ต้นไม้เป็นสิ่งสำคัญต่อโลก ต่อสัตว์ และมนุษย์ทุกคน พวกเราถูกสอนให้คำนึงและเข้าใจว่ามันเป็นอย่างนั้น แต่สำหรับผม มันเป็นมากว่านั้น

ความสามารถ(เหนือมนุษย์)

สวัสดี คณะอาจารย์ และนักเรียนทุกคน วันนี้ พวกเรากลุ่มอาสาพัฒนาเยาวชน ขอเปิดค่ายจิตอาสาฟื้นฟูป่าไม้ ณ บัดนี้

เสียงการเปิดการเปิดค่ายฟื้นฟูป่าไม้ สุดแสนจะน่าเบื่อสำหรับใครบางคนกำลังจะเริ่มขึ้น แน่นอนว่าความคิดเห็นนี้ไม่ใช่ความคิดเห็นของผม แต่ก็เถียงไม่ได้สำหรับครหลายๆคนที่เหมือนจะถูกบังคับมาด้วยเหตุผลที่ว่าการเข้าค่ายนี้มีผลต่อเกรดเฉลี่ยค่อนข้างสูงเลยที่เดียว มันสำคัญขนาดที่ว่ามีผลต่อการเรียนต่อมหาลัยที่เดียว

เอาล่ะน้องๆทุกคนจุดประสงค์หลักของเราก็คือการฟื้นฟูผืนป่าที่ถูกทำลายจาการรุกรานของกลุ่มค้าไม้เถื่อนและไฟป่าที่เกิดขึ้นได้บ่อยครั้งในช่วงหลสยๆปี
ที่ผ่านมา นั่นจึงเป็นสาเหตุที่น้องทุกคนมารวมตัวกันในวันนี้นะครับ เอาล่ะครับเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา น้องๆชั้นระดับม.5 ทุกคนเดินตาม ไปในจุดต่างใน
แผนที่ ที่เราแจกไปได้เลยครับ ส่วนน้องๆชั้นม.4 ทุกคนรออยู่ที่นี่ก่อนนะครับ อย่างแรกน้องๆเพิ่งจะเคยมาที่นี่ครั้งแรกใช่ไหมงั้นพี่จะอธิบายความสำคัญของต้นไม้...

เสียงของพี่วิทยากรเริ่มเลือนลงทุกที จนตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียงฝีเท้าที่เดินอยู่บนดินและเสียงของเพื่อนๆเท่านั้น

เห้ย ไอธีย์ เป็นอะไรของแกวะ เห็นเงียบตั้งแต่ลงรถล่ะ ไม่สบายรึเปล่า? เสียงเพื่อนสนิทวัยเดียวกันของผมทักขึ้น

อือ ฉันโอเคร แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ

เพื่อนน่ะ เขามีใว้ช่วยเหลือกันและกันในยามทุกข์และยามสุขนะเว่ย ถ้ามีอะไรอยู่ในใจ บอกฉันได้ตลอดนะ

เออๆ ให้มันน้อยๆหน่อย ไอ้ยะ ฉันไปเป็นแกเมียเมื่อไร ค่อยมาพูดแบบนี้ล่ะกัน

พูดแล้วนะ

เออ

บทสนทนานี้อาจฟังดูพิลึกๆ แต่มันกลายเป็นเรื่องปกติตั้งแต่ผมเจอกับมันครั้งแรกๆแล้ว ถึงมันจะออกแนวทะเล้นและกวนประสาท ไปนิดหน่อย แตว่าสำหรับผม มันนี้ล่ะใว้ใจได้มากที่สุดแล้ว

เห้ยดูทางนู้นดิ่มีทะเลหมอกด้วย เสียงเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งป่าวปะกาศ

โห สุดยอด สวยสุดๆ เห้ยไอ้ธีย์ มาถ่ายรูปให้หน่อยดิ่ ขอมุมแบบหน้าชัดหลังเบลอนะ

เออๆไปหามุมถ่ายเอาเองล่ะกันได้แล้วมาบอกนะ

ได้ล่ะ เอามุมนี้

นี่แกเลือกดีแล้วใช่ไหม

อืม ตรงมุมผานี่ล่ะดีสุดล่ะ ยืนพิงต้นไม้ริมผา บรรยากาศเหมือนหญิงสาวรอคนรักที่จากกันไปในที่แสนไกล คนรักที่หมายถึงนี่ก็แกนะเว้ยธีย์

เรื่องของแกเลยเรื่องนั้นน่ะ แต่ว่านะ ฉันว่าเปลี่ยนที่ถ่ายเหอะเดี้ยวร่วงลงไปไม่คุ้ม

เป็นห่วงเหรอที่รัก?

...

อย่าเงียบสิ่ ใจคอไม่ดีเลย

จะถ่ายล่ะนะ!!!

อ่าๆไม่กวนล่ะ

จะนับถึงห้าแล้วถ่ายนะ

นานจังขอ สามได้ไหม ห้ารับไม่ไหวหรอก เหนื่อยตาย

5

4

3

2...

กรึก!!!

เสียงต้นไม้ที่หน้าจะยึดติดกับขอบผาในตอนแรก กลับกำลังร่วงลงสู่ก้นเหวโดยมี ยะ เพื่อนของผมที่กำลังยืนพิงมันอยู่ ในตอนนั้น มันทำได้เพียงแต่ส่งเสียงเรียกผม

ธีย์ ช่วยฉันด้วย !!!

ผมโยนกล้องถ่ายรูปลง และพยายามวิ่งเข้าไปขว้าตัว ยะไว้

มัวทำอะไรอยู่วะ!!! ยะ  ออกมาจาต้นไม่นั่น

ทำไม่ได้ ขา ขา ฉันติดกับรากมัน

เวรเอ้ย ถอดกางเกงออกมา

อะไรของแกวะ!!!

เร็วสิ่ กางเกงแกติดกับรากมัน ไม่ใช่ขาของแก

มันถอดไม่ออก

เร็วสิ่วะ!!

ก็บอกว่ามันถอดไม่ออกไงวะ!!

แอ๊ด~!!!

เสียงต้นไม้ที่ทำมุมเฉียงกับพื้นโลกเริ่มเสียสมดุลและพร้อมที่จะตกลงสู่ก้นเหวได้ทุกเมื่อ เป็นสัญญานว่าผมมัวโอ้เอ้ต่อไปไม่ได้แล้ว

ผมชักมีดพกที่อยู่ในกระเป๋าออกมากรีดกางเกงของเขาออกโดยไม่สนว่ามันจะทะลุไปโดนขาของ ยะ รึไม่

มันยืนทำบ้าอะไรอยู่ มาช่วยฉันดึงไอยะออกมาสิ่วะ

ทุกคนที่ยืนดูเหตุการณ์ กำลังช็อคอยู่ เสียงของผมดึงสติของทุกคนกลับมาได้เฉพาะกับเพื่อนผู้ชาย2-3 คนแถวนั้นเท่านั้น

ช่วยดึงแขนมันหน่อย เอ้าดึง

ทุกคนช่วยออกแรงดึง ร่างของยะเริ่มขยับออกมา ที่ล่ะเล็กน้อย ในขณะที่ผมกำลังใช้มีดพกกรีดกางเกงใกล้จะเสร็จแล้วนั้น

ครืน~ !!!

เสียงต้นไม้ที่เสียสมดุลนั้นไหลลงไปตามดิน ทำให้รู้ว่ามันหมดเวลาแล้วสำหรับอายุขัยของต้นไม่ต้นนีเ

พอเถอะ ไม่ต้องแล้ว

หุบปากซะ ไม่ว่ายังไงแกก็ต้องรอด

มันไม่ทันแล้วล่ะ ฉันรู้ดี

เงียบซะๆ!!!

ฝากบอกแม่ฉันด้วยว่าฉันขอโทษ

บอกให้เงียบไง!!

ในจังหวะเดียวกับที่ต้นไม้กำลังล่วงลงไป  ผมทิ้งมีดแล้วหันไปดึงแขนทั้งสองข้างของ ยะด้วยแรงทั้งหมดที่มีทั้งหมด

ย๊ากกกกกกกก!!!

พรึด!!!

ร่างของยะลอยขึ้นเหนือหัวของผม และลอยข้ามผ่านไป

ตุบ!!!!

  เสียงของ ยะที่กระทบลงพื้นด้านหลังของผม เป็นเหมือนเสียงผู้ประกาศรางวัลชนะเลิศอันดับ1ของฟุดบอลโลก

ยะเป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนรึป่าว  เสียงของเหล่าไทยมุงที่เมื่อสักครู่ ยังทำได้เพียงรอดูฉากการร่วงลงไปสู่เหวของผมอย่างใจจดใจจ่อ ตอนนี้เข้ามาถามถึงสารทุกข์สุกดิบ เสมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เสมือนว่าการที่พวกเขายืนนนิ่งๆนี่เขาไม่ได้ยืนเฉยๆนะ แต่เป็นการส่งกำลังใจมาให้ตังหาก

ยะหอบหายใจเหือกใหญ่ ก่อนที่เขาจะกลับมาสงบสติ สงบอารมณ์ แล้วมองมาที่ผมที่หมดสภาพลงไปกองอยู่กับพื้นข้างๆเหว

ธีย์ ขอบคุณนะ ถ้าไม่มีแกฉันคงตายไปแล้ว

ผมพักหายใจก่อนที่จะลุกขึ้นปัดเนื้อปัดตัว

เรื่องเล็กว่ะ ถ้าเป็นฉันแกก็คงทำแบบเดียวกับฉัน

ทำเป็นเท่ไปเถอะ ไอบ้า ... ฮ่าๆๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

เราสองคนหัวเราะออกมาเหมือนว่าเหตุการณ์เฉียดตายเมื่อสักครู้กลายเป็นเรื่องตลกเรื่องหนึ่งเท่านั้น

เกิดอะไรขึ้นที่นี่ พวกเธอทำบ้าไอไรกัน เสียงของอาจารย์ท่านหนึ่งดังขึ้น

ธีย์เขาช่วยชีวิตยะเอาไว้ค่ะ

หนึ่งในเสียงของใครสักคนในไทยมุงเอ่ยขึ้น

อื๊ม ไทยมุงก็ไม่ได้ไรประโยชน์ซะทีเดียวนะเนี่ย

  คือว่านะครับอาจารย์ เรื่องมันเป็นแบ...

   กรึก!!!
  
ทันทีที่ผมกำลังจะเดินไปเล่าเหตุการณ์ให้กับอาจารย์ฟัง ผมก็ได้ยินเสียงบางอย่างที่เหมือนกำลังจะแตกหัก หรือว่ามันแตกหักไปแล้วกันนะ

ไอ้ธีย์!!!

ภาพที่ผมกำลังเห็นอยู่กำลังเลื่อนขึ้นจากระดับสายตาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมหน่ะ

กำลังล่วงสู่ก้นเหวยังไงล่ะ...