มีอยู่วันนึ่งวันนั้นเป้นช่วงเวลาที่ผมคิดถึงแฟนเก่ามากมากไม่รู้ทำไมถึงเป้นแบบนั้นแต่เรื่องราวของผมกับเธอมันดันจบไม่สวยผมก็แบบอยากจะชวนเธอไปกินข้าวไปดูหนังแต่ก็ไม่กล้าเลยลองถามเพื่อนไปว่ากูอยากชวนแฟนเก่าไปดูหนังว้ะมันก็บอกว่าลองชวนไปดิแล้วผมก็บอกว่าจะให้กูชวนยังไงละกูไม่มีเฟสไลน์เบอร์นี้เนอะแล้วเพื่อนผมก็บอกว่าไอจีไงลืมแล้วอ่อผมก็นึกได้เออว่ามันสามารถทำได้เหมือนกันแล้วผมกว่าจะกล้าส่งไปแต่มันมีสิ่งนึ่งคือผมดีใจมากที่เธอตอบกลับมาแล้วผมก็ชวนเธอไปดูหนังกินข้าวกันแหละแล้ววันนั้นทันเป้นวันที่ผมรู้สึกแบบมีความสุขมากมากไม่รู้ทำไมมันเหมือนแบบเเฟนเดย์เลยอ่ะครับเหมือนกับมาเป้นแฟนกันแค่วันเดียวจริงจริงแหละแล้วการสนทนาของผมกับเธอก็จบลงตอนที่ผมไปส่งเธอที่หน้าบ้านการติดต่อก็ขาดกันเหมือนเดิมแต่มันก็เป้นสิ่งที่ดีนะครับเพราะการที่เราสองคนนั้นจบกันไม่สวยไม่ได้จบกันด้วยดีแต่เธอก็ยังแบ่งเวลามาหาผมได้ขอบคุณครับ.
                                                                "ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับผมอยากบอกให้เขารู้ว่า"
                                            "คิดถึงนะเราจะไม่ลืมเธอไม่ลืมความรู้สึกดีดีที่เคยมีให้แล้วจะไม่ลืมความรักที่เคยให้กัน"