สำหรับเราแล้ว นี่คือหนังที่ทำให้เรา surprise ได้มากที่สุดในปีนี้ บอกสั้นๆก่อนได้เลยว่า หนังเรื่องนี้เจ๋งโคตรๆ

เราอธิบายไม่ถูกเลยว่าหนังเรื่องนี้คือหนังแนวอะไร เราว่าหนังมันถูกดีไซน์ออกมาได้บรรเจิดมากๆ แปลกใหม่มากๆสำหรับเรา นี่มันงานศิลปะบนแผ่นฟิลม์ชัดๆ
 
นี่คือผลงานภาพยนตร์ลำดับที่ 2 ของ Tom Ford ผู้ซึ่งมีอาชีพหลักคือเป็น Fashion Designer และเคยร่วมงานกับบริษัทแฟชั่นระดับโลกมาแล้วทั้ง Gucci และ Yves Saint Laurent
 
พอได้ไปรู้ประวัติของ Tom Ford มาคร่าวๆ เลยไม่แปลกใจเลยว่า ทำไม Nocturnal Animals ถึงได้โดดเด่นเช่นนี้ เหมือนเอาศาสตร์ของการออกแบบแฟชั่น มาใส่ไว้ในศาสตร์ของภาพยนตร์เลย หนังเลยออกมาดูมีสไตล์ แปลกใหม่ น่าค้นหามาก แต่ยังคงสิ่งสำคัญที่หนังควรจะต้องมี คือมันสื่อสารแมสเซจของหนังออกมาได้น่าค้นหามากๆ
 
งานด้านการถ่ายภาพ ทำได้ดีมากๆ เราว่าเค้าดีไซน์มุมกล้องได้เฉียบคมมาก รวมไปถึงการดีไซน์ซีนที่ต้องการถ่าย Close up ไปที่ใบหน้าของตัวละคร มันมีที่มาที่ไป เค้าต้องการเน้นอารมณ์บางอย่างที่สำคัญ และต้องการให้เรารู้สึกตามตัวละคร ซีนดวงตาของ Susan ตอนท้ายเรื่องยอดเยี่ยมสุดๆ
 
ดนตรีประกอบก็ทำได้เข้ากับอารมณ์ของหนัง เราว่านี่คือส่วนสำคัญอีกส่วนหนึ่ง ที่ดึงเราเข้าไปอยู่ในโลกของหนังเรื่องนี้ได้อย่างหมดจด ดนตรีช่วงที่ตัดสลับตอน Tony กำลังจะตาย กับ Susan ในอ่างอาบน้ำ เราแทบหยุดหายใจเลย
 
การลำดับภาพและการตัดต่อ ก็เป็นจุดเด่นที่สำคัญมากอีกอย่างหนึ่ง เรายอมรับว่าหนังเรื่องนี้ ดูไม่ง่ายแน่ๆ หนังเล่าซ้อนทับกันอยู่ 3 ส่วน คือ ชีวิตจริงในปัจจุบันของ Susan, เรื่องในนิยาย Nocturnal Animals ผลงานเขียนของ Edward และ ช่วงเวลาของ Susan กับ Edward ในอดีต ซึ่งหนังเล่าทั้ง 3 ช่วงได้กลมกลืนมากๆ นอกจากหนังจะเล่าให้เราเข้าใจเรื่องราวแล้ว การลำดับตัดเข้าแต่ละซีนที่ต่อเนื่องกัน เราว่า Tom ต้องการสื่อสารบางอย่างตรงนั้นด้วย ซึ่งเราว่าเจ๋งมากๆ
 
ถ้าจะเขียนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ แล้วไม่พูดถึงพาร์ทการแสดง คงจะไม่ได้ Jake Gyllenhaal ซึ่งส่วนตัวเราไม่ได้ว้าวกับผลงานก่อนๆของเค้าซักเท่าไหร่ (เรายังไม่ได้ดู Nightcrawler นะ) แต่พอมาเรื่องนี้ เรากลับชอบการแสดงของเค้า เราชอบที่ตัวละครอย่าง Edward Sheffield เขียนนิยายที่ใช้ตัวละคร Tony แทนความรู้สึกของตัวจริงเค้าเอง และเราชอบตอนที่ Jake เล่นเป็น Tony และถ่ายทอดความรู้สึกของ Edward หลังจากที่ถูก Susan ทิ้ง ออกมาได้ดีมากๆ ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบซีนที่ตัวละครระเบิดความอารมณ์ซักเท่าไหร่ แต่ในเรื่องนี้เรากลับชอบการแสดงในซีนเหล่านั้นของ Jake ซีนที่ Tony กับ Bobby จับ Ray ได้ และพามาที่บ้านที่เกิดเหตุ Tony ระเบิดอารมณ์ใส่ Ray พยายามคาดคั้นถาม Ray ว่า ก่อนที่ภรรยาและลูกเค้าจะถูกฆ่า พวกเค้าได้พูดอะไรออกมาบ้างไหม ซีนนี้ Jake ทำได้ถึงใจจริงๆ เราขนลุกเลยกับซีนนี้
 
ตัวละครประกอบชายอย่าง Michael Shannon ในบทนายตำรวจ Bobby Andes ผู้มาทำคดีของ Tony ซึ่ง Michael ก็เล่นได้ดีมากๆ เรารู้สึกว่าตัวละครนี้เล่นยากนะ ดูเหมือนอารมณ์จะไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ แต่ตัวละครมันมีคาแรคเตอร์เฉพาะตัว ซึ่งเราคิดว่า การจะคุมโทนตัวละครให้เนียนตลอดทั้งเรื่องไม่ง่าย แต่ Michael Shannon ทำได้ดีมากๆ เราน่าจะจำตัวละครนี้ไปได้อีกนานเลย
 
มาถึงนักแสดงหญิงที่ผมชื่นชอบผลงานของเธอมากๆ จากเรื่อง Big Eyes นั่นคือ Amy Adams ซึ่งพอมาเรื่องนี้ เรายิ่งชอบการแสดงของเธอมากขึ้นไปอีก บทของ Susan Morrow เราว่าเล่นยากมากๆ ถ้านับซีนที่ Amy ต้องเล่น มีไม่มากซักเท่าไหร่ แต่เกือบทุกซีนที่ออกมา มันยากเกือบทุกซีน โดยเฉพาะซีนในการเล่าเรื่องในปัจจุบัน ซีนที่ตัดเข้ามาตอนที่เธออ่านนิยายของ Edward เราว่ามันเล่นยากมากๆ เพราะตอนที่ถ่ายซีนนั้นๆ เธอต้องเล่นกับอารมณ์ของตัวละคร Susan ที่เพิ่งอ่านนิยายในตอนนั้นๆจบ มันต้องเกิดรีแอคกับการอ่านเนื้อหาในนิยายจริงๆ ซึ่งเราว่ามันยากมาก ยากกว่าการเข้าซีนกับตัวละครที่เป็นคนจริงๆเยอะเลย และสุดยอดซีนของ Amy คือซีนท้ายเรื่อง ตั้งแต่ตอนเธอแต่งตัว เพื่อออกไปเจอ Edward ลากยาวไปจนถึงซีนในร้านอาหารท้ายเรื่อง ไปจนถึงฉากจบ ช่วงซีนเหล่านี้ มีหลากหลายอารมณ์มากๆ และซีนสุดท้าย ดวงตาของเธอสื่อสารทุกอย่างออกมาครบถ้วนเลย (เรายังชื่นชอบการสื่อสารผ่านแววตาของ Amy เช่นเดียวกับในเรื่อง Big Eyes)
 
Nocturnal Animals เล่าเรื่องของ Susan เจ้าของแกลอรี่ที่หย่าร้างกับอดีตสามีมาแล้ว 19 ปี และแต่งงานใหม่กับสามีรูปหล่อดูดี มีฐานะดี แต่ดูเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเค้าในปัจจุบัน จะไม่ได้ดีนัก และวันหนึ่ง เค้าก็ได้รับนิยายเรื่อง Nocturnal Animals ผลงานการเขียนของ Edward Sheffield อดีตสามีของเธอ ที่เค้าได้รับแรงบันดาลใจในการเขียนนิยายเรื่องนี้จาก Susan และตอนนี้กำลังรอการตีพิมพ์อยู่ แต่ Edward อยากให้ Susan ได้อ่านก่อน หน้าแรกของหนังสือ ขึ้นต้นด้วยหน้าที่มีข้อความว่า "For Susan"
 
ความสัมพันธ์ของคนสองคนเป็นเรื่องลี้ลับ มหัศจรรย์และน่าค้นหาจริงๆ จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์มักจะสวยงามเสมอ Susan มีโอกาสได้กลับมาเจอ Edward โดยบังเอิญอีกครั้งที่นิวยอร์ค ขณะที่เธอกำลังเรียนปริญญาโท ซึ่งเป็นคนที่เธอเคยแอบชอบตอนเรียนไฮสคูล เธอจึงไม่ลังเลที่จะสานสัมพันธ์กับ Edward ทันที นั่นคือจุดเริ่มต้นที่สวยงามมาก รอยยิ้มที่สดใสที่ทั้งคู่ส่งให้กัน มันไม่มีอะไรจะโรแมนติกไปกว่านี้อีกแล้ว
 
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับ Susan ที่จะได้ใช้ชีวิตร่วมกับ Edward เริ่มตั้งแต่การขอแม่ของเธอเพื่อแต่งงานกับ Edward แม่ของเธอไม่ชอบ Edward เพราะเค้าดูไม่มีอนาคต ฐานะก็ไม่ดี แม่เธอหัวโบราณมากๆ แม่เธอพยายามห้าม Susan แต่เธอยังรั้น แม่บอกว่า Edward เป็นคนอ่อนแอ แต่เธอก็เถียงว่า Edward เป็นคนเข้มแข็ง เค้าเข้มแข็งในแบบของเค้า เค้าเชื่อมั่นในตัวเอง แม่บอกกลับไปว่า สุดท้าย Susan จะต้องเสียใจในการตัดสินใจครั้งนี้
 
หนังไม่ได้เล่าช่วงเวลาที่ทั้งสองอยู่ด้วยกันมากนัก ซีนที่หนังเล่าคือ ตอนที่ Susan ได้อ่านนิยายที่ Edward เขียน และ Susan ก็เหมือนจะไม่ได้ชอบงานนี้มากนัก ดูอ่านไปอย่างไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่ ผลงานมันคงไม่ดึงดูดให้เธอจดจ่ออยู่กับมันได้แหละ Edward เริ่มรู้สึกไม่พอใจ Susan ที่ไม่สนับสนุนเค้าในช่วงเวลาแบบนี้ แล้วทั้งคู่เริ่มทะเลาะกันมากขึ้น
 
หลังจากนั้น Susan ก็มีโอกาสได้พบกับ Hutton ชายหนุ่มรูปงามที่ดูเหมือนจะสนใจในตัวเธอเช่นกัน
 
Edward เริ่มทะเลาะกับ Susan รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ Edward รู้สึกว่า Susan คิดว่าตัวเค้าอ่อนแอ จนเค้าก็เริ่มรับไม่ได้ Susan มักจะบอกว่า Edward เป็นคนดี แต่ "การเป็นคนดี" เนี่ย มันจะมีความหมายอะไรล่ะ Susan ยอมรับกับ Edward ว่าเค้าเสียใจที่เค้าไม่เชื่อมั่นในตัว Edward มาถึงตรงนี้ มันประคับประคองชีวิตคู่ค่อนข้างยากมากๆแล้ว
 
"คุณยังรักผมไหม" Edward ถาม
"รัก...แต่ว่าชีวิตจริงมันมีอะไรมากกว่านั้น" Susan ตอบ
สำหรับเรา พอ "รัก" ที่มีคำว่า "แต่" มันคงไม่ใช่แล้วล่ะ
 
"เวลาคุณรักใครสักคน...คุณจะไม่โยนมันทิ้งไปง่ายๆ
เวลาคุณรักใครสักคน...คุณจะต้องประคับประคองมันให้ดี
คุณอาจจะไม่มีวันได้รู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว"
 
หนังถ่ายทอดซีนนี้ออกมาได้จริงมากๆ เราโคตรเจ็บปวดไปกับ Edward เลย 
 
ชีวิตของ Edward หลังจากที่ Susan ทิ้งเค้าไป มันเจ็บปวดมากๆ หนังเล่าความรู้สึกนี้ผ่านตัวละคร Tony ในนิยายที่เค้าเขียน หลังจากลูกและภรรยาของเค้าถูกฆ่าข่มขืน เค้าต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดอยู่อย่างยาวนาน และเค้าต้องทนอยู่กับความรู้สึกผิดต่อลูกและภรรยา ที่ตัวเค้าอ่อนแอเกินกว่าที่จะปกป้องพวกเค้าไว้ได้ และแม้จะมีโอกาสที่จะช่วยพวกเค้าอีกครั้งในตอนที่พวกคนร้ายวนรถกลับมาตามหาตัว Tony แต่เค้ากลับเลือกแอบหลบอยู่หลังโคดหิน ซึ่งตอนนั้น ครอบครัวของเค้าอาจจะยังไม่ตายก็ได้ และถ้า Tony กล้าที่จะแสดงตัว อาจจะทำให้ช่วยครอบครัวของเค้าไว้ได้
 
นายตำรวจ Bobby ถามเค้าว่า "ทำไมคุณถึงไม่ออกไปตอนนั้น" Tony ตอบว่า "ผมไม่รู้เหมือนกัน"
 
ภาพความเจ็บปวดนั้นยังตามหลอกหลอน Tony และ Edward อยู่ทุกค่ำคืน เค้าจมดิ่งไปกับความเศร้าและความเจ็บปวดนี้ เค้าไม่สามารถก้าวผ่านมันไปได้ เราเชื่อว่า Tony และ Edward พยายามที่จะลืมเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ให้ได้ แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่สามารถก้าวออกไปจากความรู้สึกผิดและความเจ็บปวดนี้ได้
 
19 ปีที่ Edward เลิกกับ Susan เค้ายังไม่มีใครใหม่ Susan เองก็เคยโทรไปหาเค้าเมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่ Edward ไม่รับสาย เราเชื่อว่า Edward ยังลืม Susan ไม่ได้จริงๆ
 
สุดท้ายแล้ว Tony ก็ตามไปเอาคืนกลุ่มคนร้ายที่ฆ่าข่มขืนครอบครัวเค้าได้สำเร็จ ตัวละครอย่าง Tony ที่เป็นคนดีมากๆ กล้าที่จะลั่นไกปืนยิงคนร้าย มันเหมือนเป็นการปลดปล่อยตัวเค้า จากความรู้สึกผิดต่อภรรยาและลูก เหมือนการก้าวข้ามความปวดร้าวที่แสนสาหัส เหมือนการเอาชนะตัวเองจากการที่ถูกตราหน้าว่าเป็นคนที่อ่อนแอ เค้าลงโทษคนร้ายได้สำเร็จ แต่แล้วนั่นคือสิ่งที่จะทำให้เค้ามีความสุขต่อไปได้หรือ ...การลงโทษคนร้ายได้สำเร็จ ก็อาจเป็นเป้าหมายสุดท้ายที่เค้ามีในชีวิตนี้แล้ว
 
Edward ยังลืมความปวดร้าวจากการทอดทิ้งของ Susan ไม่ได้ จะเห็นได้ว่า 19 ปีที่แยกกันไปนั้น Edward ยังนึกถึง Susan เสมอ ขนาดหนังสือนิยายที่เค้าเพิ่งเขียนขึ้นมานั้น ยังมี Susan เป็นแรงบันดาลใจอยู่เลย เค้าเคยเถียงกับ Susan ว่า เค้าควรเขียนเรื่องของตัวเองไหม ซึ่งตัวเค้าเชื่อว่า การเขียนเรื่องของตัวเอง มันจะถ่ายทอดได้ดี และหนังสือเรื่อง Nocturnal Animals คือบทพิสูจน์ว่าเค้าทำได้จริงๆ เมื่อ Susan เริ่มอ่านนิยายเรื่องนี้ เธอแทบจะอ่านมันอย่างวางไม่ลงเลย และเธอก็อ่านจบภายในเวลาอันรวดเร็ว สิ่งที่หนังสือสื่อสารออกมา มันกระทบความรู้สึกของเธอมากๆ
 
แม้ Susan จะเริ่มตระหนักได้แล้วว่า ความสัมพันธ์ของเค้ากับ Hutton มันไม่มีความสุขเหลืออยู่แล้ว เพื่อนของเธอถามเธอว่า “ยังรัก Hutton อยู่ไหม” แม้ Susan จะยังไม่ได้ตอบคำถามนี้ แต่เราก็พอจะเดาคำตอบของเธอได้ และเมื่อเธอยิ่งได้อ่านนิยายที่ Edward เขียนเกี่ยวกับเรื่องของพวกเค้า ก็ยิ่งทำให้เค้าอยากกลับไปคุยกับ Edward เธอพูดกับคนในออฟฟิศว่า "เคยรู้สึกไหมว่าชีวิตไม่เป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้" เธอเริ่มตระหนักได้แล้วว่า ชีวิตจริงมันไม่ได้สวยงามอย่างที่เธอเคยวาดฝันไว้ และมันก็แทบจะไม่เคยได้เป็นไปตามที่เราหวังไว้เลย วันที่เธอทิ้ง Edward เพื่อมาคบกับ Hutton เธอก็วาดภาพฝันไว้สวยงาม ซึ่งภาพนั้นมันก็ได้ถูกแปรเปลี่ยนไปแล้วเช่นกัน
 
เธออีเมล์ไปหา Edward เพื่อขอนัดเจอกัน โดยเธอบอกว่าอยากพูดคุยเกี่ยวกับประเด็นในนิยายและ Edward ก็ตอบรับกลับมาทางอีเมล์ เธอนัดพบ Edward ที่ร้านอาหาร แต่แล้วเค้าก็ไม่ได้มาเจอ Susan ตามที่ได้นัดกันไว้ เค้าทิ้งให้เธอต้องนั่งรอจนลูกค้าคนอื่นๆกลับไปหมด และคงเหลือไว้แค่ดวงตาที่แทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ของเธอ

เราคิดว่า Edward เขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาเพื่อสื่อสารบางอย่างถึง Susan โดยตรง สำหรับเรา คิดว่านี่ไม่ใช่การแก้แค้นแต่อย่างใด เราเชื่อว่า Edward ยังรัก Susan อยู่เสมอ เค้าเพียงแค่อยากให้ Susan รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่เค้าต้องเจอและเป็นความเจ็บปวดที่เค้าใช้เวลาอย่างยาวนานเพื่อก้าวข้ามผ่าน รวมไปถึงต้องการบอกถึงความรู้สึกผิดของเค้าต่อ Susan ที่ตัวเค้าอ่อนแอ ไม่สามารถดูแล Susan และทำให้เธอมีความสุขได้ แต่ตอนนี้เค้าต้องการให้ Susan ได้เห็นว่า เค้ามีความสามารถที่จะเป็นนักเขียนได้ เค้าเข้มแข็งพอที่จะทำมันได้สำเร็จ เค้าไม่ได้อ่อนแอแบบที่ Susan คิดอีกแล้ว ...การเขียนนิยายเรื่องนี้เสร็จสิ้น และได้เอามาให้ Susan อ่าน ก็อาจเป็นเป้าหมายสุดท้ายที่เค้ามีในชีวิตนี้แล้ว

Edward เขียนนิยายเรื่อง “Nocturnal Animals” เพียงแค่อยากจะสื่อสารความรู้สึกของเค้าส่งไปให้ Susan ได้รับรู้ว่า “เธอมีความหมายมากแค่ไหนสำหรับเค้า”
 
“เวลาคุณรักใครสักคน...คุณจะไม่โยนมันทิ้งไปง่ายๆ
เวลาคุณรักใครสักคน...คุณจะต้องประคับประคองมันให้ดี
คุณอาจจะไม่มีวันได้รู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว

https://www.facebook.com/MyOwnPrivateFilm/