อุปสรรคในชีวิตที่เราแบกรับมันไม่ไหว มันเครียดมากๆสุดๆจะทนแล้ว หลายๆเรื่องมารวมกันจนแก้ไขยังไงก็ไม่ ผ่านพ้นมันสักที
จขกท.พยายามปลอบใจตัวเองว่าเพื่อครอบครัวและพ่อแม่ที่รอเห็นเราเรียนจบมีอนาคตที่ดีแต่ตอนนี้รู้สึกไม่โอเคเลยมันกำลังจะจมหรือสลายไป+ความเศร้า+ความกดดัน พอผ่อนคลายแล้วเรื่องเครียดก็วกกลับมาในหัวอีก ไม่อยากจะแบกรับมันแล้วอยากปล่อยมันไปก็ไม่ได้เพราะผลไม่ดีอาจตามมาหลายๆอย่าง...T_T
เวลาเครียดก็จะเก็บตัวคนเดียวในห้องและก็ร้องไห้ทุรนทุรายไปๆมาๆ(แอบขำ)หรือเอาของมีคมจะกรีดข้อมือแต่ก็ไม่กล้าเราคิดผลเสียที่จะตามมาหลายๆอย่าง แต่อีกใจเราคิดว่าจบชีวิตตรงนี้จะได้ไม่ต้องแบกรับภาระอะไรอีก...แต่ก็ไม่เข้าใจตนเองซักทีเห้อ