จนถึงเวลาที่งานเลี้ยงต้องเลิกลา แขกก็เริ่มบอกลากัน บ้างก็เดินมาบอกลาเราและเพื่อนพนักงาน ส่วนเค้าเดินวนอยู่อยู่หน้าบาร์ และแขกที่จีบเราเข้ามาลาเรา เค้าก็พุ่งเข้ามาเช่นกันพร้อมบอกว่าเค้าต้องไปแล้ว คืนนี้เป็นคืนสุดท้าย พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้วแต่เค้าจะกลับมาหาเราอีกน่ะ พร้อมยื่นนามบัตรเค้าให้เรา เค้าพูดโดยไม่สนใจอีกคนที่ยืนอยู่ เพื่อนพนักงานเราที่ยืนฟังรวมถึงเพื่อนๆเค้าที่ยืนดู .. ก่อนไปเค้าพูดว่า จะกลับมาหา ตอนนั้นเราได้สิ่งที่ชัดเจนแล้วแต่ทำไมรู้สึกเศร้าๆก็ไม่รู้ หรือเป็นเพราะเค้าบอกลา ?
หลังจากเลิกงาน เราลองติดต่อไปตามนามบัตรที่เค้าให้มา เชื่อไหมว่าตอบเร็วมาก 555 สงสัยรออยู่ เราคุยกันไม่กี่คำก็นอน เช้ามาเค้าส่งข้อความมาถามว่าทำงานกี่โมงจะมาหาก่อนกลับ ถึงเวลาเค้าเดินคนเดียวในชุดเล่นกีฬา เราได้เห็นหุ่นเค้าใจนี้แทบละลาย ^_^ รอบนี้เค้ามานั่งคุยกับเราโดยไม่สนใจเพื่อนเค้า (มาดื่มก่อนเค้ามา) เค้าก็แอบบ่น ว่าคนเยอะเพราะเราต้องดูแขกอื่นด้วย ตอนที่คุยกัน ทั้งเพื่อนเค้าเพื่อนเราก็แซวกันไม่หยุด แต่เค้าไม่ได้สนใจเลยมีแต่เราที่เขิน จนถึงเวลาที่เค้าต้องไปจริงๆ เค้าขอถ่ายรูปกับเรา แต่!! ขอให้เราหอมแก้มเค้า ☺️ ย้ำน่ะว่าขอให้เราหอมเค้า ซึ่งเราเป็นหญิงไทย .. จึงไม่กล้าจ้า หน้าเค้าก็หงอยๆ เราก็ถ่ายรูปกัน ก่อนไปเราไปขอเค้ากอดทีนึง เค้ากอดเราแล้วบอกอีกว่าจะกลับมาหาเดือน กุมภาพันธ์น่ะ...
หลังจากเค้าไปเค้าส่งข้อความกลับมา พร้อมรูปที่ถ่ายกัน ข้อความกล่าวว่า "Nice to see you too! But no kiss?" 😔 เรารู้สึกผิดยังไงไม่รู้ ..
หลังจากที่เค้าจากไป เค้าก็ส่งข้อความบอกเป็นระยะว่าอยู่บนรถน่ะ อยู่สนามบินน่ะ ก่อนที่เค้าจะขึ้นเครื่อง เราจึงถามคำถามที่สำคัญกับเราไป ว่า "หลังจากที่คุณไป คุณยังจะคุยกับฉันอีกไหม หรือคุณอยากจะให้ฉันหยุดและรอคุณที่นี่" คำตอบที่เราได้กลับมาคือ "คุยสิ เราต้องคุยกันสิ" (เราเคยเจอคนอื่นๆพอไปก็เลิกคุย)
พอเค้าถึงออสเตรเลียเค้าก็ส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้ว เหนื่อยมาก #ข้อความนี้ทำให้เรารู้สึกดีใจมาก และเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าจะถามถึงเรื่องงาน เหนื่อยไหม อยากอยู่แต่เมืองไทยหรอ เราเรื่องงานเค้าต่างๆนาๆ
เรื่องราวนี่เกิดขึ้นในไม่กี่วัน .. แต่ทำเราเผลอใจไปมาก จึงกลัวไม่รู้ว่าเค้าจริงจังหรือแค่สนุก รบกวนสมาชิกทุกคนด้วยนะคะ เรื่องมันอาจจะยาวแต่อยากเล่าให้ละเอียดเพื่อการตัดสินใจของทุกคน
ลักษณะของ จขกท ..
เป็นผู้หญิง ผมดำยาวเกือบถึงสะโพก หน้าคมแต่ผิวขาวเหลือง อายุ 25 ปี
หนุ่มออสซี่ ..
เป็นพนักงานบริษัท ตำแหน่ง Training Manager อายุ ประมาน 30-35