เรากลัวความตายมาก เมื่อวันสองวันที่ผ่านมาเพิ่งรู้ข่าวจากเพจในจังหวัดว่าพี่คนนึงเสีย ซึ่งพี่คนนั้นเราไม่รู้จักหรอกค่ะ เค้าอายุ 31 ระบุไว้แบบนั้น เราเคยเจอเค้าเมื่อไม่กี่เดือนนี่เองเลยรู้สึกความตายมันใกล้มาก หวิวไปเลยค่ะ คิดแต่เรื่องตาย  เคยเป็นแบบนี้มาก่อนแล้วคือไม่เป็นอันทำอะไรเลย หดหู่ ไม่มีความสุข เป็นคนนอนไม่เป็นเวลาด้วยค่ะ พยายามปรับเวลานอนตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว แต่อาการแพนิคเป็นมาก่อนหน้านี้ยังไม่หายค่ะ เริ่มตั้งแต่ประมาณวันที่ 5 ได้มั้ง ก็เป็นมาเรื่อยๆประมาณสัปดาห์นึงคือในหัวคิดแต่เรื่องที่กลัว ใจสั่น หายใจไม่ออกเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง บรรยากาศหดหู่ กินอะไรไม่ลง รู้สึกหน่วงๆเหมือนมันแย่จัง อยากจะร้องแต่ร้องไม่ออก คือทรมาณมากค่ะ เคยตั้งกระทู้ใน pantip หาที่ปรึกษาเพราะเกิดอาการแพนิคไม่มีคนคุยด้วย แอดมาหลายคนมาก คุยได้จริงๆประมาณสองคน ที่เหลือออกแนวมาจีบ มายุ่ง บางคนก็มาแนะนำในเรื่องที่เราเข้าไม่ถึง เราอยากได้ที่ปรึกษาจริงๆค่ะ ขอเป็นผญ.เถอะ ถ้าเป็นผช.ก็อย่ามาจีบเลย สภาพจิตใจเรายังไม่พร้อมจริงๆ ควรทำยังไงดีคะ ปกติอยู่แต่ที่บ้าน อ่านหนังสือพอถึงเวลาก็ไปสอบ ไม่ได้ออกไปไหนเลย เพื่อนสนิทก็ไปเรียนมหาลัยแล้ว เรารู้สึกว่าเราว่างเกินไปจนฟุ้งซ่าน พยายามหากิจกรรมทำแต่ก็จะแวบมาในหัวตลอด พอแวบมาก็จมดิ่งเลย คิดไม่หยุดเลยทีนี้ ขอวิธีมองแง่บวกหน่อยค่ะ สิ่งที่ต้องการที่สุดตอนนี้คือความสุขจริงๆ เหมือนเป็นเด็ก 18 ที่มีความทุกข์ที่สุด อยากมีชีวิตโง่ๆประเภทปัญหาเลวร้ายที่สุดคือโดนแฟนทิ้ง ดื่มเหล้าแล้วร้องจะเป็นจะตาย เราอยากเป็นแบบนั้นค่ะ เราคิดว่ามันคงดีกว่าสุขภาพจิตเสื่อมโทรมแบบเรา คิดว่าหายแล้วแต่อยู่ๆก็กลับมาเป็น เกลียดความรู้สึกตอนนี้มากๆเลยค่ะ