*ขอบอกไว้ซักนิดว่าค่อนข้างสปอยล์เยอะ ผู้ใดไม่อยากโดนสปอยล์ โปรดปิดกระทู้นี้ไปได้เลย*
แด่...ลอดลายมังกร เดอะมิวสิคัล "รอบที่ ๑"
อยากรีบเขียนรีวิวเร็วๆ เพราะกลัวจะลืม เขียนมันตั้งแต่นั่งรถเมล์กลับนี่ล่ะ จะต้องชื่นชมอะไรบ้างนะ ดนตรี ไฟ ฉาก บท นักแสดง เอาฉากก่อนละกัน ไม่มีอะไรมาก หนังจีนปกติ มีกำแพง ผนังบ้านลายจีน มีอักษรหงี (แต่ไม่ยักมีมด หรือว่าเราไม่เห็นเองก็ไม่รู้) มีเปลี่ยนฉากหลังตามสมควร เช่น ตอนมีบ้านใหม่ ในส่วนของโต๊ะเก้าอี้ บางทีก็เลื่อนเอง บางทีนักแสดงก็เป็นคนเลื่อน ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของละครเวที อัตโนมัติไปซะหมดก็จะดูทื่อไป อย่างไรก็ตาม ยังคงความอลังการไว้ตามแบบรัชดาลัย โดยเฉพาะฉากในบ้านสือพาณิชย์ อยู่ไกลยังสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่
ไฟ คุมโทนชัดเจนดี ส่วนใหญ่ใช้โทนร้อน เช่น แดง ส้ม แสดงถึงความรุ่งเรือง มีบางฉากที่กล่าวถึงคนหนุ่มสาวก็จะใช้สีชมพู ม่วง ให้อารมณ์ความสนุกสนานเบิกบานใจ (เดาอย่างไร้หลักการมาก ใช้ความรู้สึกล้วนๆ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่มีอยู่ฉากนึงตอนต้นๆเรื่อง น่าจะแถวๆสงคราม มีการแบ่งไฟออกเป็นสองซีก ซีกนึงร้อน (สีแดงส้ม) ซีกนึงเย็น (สีเขียว) พอถึงเหตุการณ์นึงในฉากนั้น ไฟซีกเย็นก็หายไป เหลือแต่ซีกร้อน น่าจะสื่อถึงความสำเร็จ ความอบอุ่น ชนะด้านมืด แนวนี้ ธรรมะชนะอธรรมนั่นเอง
บท ได้ข่าวว่าทีมเขียนจากพิษสวาท นำทีมโดยคุณพิมพ์มาดา คนนี้เห็นชื่อมาหลายเรื่องแล้ว เชื่อมือได้ บทไม่ยืดยาด กระชับที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วล่ะคิดว่า เลือกเรื่องพีคๆมาเล่า ขาดของบางคนไป เช่น ดวงดาว นงพงา (แอบเสนอให้แก้มเล่นบทนี้ รุ่งชัวร์) แต่ก็ไม่ค่อยมีผล เพราะเส้นเรื่องของเขาไม่ได้กระทบชาวบ้านมากนัก + เวลามีแค่นี้ ขืนเล่ามากกว่านี้อย่างต่ำก็ ๔ ชั่วโมง คนดูเหนื่อยตายก่อน แค่นี้ยังเปลี่ยน feel กันแทบไม่หวาดไม่ไหว แล้วก็เรื่องตีความ ก็นะ แล้วแต่คน ได้เห็นมุมมองแปลกใหม่ที่ต่างจากนิยายและละคร เช่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สื่อออกมาให้เห็นเลยว่าทุกคนรู้เรื่องนันทนาแบบถึงแก่น ประมาณว่า แกะใส่พานมาถวายคนดูเรียบร้อย ไม่ต้องเดากันเรื่อยเปื่อย (อย่างที่เรียกว่า ใครๆก็รู้ ดีกว่า) อีกต่อไป แต่บางตอนก็บิดจากต้นฉบับไปเลยก็มี เช่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนฝั่งแม่ใหญ่จะขายบริษัททิ้ง
ไปแล้วสาม เหลือดนตรีกับนักแสดง ดนตรี มีบางช่วงที่เสียงร้องตีกัน (ตอนร้องโต้ตอบกันแล้ว fade เสียงไม่ทัน ซึ่งอาจจะจงใจก็ได้) ค่อนข้างฟังลำบาก สำหรับคนที่อยากรู้เนื้อร้องเต็มๆอย่างเรา ทำนองเพลงไม่จีนจ๋าแบบหงส์เหนือมังกร กรุบกริบกำลังดีมีความป็อป ไมค์แอบดังไปตอนแรก แต่พอปรับหูได้ก็ชินไปเอง (หรือเขาลดเสียงลงก็ไม่ทราบได้) ทำนองหลักก็คงจะเป็นเพลงคุณธรรมของอาเหลียง แล้วก็เพลงคนจริงของชาญชัย
ทีนี้ เหลือนักแสดงละ เริ่มที่อาเหลียงก่อนเลยละกัน พี่แบงค์ร้องเพลงชัดขึ้นมาก อ้าปากเยอะขึ้นกว่าเรื่องก่อนๆ (หงส์ฯ + รอยดุริยางค์) มีความฟินในจุดนี้ แต่ยังแอบไม่ชอบการออกเสียง ช เป็นฝรั่งอยู่ ลมเยอะไปหน่อย แต่น่าจะเปลี่ยนยากแล้ว ไม่เป็นไรผ่านไป อินเนอร์ดีเลิศ อยู่เกือบหลังสุดยังได้รับ โดยเฉพาะฉากอานันทนา ร้องไห้หนักมาก น้ำตาไหลพราก แทบไม่ต้องบิวต์เหมือนเรื่องอื่น อาจเป็นเพราะคล้ายกับฉากนึงในชีวิต (มาก)//แต่เราไม่ได้ท้องนะเห้ย หน้าเปียกแขนเปียกไปหมด ได้ยินเสียงซื้ดๆดังขึ้นเรื่อยๆจากคนรอบตัว สุดท้ายนี้ ขอชื่นชมสปิริตในการเปลี่ยนเครื่องแต่งกายและทรงผม เพราะฉากสลับไปสลับมาตลอด เดี๋ยวหนุ่มเดี๋ยวแก่ ขอคารวะจริงๆ
ถัดไป เอาย่าเหมยหลิงก่อนละกัน ไม่เคยคิดว่านกสินจัยจะเล่นอะไรแซ่บเบอร์นี้ ใน trailer + วันเปิดตัว เป็นยังไง วันจริงคูณเข้าไปสิบเท่า บทยาวมาก จำได้ยังไง ถถถถถถถถ เรื่องนี้ร้องเพลงดี (น่าจะเพราะทีมเสียงช่วยให้ได้ใช้เสียงจริงเกือบหมด) โดยเฉพาะฉากยกน้ำชาตอนสุดท้าย เสียงคอรัสกับย่าเนียมเพราะสุดๆ ต่างคนต่างได้ใช้เสียงจริง เรื่องนี้โวยวายทุกฉากอย่างที่พี่นกเคยให้สัมภาษณ์ไว้จริงๆ แต่ค่อยๆ soft ลงตอนท้ายๆ ที่แก่แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอสมควร ใส่กราฟชีวิตให้ตัวละครชัดเจน ต้องชื่นชมความเก๋าด้านการแสดงจริงๆ
ถัดมา นางเอกของฉัน ย่าเนียมแสนหวานสุดสตรอง ฉากจีบกันนี่ฟินจิกหมอนกระจุยมาก ทำให้อยากดูใกล้เข้าไปอีกจะได้เห็นชัดๆ ฉากอื่นๆดูฉลาด สตรองมากกก บทจะโหดอาละวาดบ้านแตก แต่ดูออกเลยว่าอาละวาดเพราะเสียใจมากกว่าโกรธ ตอนแก่ยังไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ ยังทำอะไรเร็วอยู่ แต่อภัยให้ได้เพราะอายุในเรื่องอย่างมากก็ ๖๐ บางคนปิ๊งกว่านี้อีก เรื่องร้องเพลงไม่ต้องชมอยู่แล้วล่ะคนเนี้ย solo strong ที่สุดในปฐพี ตอนร้องคู่กับอาเหลียงก็อินเนอร์เต็มที่มาก keep look ตลอดจนหายเข้าไปหลังม่านแม้ไฟจะ fade ออกแล้ว เอาเป็นว่ารอดูเรื่องต่อไปเลยดีกว่าพูดแค่นี้
ย่ามาลัย ไม่ค่อยมีบทบาท มีแค่วิ่งร้องไห้ตามนรากรไปมา ๕๕๕
แอนดี้ ดูแก่เพราะไว้หนวด ๕๕๕//สงสัยเลียนแบบเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ เข้าคู่กับเป๊กกี้แล้วสมกันมาก แซ่บ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โดยเฉพาะฉากซู่ซ่าในบาร์ฮ่องกง (นามสมมติ)//ซึ่งคงรู้กันดีว่าฉากไหน นั่งน้ำลายไหลกันไป เรื่องนี้บทไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ แต่ก็ออกบ่อย เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับตัวละครอื่นค่อนข้างเยอะ
เป๊กกี้...เสียงเป็ดนางเนี่ย ก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทำแล้วตลกแบบปุยฝ้ายได้อีกมั้ยในโลกนี้ แม่เจ้า ชอบชุดนาง กี่เพ้า + ถุงมือสีขาวยาว ตามบทประพันธ์เป๊ะ ขอบคุณฝ่าย costume อ้อ ลืมบอกไป ฉากแม่ผัวลูกสะใภ้นี่อยากให้เตรียมใจก่อนไปดู มีความหนักหน่วงมาก ไม่ได้เตรียมตัวอาจโดนพลังเรนเจอร์พุ่งใส่หน้าตายคาเก้าอี้ได้
นุช เรื่องนี้ไม่มีเพลง solo แต่ก็ออกบ่อยพอๆกับแอนดี้ ยังไม่นับรวมที่นางไปเป็นอองซอมอีก ได้ค่าตัวเท่าไหร่อยากรู้จริงๆ ใช้กันคุ้มมาก
นนท์กับระวี เส้นเรื่องไม่ได้เล่าละเอียด แต่ก็รู้เรื่องว่าตีกันเพราะแย่งผู้หญิง นนท์นี่เป็นอองซอมหนักกว่านุชอีกให้ตายสิ ฉันเห็นบ่อยมาก// ได้ข่าวว่า ๑๔ บท พ่อคุณเอ๊ย จบเรื่องเป็นผู้กำกับได้เลยมั้ง เหล่าเขยและสะใภ้ก็คล้ายๆอองซอม (ที่เด่นขึ้นมาหน่อย) ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์มีลุงนัฐกับพ่อนภของนภา//ฉันล่ะอยากเห็นมือพ่อนภจริงๆ
มาถึงตัวร้ายละ พี่ชาญชัย ตอนแรกไม่ค่อยชอบเสียงแกง รู้สึกว่าออกจะขึ้นจมูก คิดไปคิดมา เวลาฉันร้องเสียงสูงก็ไม่ต่างจากพี่เขานักหรอก ถถถถถถ ตอนฟังก็เอาอารมณ์กลบแทน มิดเลย คนนี้ถือเป็นตัวพลิกผันหลายเรื่องของตระกูล ทั้งเรื่องธุรกิจและครอบครัว ฉากหนีที่ฮ่องกงซึ้งมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่เจอกัปตันพาไปหาคนที่ปู่เคยช่วยเหลือไว้ แล้วก็นั่งดูรูปตัวอักษรหงีที่พวกเขาบูชาด้วยกัน ซึ้งจริงๆ//น้ำตาร่วงอีกรอบ
ถัดไป อานันทนา มีความใสซื่อเกิ๊น ทั้งหน้าทั้งเสียง ๕๕๕ ตอนพูดเสียงเย็นๆหวานๆ ตอนอาละวาด + solo นี่กลัวเจ้เส้นเลือดในสมองแตกมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แบบ...หน้าเบี้ยวไปแล้ว อินเนอร์เต็มสุดๆ ถึงแม้ว่าในนิยายจริงๆ อานันทนาจะไม่ได้เป็นคนล้มงานแต่งเองก็เหอะ สารที่สื่อได้เหมือนกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือ งานแต่งล่ม + นางเป็นบ้า ยกนิ้วให้เลยพี่ดาว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ศิลป์ญี่ของหนู
สุดท้าย อานรากรกับนภา มีความคู่ขนาน ชอบตอนร้องเพลงท่อนเดียวกัน เนื้อเดียวกัน แต่สารที่สื่อออกมานี่คนละเรื่องเลย ทั้งหน้าตาท่าทางต่างหมดชัดเจน (ต้องชมคนแต่งเนื้อเพลงด้วยนะ แต่งยังไงให้เอามาร้อง"สองคม"ได้ สุดยอดจริงๆ) หน้าที่หลักของทั้งคู่คือเล่าเรื่อง มีโดดเข้าไปเล่นบ้างบางฉาก ไม่มาก แต่ก็พอให้รับรู้เรื่องราวของแต่ละคนได้ดี//แอบรู้สึกว่าตอนร้องปอเสียงแบนไปนิดนึง คือยังไม่กลมพอ เหมือนตั้งใจร้องให้ชัด feel มันเลย drop ลง ส่วนกั้ง ถือว่าทำได้ดีเพราะเป็นเรื่องแรก ต้องขอชมคนแคส
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คัดนรากรมาได้ยียวนกวนบาทาจริงๆ
อ้อ ลืมอาจั๊วอีกคน ตัวสร้างสีสัน มาผิดเวลาทุกที เขาจะเศร้ากัน มาละ โขมงโฉงเฉง (ยังไม่รวมคำอุทานจีนที่อั๊วไม่รู้ความหมายอีก) แต่อย่าลืมว่า คนที่ตลกที่สุด จะเป็นคนที่เศร้าที่สุดได้เช่นกัน...
แล้วก็อองซอม ดูหน้าดูตาก็คุ้นเคยกันดี อยู่กันมาหลายเรื่อง อองซอมเรื่องนี้ออกไม่บ่อย เพราะลำพังตัวละครหลักก็ยืนกันยั้วเยี้ยเต็มเวทีแล้ว แต่ออกมาทีคุณภาพคับแก้ว ร้องดีเล่นดี ไม่แปลกใจเลยที่บางทีรัชดาลัยก็ได้นักแสดงหลักเรื่องต่อมาจากอองซอมนี่แหละ
หลงอะไรอีกมั้ยนะ อ้อ ผู้ชม ขอรีวิวผู้ชมหน่อยเถอะ วันนี้คนเยอะมากจริงๆ เยอะแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นี่สินะอานุภาพของ PR และ mass (แซ่ต่างๆ) มากันทีเกือบสิบคน แถวนึงนั่ง ๓ แซ่ก็เต็มละ แม่เจ้า มีตินิดหน่อยตรงที่มีเสียงมือถือใครก็ไม่รู้ดังขึ้นมาตอนฉากสุดท้าย โอยยยย ดังตอนอื่นได้มั้ยนิ แถมมีโทรซ้ำด้วย ไม่รู้ของอาม่าคนไหน อยากจะร้องไห้ คนหันมองกันทั่วโรง ถถถถถถถถ
เอ้า! แถม costume ให้อีกอย่าง ตามยุคสมัย ตาม character แต่ละคนเลย มีจีนมีไทยปนๆกัน//แอบอยากเห็นอาเหลียงแต่งตัวแบบในนิยายบ่อยๆ เสื้อขาวกางเกงหูรูด ไรงี้ แต่เข้าใจว่าเปลี่ยนยาก เพราะออกแทบทุกฉาก และสลับวัยเยอะมาก ชุดเจ้าประจำนี้เลยโผล่มาให้เห็นตอนหนุ่มๆ แค่นั้น
สรุปทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามา ก็คือ ถ้ามีเวลา + ทุนทรัพย์ จะไปดูอีกรอบแน่นอน เผลอๆจะชวนแม่ไปเลี้ยงวันเกิดด้วย//ไม่รู้นางจะยอมไปมั้ย แต่สำหรับคนอื่นๆที่ยังไม่ได้ไป ไปเถอะ ไปดูฉากที่ลูกๆของอาเหลียง “คิดได้” และย้อนกลับมามองดูตัวเองว่า วันนี้...“ลูกของพ่อ” คนนี้ “ได้คิด” อะไรบ้างแล้วรึยัง
[CR] รีวิว ลอดลายมังกร เดอะมิวสิคัล ๔ ธ.ค.๒๕๕๙
แด่...ลอดลายมังกร เดอะมิวสิคัล "รอบที่ ๑"
อยากรีบเขียนรีวิวเร็วๆ เพราะกลัวจะลืม เขียนมันตั้งแต่นั่งรถเมล์กลับนี่ล่ะ จะต้องชื่นชมอะไรบ้างนะ ดนตรี ไฟ ฉาก บท นักแสดง เอาฉากก่อนละกัน ไม่มีอะไรมาก หนังจีนปกติ มีกำแพง ผนังบ้านลายจีน มีอักษรหงี (แต่ไม่ยักมีมด หรือว่าเราไม่เห็นเองก็ไม่รู้) มีเปลี่ยนฉากหลังตามสมควร เช่น ตอนมีบ้านใหม่ ในส่วนของโต๊ะเก้าอี้ บางทีก็เลื่อนเอง บางทีนักแสดงก็เป็นคนเลื่อน ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของละครเวที อัตโนมัติไปซะหมดก็จะดูทื่อไป อย่างไรก็ตาม ยังคงความอลังการไว้ตามแบบรัชดาลัย โดยเฉพาะฉากในบ้านสือพาณิชย์ อยู่ไกลยังสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่
ไฟ คุมโทนชัดเจนดี ส่วนใหญ่ใช้โทนร้อน เช่น แดง ส้ม แสดงถึงความรุ่งเรือง มีบางฉากที่กล่าวถึงคนหนุ่มสาวก็จะใช้สีชมพู ม่วง ให้อารมณ์ความสนุกสนานเบิกบานใจ (เดาอย่างไร้หลักการมาก ใช้ความรู้สึกล้วนๆ) [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
บท ได้ข่าวว่าทีมเขียนจากพิษสวาท นำทีมโดยคุณพิมพ์มาดา คนนี้เห็นชื่อมาหลายเรื่องแล้ว เชื่อมือได้ บทไม่ยืดยาด กระชับที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วล่ะคิดว่า เลือกเรื่องพีคๆมาเล่า ขาดของบางคนไป เช่น ดวงดาว นงพงา (แอบเสนอให้แก้มเล่นบทนี้ รุ่งชัวร์) แต่ก็ไม่ค่อยมีผล เพราะเส้นเรื่องของเขาไม่ได้กระทบชาวบ้านมากนัก + เวลามีแค่นี้ ขืนเล่ามากกว่านี้อย่างต่ำก็ ๔ ชั่วโมง คนดูเหนื่อยตายก่อน แค่นี้ยังเปลี่ยน feel กันแทบไม่หวาดไม่ไหว แล้วก็เรื่องตีความ ก็นะ แล้วแต่คน ได้เห็นมุมมองแปลกใหม่ที่ต่างจากนิยายและละคร เช่น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แต่บางตอนก็บิดจากต้นฉบับไปเลยก็มี เช่น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไปแล้วสาม เหลือดนตรีกับนักแสดง ดนตรี มีบางช่วงที่เสียงร้องตีกัน (ตอนร้องโต้ตอบกันแล้ว fade เสียงไม่ทัน ซึ่งอาจจะจงใจก็ได้) ค่อนข้างฟังลำบาก สำหรับคนที่อยากรู้เนื้อร้องเต็มๆอย่างเรา ทำนองเพลงไม่จีนจ๋าแบบหงส์เหนือมังกร กรุบกริบกำลังดีมีความป็อป ไมค์แอบดังไปตอนแรก แต่พอปรับหูได้ก็ชินไปเอง (หรือเขาลดเสียงลงก็ไม่ทราบได้) ทำนองหลักก็คงจะเป็นเพลงคุณธรรมของอาเหลียง แล้วก็เพลงคนจริงของชาญชัย
ทีนี้ เหลือนักแสดงละ เริ่มที่อาเหลียงก่อนเลยละกัน พี่แบงค์ร้องเพลงชัดขึ้นมาก อ้าปากเยอะขึ้นกว่าเรื่องก่อนๆ (หงส์ฯ + รอยดุริยางค์) มีความฟินในจุดนี้ แต่ยังแอบไม่ชอบการออกเสียง ช เป็นฝรั่งอยู่ ลมเยอะไปหน่อย แต่น่าจะเปลี่ยนยากแล้ว ไม่เป็นไรผ่านไป อินเนอร์ดีเลิศ อยู่เกือบหลังสุดยังได้รับ โดยเฉพาะฉากอานันทนา ร้องไห้หนักมาก น้ำตาไหลพราก แทบไม่ต้องบิวต์เหมือนเรื่องอื่น อาจเป็นเพราะคล้ายกับฉากนึงในชีวิต (มาก)//แต่เราไม่ได้ท้องนะเห้ย หน้าเปียกแขนเปียกไปหมด ได้ยินเสียงซื้ดๆดังขึ้นเรื่อยๆจากคนรอบตัว สุดท้ายนี้ ขอชื่นชมสปิริตในการเปลี่ยนเครื่องแต่งกายและทรงผม เพราะฉากสลับไปสลับมาตลอด เดี๋ยวหนุ่มเดี๋ยวแก่ ขอคารวะจริงๆ
ถัดไป เอาย่าเหมยหลิงก่อนละกัน ไม่เคยคิดว่านกสินจัยจะเล่นอะไรแซ่บเบอร์นี้ ใน trailer + วันเปิดตัว เป็นยังไง วันจริงคูณเข้าไปสิบเท่า บทยาวมาก จำได้ยังไง ถถถถถถถถ เรื่องนี้ร้องเพลงดี (น่าจะเพราะทีมเสียงช่วยให้ได้ใช้เสียงจริงเกือบหมด) โดยเฉพาะฉากยกน้ำชาตอนสุดท้าย เสียงคอรัสกับย่าเนียมเพราะสุดๆ ต่างคนต่างได้ใช้เสียงจริง เรื่องนี้โวยวายทุกฉากอย่างที่พี่นกเคยให้สัมภาษณ์ไว้จริงๆ แต่ค่อยๆ soft ลงตอนท้ายๆ ที่แก่แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอสมควร ใส่กราฟชีวิตให้ตัวละครชัดเจน ต้องชื่นชมความเก๋าด้านการแสดงจริงๆ
ถัดมา นางเอกของฉัน ย่าเนียมแสนหวานสุดสตรอง ฉากจีบกันนี่ฟินจิกหมอนกระจุยมาก ทำให้อยากดูใกล้เข้าไปอีกจะได้เห็นชัดๆ ฉากอื่นๆดูฉลาด สตรองมากกก บทจะโหดอาละวาดบ้านแตก แต่ดูออกเลยว่าอาละวาดเพราะเสียใจมากกว่าโกรธ ตอนแก่ยังไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ ยังทำอะไรเร็วอยู่ แต่อภัยให้ได้เพราะอายุในเรื่องอย่างมากก็ ๖๐ บางคนปิ๊งกว่านี้อีก เรื่องร้องเพลงไม่ต้องชมอยู่แล้วล่ะคนเนี้ย solo strong ที่สุดในปฐพี ตอนร้องคู่กับอาเหลียงก็อินเนอร์เต็มที่มาก keep look ตลอดจนหายเข้าไปหลังม่านแม้ไฟจะ fade ออกแล้ว เอาเป็นว่ารอดูเรื่องต่อไปเลยดีกว่าพูดแค่นี้
ย่ามาลัย ไม่ค่อยมีบทบาท มีแค่วิ่งร้องไห้ตามนรากรไปมา ๕๕๕
แอนดี้ ดูแก่เพราะไว้หนวด ๕๕๕//สงสัยเลียนแบบเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ เข้าคู่กับเป๊กกี้แล้วสมกันมาก แซ่บ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เรื่องนี้บทไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ แต่ก็ออกบ่อย เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับตัวละครอื่นค่อนข้างเยอะ
เป๊กกี้...เสียงเป็ดนางเนี่ย ก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทำแล้วตลกแบบปุยฝ้ายได้อีกมั้ยในโลกนี้ แม่เจ้า ชอบชุดนาง กี่เพ้า + ถุงมือสีขาวยาว ตามบทประพันธ์เป๊ะ ขอบคุณฝ่าย costume อ้อ ลืมบอกไป ฉากแม่ผัวลูกสะใภ้นี่อยากให้เตรียมใจก่อนไปดู มีความหนักหน่วงมาก ไม่ได้เตรียมตัวอาจโดนพลังเรนเจอร์พุ่งใส่หน้าตายคาเก้าอี้ได้
นุช เรื่องนี้ไม่มีเพลง solo แต่ก็ออกบ่อยพอๆกับแอนดี้ ยังไม่นับรวมที่นางไปเป็นอองซอมอีก ได้ค่าตัวเท่าไหร่อยากรู้จริงๆ ใช้กันคุ้มมาก
นนท์กับระวี เส้นเรื่องไม่ได้เล่าละเอียด แต่ก็รู้เรื่องว่าตีกันเพราะแย่งผู้หญิง นนท์นี่เป็นอองซอมหนักกว่านุชอีกให้ตายสิ ฉันเห็นบ่อยมาก// ได้ข่าวว่า ๑๔ บท พ่อคุณเอ๊ย จบเรื่องเป็นผู้กำกับได้เลยมั้ง เหล่าเขยและสะใภ้ก็คล้ายๆอองซอม (ที่เด่นขึ้นมาหน่อย) ขอบคุณที่ยังอุตส่าห์มีลุงนัฐกับพ่อนภของนภา//ฉันล่ะอยากเห็นมือพ่อนภจริงๆ
มาถึงตัวร้ายละ พี่ชาญชัย ตอนแรกไม่ค่อยชอบเสียงแกง รู้สึกว่าออกจะขึ้นจมูก คิดไปคิดมา เวลาฉันร้องเสียงสูงก็ไม่ต่างจากพี่เขานักหรอก ถถถถถถ ตอนฟังก็เอาอารมณ์กลบแทน มิดเลย คนนี้ถือเป็นตัวพลิกผันหลายเรื่องของตระกูล ทั้งเรื่องธุรกิจและครอบครัว ฉากหนีที่ฮ่องกงซึ้งมาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ซึ้งจริงๆ//น้ำตาร่วงอีกรอบ
ถัดไป อานันทนา มีความใสซื่อเกิ๊น ทั้งหน้าทั้งเสียง ๕๕๕ ตอนพูดเสียงเย็นๆหวานๆ ตอนอาละวาด + solo นี่กลัวเจ้เส้นเลือดในสมองแตกมาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ อินเนอร์เต็มสุดๆ ถึงแม้ว่าในนิยายจริงๆ อานันทนาจะไม่ได้เป็นคนล้มงานแต่งเองก็เหอะ สารที่สื่อได้เหมือนกัน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ยกนิ้วให้เลยพี่ดาว[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ของหนู
สุดท้าย อานรากรกับนภา มีความคู่ขนาน ชอบตอนร้องเพลงท่อนเดียวกัน เนื้อเดียวกัน แต่สารที่สื่อออกมานี่คนละเรื่องเลย ทั้งหน้าตาท่าทางต่างหมดชัดเจน (ต้องชมคนแต่งเนื้อเพลงด้วยนะ แต่งยังไงให้เอามาร้อง"สองคม"ได้ สุดยอดจริงๆ) หน้าที่หลักของทั้งคู่คือเล่าเรื่อง มีโดดเข้าไปเล่นบ้างบางฉาก ไม่มาก แต่ก็พอให้รับรู้เรื่องราวของแต่ละคนได้ดี//แอบรู้สึกว่าตอนร้องปอเสียงแบนไปนิดนึง คือยังไม่กลมพอ เหมือนตั้งใจร้องให้ชัด feel มันเลย drop ลง ส่วนกั้ง ถือว่าทำได้ดีเพราะเป็นเรื่องแรก ต้องขอชมคนแคส [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อ้อ ลืมอาจั๊วอีกคน ตัวสร้างสีสัน มาผิดเวลาทุกที เขาจะเศร้ากัน มาละ โขมงโฉงเฉง (ยังไม่รวมคำอุทานจีนที่อั๊วไม่รู้ความหมายอีก) แต่อย่าลืมว่า คนที่ตลกที่สุด จะเป็นคนที่เศร้าที่สุดได้เช่นกัน...
แล้วก็อองซอม ดูหน้าดูตาก็คุ้นเคยกันดี อยู่กันมาหลายเรื่อง อองซอมเรื่องนี้ออกไม่บ่อย เพราะลำพังตัวละครหลักก็ยืนกันยั้วเยี้ยเต็มเวทีแล้ว แต่ออกมาทีคุณภาพคับแก้ว ร้องดีเล่นดี ไม่แปลกใจเลยที่บางทีรัชดาลัยก็ได้นักแสดงหลักเรื่องต่อมาจากอองซอมนี่แหละ
หลงอะไรอีกมั้ยนะ อ้อ ผู้ชม ขอรีวิวผู้ชมหน่อยเถอะ วันนี้คนเยอะมากจริงๆ เยอะแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นี่สินะอานุภาพของ PR และ mass (แซ่ต่างๆ) มากันทีเกือบสิบคน แถวนึงนั่ง ๓ แซ่ก็เต็มละ แม่เจ้า มีตินิดหน่อยตรงที่มีเสียงมือถือใครก็ไม่รู้ดังขึ้นมาตอนฉากสุดท้าย โอยยยย ดังตอนอื่นได้มั้ยนิ แถมมีโทรซ้ำด้วย ไม่รู้ของอาม่าคนไหน อยากจะร้องไห้ คนหันมองกันทั่วโรง ถถถถถถถถ
เอ้า! แถม costume ให้อีกอย่าง ตามยุคสมัย ตาม character แต่ละคนเลย มีจีนมีไทยปนๆกัน//แอบอยากเห็นอาเหลียงแต่งตัวแบบในนิยายบ่อยๆ เสื้อขาวกางเกงหูรูด ไรงี้ แต่เข้าใจว่าเปลี่ยนยาก เพราะออกแทบทุกฉาก และสลับวัยเยอะมาก ชุดเจ้าประจำนี้เลยโผล่มาให้เห็นตอนหนุ่มๆ แค่นั้น
สรุปทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามา ก็คือ ถ้ามีเวลา + ทุนทรัพย์ จะไปดูอีกรอบแน่นอน เผลอๆจะชวนแม่ไปเลี้ยงวันเกิดด้วย//ไม่รู้นางจะยอมไปมั้ย แต่สำหรับคนอื่นๆที่ยังไม่ได้ไป ไปเถอะ ไปดูฉากที่ลูกๆของอาเหลียง “คิดได้” และย้อนกลับมามองดูตัวเองว่า วันนี้...“ลูกของพ่อ” คนนี้ “ได้คิด” อะไรบ้างแล้วรึยัง