สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ชาวพันทิปทุกคน ตอนนี้ผมว่างเลยมานั่งตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่องที่ตัวเองเคยเจอมา ผิดถูกยังไงก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ
  เพื่อนๆพี่ๆน้องๆชาวพันทิปครับ พวกคุณชอบการเดินป่า ตั้งแคมป์ กันไหมครับ? ส่วนตัวผมชอบนะครับ เพราะเป็นการดื่มด่ำกับธรรมชาติ โดยที่เราไม่ได้ไปทำลายมัน แล้วเมื่อ5ปีก่อน พวกผมที่ชื่นชอบในการเดินป่าตั้งแคมป์กัน (สมัยนั้นเฟี้ยวกันมาก ลุยทุกที่เลยครับ ฮ่าๆ) ก็ชวนกันไปตั้งแคมป์กัน4คน มี ผม,กอล์ฟ,แบงค์,นุ รวมหัวกันไปตั้งแคมป์ สรุปสถานที่กันได้แล้วก็จัดของกัน สถานที่นั้น ผมก็ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไรนะครับ แต่คนแถวนั้นเรียกว่า ธาตุ หรือพระธาตุ คือธาตุที่ว่าอยู่บนป่า และไม่ได้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงพาณิชย์ พอไปถึงก็จอดรถไว้ตรงที่ ที่เขาให้จอดไว้ครับ เป็นคล้ายๆกันที่พักของคนดูแลป่านี่แหละ ประมาณ บ่าย2 พวกผมก็ไปถึงพระธาตุ ก็ไหว้สักการะกัน แต่ตอนนั้นไอ่กอล์ฟมันยังไม่เคยเจอไม่เคยโดน มันเลยไม่สักการะ จากนั้นพวกผมก็เดินไปกันต่อ ไปเรื่อยๆ แบบ ค่ำไหนนอนนั่น พอเดินไปเรื่อยๆ ซัก ชม. ก็เดินไปเจอ เศษกองไฟ และอะไรซักอย่าง มันเป็นหลุม แล้วมีหญ้าคาทำเป็นหลังคาปกไว้ หลุมลึกประมาณคนเข้าไปนั่งได้ พอไอ่กอล์ฟเห็น มันเป็นคนอยู่ไม่สุขครับ  เล่นเลย เข้าไปนั่งเล่น แถมยังเอาหญ้าคามาถอดรองพื้นนั่งอีก ทุกคนก็บอก อย่าไปทำ แต่มันไม่ฟังครับ มันบอก "จะไปเป๋นหยั๋งบะ อะหยั๋งก่ะบะฮู้ สู๋นิกลั๋วไปเรื่อย" (จะเป็นอะไรไป อะไรก็ไม่รู้ พวกมืงนิกลัวไม่เข้าเรื่อง) พวกผมก็ปล่อยมันเล่นไป แล้วชวนกันเดินต่อ พอค่ำแล้ว พวกผมก็พากันตั้งแคมป์ครับ เต้นท์ตั้งเรียงกัน แล้วก็พากันตั้งกองไฟ กินข้าวกินน้ำ พูดคุยไปเรื่อยๆ ตามมาด้วยเหล้า เพราะรู้กันอยู้แล้วว่ามันต้องเย็นแน่ๆ (แน่นอนว่ากินแล้วเก็บครับ) สนุกสนานเฮฮากันไป พอตกดึกเท่านั้นแหละ ทั้งท่ไม่น่าจะมีหมา เสียงหอนมันมาจากไหน แล้วเพื่อนสนิทผม มันก็ตะโกนขึ้นมา ว่า

กอล์ฟ: คิงว่าฮากลั๋วกะบะ มานี่ๆ ฮาจะจั๊บตบง่อนกำตั๋วๆลุ๊น่ออ (มืงว่ากุกลัวหรอวะ มานี่ๆ กุจะจับตบกบาลทีละตัวๆเลยย)

ผม: จ๊าดง่าวคิง หาเรื่องแหมล๊ะ เดี๋ยวขอถ้ามันโดนดีมาก่อน คิงจะฮู้สึก (ไอ่โง่ หาเรื่องอีกแล้ว เดี๋ยวหากมืงโดนดีซักครั้ง มืงจะรู้สึก)

กอล์ฟ: ขอหื้อมาเต๊อะบะ (ขอให้มาเหอะวะ)

นุ: สู๋ เก๋บของละนอนแป๊ะ สีท่าบะดีละบะ (พวก เก็บของแล้วนอนกันเถอะ เริ่มจะไม่ดีละ)

แบงค์: กะว่าบะ บะง่าวกอล์ฟมันอู้ไปเรื่อยนิก่า ฮาก่ายง่าวลู๊ (เออวะ ไอ่โง่กอล์ฟมันพูดไม่ดีซะงั้น กุละเบื่อเลย)

ผม: แป๊ะๆ เก็บของละนอน (ปะๆ เก็บของแล้วนอน)

จากนั้นก็พากันเก็บของครับ ระหว่างเก็บของไอ่กอล์ฟก็บ่นปวดหัวนิดๆ คงเพราะเมา คิดว่านะ พอดับไฟเข้านอนกันแล้ว คนอื่นหลับหมดแล้ว มีแต่ผมที่นอนไม่หลับ เพราะผมเมาแล้วจะว่าไงดี เมาแล้วดีดมั้ง แถมนอนกรนกันเสียงดังด้วย ผมก็นอนเล่นไปเรื่อยๆ คิดนั่นคิดนี่เพื่อให้ตัวเองหลับลง แต่ซักพัก ระหว่างที่ผมนอนอยู่ ผมก็เห็นเหมือนมีคนยืนตัวโค้งเหมือนมองอยู่ที่เต้นไอ่กอล์ฟแล้วเดินมามองทีละเต้นท์ ในใจผมคิดว่า คงเป็นขโมยที่บังเอิญมาเจอแล้วรอขโมยของ แต่ก็คิดอีกมุม นี่มันในป่านะ ที่ๆแทบจะไม่มีคนมา แล้วจะมีขโมยได้ไง ว่าแล้วสิ่งที่ผมเห็นนั้นก็มองแล้วมาทีละเต้นท์ ผมจะได้เลยว่า ไม่มีเสียงเดิน ทั้งๆที่ใบไม้เยอะแยะ (คืนนั้นพระจันทร์เต็มดวงครับ อยู่ในป่านี่แทบไม่ต้องใช้ไฟฉายเลย) แล้วก็มาตรงเต้นผม แล้วผมก็เห็นครับ เป็นเหมือนคนทั่วไปแต่ไม่ใส่เสื้อ ไม่รู้เพราะเมาหรืออะไรแต่ตัวใหญ่มากจริงๆ ทำหน้าตาโกรธมาก แต่ผมก็ยิ้มสู้นะ ผมยิ้มใส่ แล้วก็โดนยิ้มคืน แต่ยิ้มทีนี่ ปากโครตกว้าง ผมก็ยิ้มอยู่แบบนั้น (ตกใจครับ) แล้วสิ่งๆนั้นก็เดินจากไป ผมมองตาม เห็นเดินไปที่เต้นแรก คือเต้นท์ไอ่กอล์ฟ ดูจากเงา เห็นยกขาแล้วเข้าไปในเต้นท์ไอ่กอล์ฟ ในใจคิดแค่ว่า (ชิบหัยละไอ่กอล์ฟไปลบหลู่ไว้เยอะ จะรอดมั้ย) นึกอะไรไม่ค่อยออก นึกไปนึกมา ก็นึกได้ว่า แกล้งปวดท้อง แล้วชวนทุกคนออกป่าก่อน แต่ก่อนจะพูด ก็มีเสียงดังขึ้นมาแล้วครับ เป็นเสียงไอ่กอล์ฟ ว่า สู๋จ่วยฮาจิ่ม (พวก ช่วยกุด้วย) ตอนนั้นรู้แล้วครับมันโดนแน่ๆ รีบลุกสิครับ แล้วไอ่แบงค์กับไอ่นุก็ตื่น ก็ตกใจกัน ผมบอก ขะใจ๋ปามันกลับๆ เดี๋ยวมันแล๊วแน่ๆ (รีบพามันกลับๆ เดี๋ยวมันตายแน่ๆ) ไม่รอช้าครับ สิ่งของสัมภาระไม่เก็บกันแล้ว พรุ่งนี้ค่อยเก็บ เก็บแค่เป๋าตัง โทรศัพท์ แล้วพากันอุ้มมันลงไป (ระหว่างเดินทางทำสัญลักษณ์ระหว่างทางไว้ครับ) ลงมาเรื่อยๆตอนนั้นเกือบๆตี1 ก็พากันอุ้มไปเรื่อยๆ ส่วนไอ่กอล์ฟมีสภาพคือเหมือนกับคนช๊อคครับ น้ำลายฟูปาก หายใจฟืดฟาด ตอนนั้นสัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่ดี แต่พออุ้มลงมาเท่าไหร่ก็ไม่ถึงซักที แล้วผมก็เริ่มจำทางได้ ว่ามันเป็นทางเดิม ทั้งๆที่ก็ลงมาตามสัญลักษณ์เรื่อยๆ ถึงแบบนั้นก็พาอุ้มไอ่กอล์ฟเดินลงไปเรื่อยๆ ผมก็คิดใจใจไปว่า ขอหื้อจ่วยเปื่อนผมหื้อรอดกำเต๊อคับ อะหยั๋งกะได้ แล้วผมจะมาเลี้ยงคืนหื้อ (ได้โปรดช่วยเพื่อนผมให้รอดด้วยครับ อะไรก็ได้ แล้วผมจะมาเลี้ยงคืนให้) พอเดินไปซักพัก เจอพระเดินอยู่ข้างหน้าครับ เพื่ผมอีก2คนก็ถาม

นุ: เห้ยสู๋ พระ เฮาถามตางบ๋อ (เห้ยพวก พระ เราถามทางไหม)

แบงค์: ป๊ะ อุ้มบะกอล์ฟไปถามๆ (ปะ อุ้มไอ่กอล์ฟไปถาม)

แต่เดินเท่าไหร่ก็ไม่ทันครับ เรียกพระท่านก็ไม่หันมา ผมก็นึกขึ้นได้ เลยบอกให้เดินตามท่านไป แต่ก่อนหน้านี้ผมอุ้มมานานแล้ว ผมเลยให้ไอ่นุคนที่เดินนำมาอุ้มแทน ผมเดินตามที่เพื่อนผม2คนหามไอ่กอล์ฟเดินไปครับ เพราะเหนื่อย ระหว่างเดินผมมองไปบนต้นไม้ แต่ก็เห็นพระรูปนั้น ครึ่งตัวอยู่บนต้นไม้ครับ แบบ ตัวยืดครับแต่เท้าถึงเอวเดินพื้นอยู่ ตกใจครับ ผมยืนมองข้างบน แล้วพระท่านก็หันมามองแล้วยิ้มครับ ขนลุกเลยครับ คืนตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชินมากเหมือนตอนนี้ ยังมีกลัวๆอยู่ ผมยิ้มตอบแล้วก้มหัว แล้วพระท่านก็หน้าหน้าไปแล้วเดินต่อ ผมก็เดินต่อครับ จนมาถึงทางออก แต่ไม่ได้เดินผ่านพระธาตุ ผมก็งงๆนะ แต่ก็ เอาเพื่อนรอดไว้ก่อน คือพอหันไปดู พระท่านท่านไม่อยู่แล้ว นั่นคือที่เพื่อนผมเห็น แต่ผมเห็นพระท่านยืนตัวสูงกว่าต้นไม้ ยิ้มให้อีก ผมก็ไหว้แล้วพูดว่าขอบคุณครับ ผมจะมาเลี้ยงเน้อคับ (ขอบคุณครับ ผมจะมาเลี้ยงนะครับ) สักพักไอ่กอล์ฟก็เริ่มอาการดีขึ้น มันกลับมาสภาพไกล้เคียงปกติแล้ว แต่หายใจหืดหอบมาก ก็พามันไปที่รถ เพื่อพาไปหาหมอก่อน พอขึ้นรถแล้ว มันก็ถามว่า

กอล์ฟ: จะไปไหน

ผม: ปาคิงไปหาหมอ (พามืงไปหาหมอ)

กอล์ฟ: ไปยะหยั๋ง (ไปทำไม)

ผม: กะตะกี้คิงหายใจ๋ฟืดฟาด ล้ำลายฟูปาก ถ้าฮาบะปาคิงไปหาหมอจะหื้อปาคิงไปร้านเหล้าก่ะ? (ก็เมื่อกี้มืงหายใจหืดหอบ น้ำลายฟูปาก ถ้ากุไม่พามืงไปหาหมอจะให้พาไปร้านเหล้าหรอ?)

กอล์ฟ: บะต้องๆ ฮาบะใจ่เป๋นหยั๋งแล้ว ฮาฮู้แล้วตะกี้เป๋นอะหยัง (ไม่ต้องๆ กุไม่เป็นไรแล้ว กุรู้แล้วเมื่อกี้เป็นอะไร)

ผม: ละเป็นหยั๋ง? (แล้วเป็นอะไร?) (ไอ่แบงค์กับไอ่นุทำหน้างง)

กอล์ฟ: ตะกี้ฮาโดนไผ๋บะฮู้มาย่ำหน้าอ๋ก ละบอกว่าจะเอาฮาไปอยู่ตวย ตั๋วไบ๊ตั๋วง่าว ว่าละขนลุกบะ (เมื่อกี้กูโดนใครไม่รู้มาเหยียบหน้าอก แล้วบอกว่าจะพากุไปอยู่ด้วย ตัวใหญ่มากๆ พูดละขนลุก)

ผม: เหม๊าะมัน ง่าวคิงบอกละบะฟังบะง่าว (สมควรแล้ว มืงโง่เองบอกแล้วไม่ฟังไอ่โง่)

  พอมองดูเวลาก็ตี4กว่าๆ แล้ว พวกผมเลยพากันไปนอนม่านรูด พอตื่นมาก็พากันกินข้าวอาบน้ำ แล้วก็จัดนั่นจัดนี่ไปขอขมาและเลี้ยงพระองค์นั้น ถึงเพื่อนๆผมจะไม่รู้ว่าผมเลี้ยงใครเพราะอะไร มันถามผมก็บอกแค่ว่า บ่อมีหยั๋งฮาไค่เลี้ยงบ่อดาย (ไม่มีอะไรอยากเลี้ยงเฉยๆ) ขึ้นไปเก็บของสัมภาระ แต่ตอนขึ้นไปลงมากับทำพิธีขอขมา+เลี้ยง ใช้เวลาไม่ถึง3 ชม. ก็เลยรู้ๆกันว่าต้องโดนเพราะปากของไอ่กอล์ฟแน่ๆ ส่วนไอ่กอล์ฟ กลายป็นคนขี้กลัวไปเลยครับ กับเรื่องแบบนี้ คนอะไรปากอยู่ไม่สุขจริงๆ เกือบตายเลยมั้ยเนี่ย ฮ่าๆ

  จบแล้วครับ กับเรื่องที่เพื่อนผมเปลี่ยนไปเพราะเจอดี ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ^^