จขกท.เป็นคนไม่ค่อยโกรธใครค่ะ แต่ถ้าโกรธแล้วนี่คือโกรธจริง ๆ และจะโกรธค่อนข้างมาก
จขกท.รู้ตัวดีว่าเป็นอย่างนี้ตั้งแต่เกิด เวลาโกรธจะเงียบจะไม่แสดงออกทางสีหน้าและการกระทำใด ๆ
แต่ในใจนั้นทุก ๆ วินาที สมองจะหาทางฆ่าคนที่โกรธได้ในทุก ๆ ทาง อย่างเลือดเย็น
เป็นขั้นเป็นตอน สำคัญที่สุดคือจะหายยาก โกรธทีเป็นเดือน ๆ เลยถึงจะจางหายไป

แต่ในขณะที่ตั้งกระทู้ไม่ได้โกรธใครนะคะ ปกติดี

จขกท.พยายามระงับอารมณ์โกรธแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ทุกครั้ง
เมื่อมัธยมก็เคยเกือบได้ฆ่าคนตายจากการใช้ปืนมาแล้วครั้งนึง...คนที่ช่วยระงับได้แทบทุกครั้งคือแม่ค่ะ..สงสารท่านเหมือนกัน

กลัวใจตัวเองเหมือนกัน กลัวเรื่องร้าย ๆ จะเกิดขึ้น กลัวเสียโอกาสดี ๆ ในชีวิตไป
และก็รู้สึกเจ็บปวดที่ตัวเองมีจิตใจ ชั่วร้ายเหมือนปิศาจและก็เสียใจทุก ๆ ครั้งเวลาที่หายโกรธแล้ว

เพื่อน ๆ พอจะมีคำแนะนำดี ๆ บ้างหรือเปล่าคะ...ขอบพระคุณค่ะ