ตั้งแต่ทัวร์0เหรียญโดนปราบ
ร้านค้าต่างๆ พนักงาน คนขับรถ
กระทบกันไปหมด เงียบมาก
ผมอยู่ในสังคมชานเมืองแถวสนามบิน สุวรรณภูมิ ระดับรากหญ้า รากฝอย
ไม่ใช่กลุ่มคนมีอันจะกิน ตอนนี้เศรษฐกิจหยุดชะงักกันไปหมด ร้านค้าเงียบมากๆๆๆๆๆๆ
ยอดตกเป็นสิบๆเท่า ถนนโล่ง ว่าง คนงานถูกปลดออกเกินครึ่ง ร้านบางร้านถูกปิดร้าง
แต่ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป...ยังต้องกิน ต้องใช้
หยุดก็อด ....
ผมทำร้านของชำ เคราะห์ซ้ำกรรมซัด หลายระลอก
ทัวร์0เหรียญถูกปราบ คนตกงาน พนง.ถูกออกกลับบ้าน ----> ตามด้วย7-11 มาเปิดห่าง500เมตร
และอีกหลายเหตุการณ์ ทำให้ตอนนี้ ย่ำแย่มาก
จากกำไรพอสมควร กลายเป็นขาดทุนเกือบทุกวันมาสามเดือนแล้ว เครียดสะสม หดหู่...แต่ยังไงก็ต้องดิ้นต่อไป ไม่งั้นก็อด
ผมเลยงัดเอาวิธีเอาตัวรอด จากความเครียด จากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่มากๆๆ ความหดหู่ ท้อแท้
คือ
1.การจำศีล ตัดการไปเอนเตอร์เทนต่างๆไปก่อน ลดลงไป ใครชวนไปไหนไกลๆใช้เงินเยอะไม่ไป (ไม่ได้หยิ่ง ตอนนี้จน)
2.ยอมรับความจริง และ ปรับตัว ชะลอการใช้จ่าย
ต่างๆที่ผลัดได้ไปก่อน แต่สิ่งที่ต้องจ่ายก็จ่าย
3.ออกกำลังกายทุกเช้า เย็น คลายเครียด
ปลูกต้นไม้ ปลูกผัก ผลไม้แก้เซ็ง แถมได้กินผัก ผลไม้ปลอดสารพิษอีก มีคนขอซื้อก็ขาย
4.สร้างระบบเศรษฐกิจแบบปิด ในกลุ่มเพื่อนบ้าน
คล้ายๆการปิดประเทศ(มั้ง) เช่น จะกิน จะซื้อ จะใช้จ่าย จะจ้างงานอะไร ก็อุดหนุนคนกันเองแถวบ้าน (ที่เขาจะมาอุดหนุนเรา) หมุนเวียนกันในวงแคบๆ
แลกเปลี่ยนกัน เงินมันก็จะหมุนอยู่ในวงแคบ(ตรงนี้ก็ใช้ได้เต็มที่หน่อย เพราะคิดไปเองว่าเดี๋ยวมันก็เหวี่ยงกลับมา แล้วก็จริง ซื้อกันไปซื้อกันมาสนุกดี) มีกระเด็นออกไปบ้างตามเหตุ แม้เงินหมุนเวียนแต่ละคนจะน้อยก็ตามที ยังดีกว่าไปซื้อคนอื่น เพราะคนอื่นไม่ได้มาซื้อของเรา
5.มีเวลาว่างมากขึ้น ก็ปิดร้าน ไปเที่ยวแบบประหยัดใกล้ๆ ไปทำบุญทำทาน สร้างสมบารมี
6.มีเวลาว่าง จัดระบบระเบียบปรับปรุงร้าน
ให้น่าเข้า จัดโปรดึงดูด มีสแตมป์สะสมแลกของรางวัลอย่าง7-11 แต่ของรางวัลดีกว่า ทนกว่า7-11มากๆ
7. มีเวลา ออกไปเรียนรู้ อบรมสัมมนา เน้นฟรี หรือราคาถูกไม่ถึงพัน
นี่แหละครับ วิธีเอาตัวรอด จากสภาพเศรษฐกิจย่ำแย่ตอนนี้
แชร์วิธีเอาตัวรอด ในช่วงเศรษฐกิจโครตแย่
ร้านค้าต่างๆ พนักงาน คนขับรถ
กระทบกันไปหมด เงียบมาก
ผมอยู่ในสังคมชานเมืองแถวสนามบิน สุวรรณภูมิ ระดับรากหญ้า รากฝอย
ไม่ใช่กลุ่มคนมีอันจะกิน ตอนนี้เศรษฐกิจหยุดชะงักกันไปหมด ร้านค้าเงียบมากๆๆๆๆๆๆ
ยอดตกเป็นสิบๆเท่า ถนนโล่ง ว่าง คนงานถูกปลดออกเกินครึ่ง ร้านบางร้านถูกปิดร้าง
แต่ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป...ยังต้องกิน ต้องใช้
หยุดก็อด ....
ผมทำร้านของชำ เคราะห์ซ้ำกรรมซัด หลายระลอก
ทัวร์0เหรียญถูกปราบ คนตกงาน พนง.ถูกออกกลับบ้าน ----> ตามด้วย7-11 มาเปิดห่าง500เมตร
และอีกหลายเหตุการณ์ ทำให้ตอนนี้ ย่ำแย่มาก
จากกำไรพอสมควร กลายเป็นขาดทุนเกือบทุกวันมาสามเดือนแล้ว เครียดสะสม หดหู่...แต่ยังไงก็ต้องดิ้นต่อไป ไม่งั้นก็อด
ผมเลยงัดเอาวิธีเอาตัวรอด จากความเครียด จากสภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่มากๆๆ ความหดหู่ ท้อแท้
คือ
1.การจำศีล ตัดการไปเอนเตอร์เทนต่างๆไปก่อน ลดลงไป ใครชวนไปไหนไกลๆใช้เงินเยอะไม่ไป (ไม่ได้หยิ่ง ตอนนี้จน)
2.ยอมรับความจริง และ ปรับตัว ชะลอการใช้จ่าย
ต่างๆที่ผลัดได้ไปก่อน แต่สิ่งที่ต้องจ่ายก็จ่าย
3.ออกกำลังกายทุกเช้า เย็น คลายเครียด
ปลูกต้นไม้ ปลูกผัก ผลไม้แก้เซ็ง แถมได้กินผัก ผลไม้ปลอดสารพิษอีก มีคนขอซื้อก็ขาย
4.สร้างระบบเศรษฐกิจแบบปิด ในกลุ่มเพื่อนบ้าน
คล้ายๆการปิดประเทศ(มั้ง) เช่น จะกิน จะซื้อ จะใช้จ่าย จะจ้างงานอะไร ก็อุดหนุนคนกันเองแถวบ้าน (ที่เขาจะมาอุดหนุนเรา) หมุนเวียนกันในวงแคบๆ
แลกเปลี่ยนกัน เงินมันก็จะหมุนอยู่ในวงแคบ(ตรงนี้ก็ใช้ได้เต็มที่หน่อย เพราะคิดไปเองว่าเดี๋ยวมันก็เหวี่ยงกลับมา แล้วก็จริง ซื้อกันไปซื้อกันมาสนุกดี) มีกระเด็นออกไปบ้างตามเหตุ แม้เงินหมุนเวียนแต่ละคนจะน้อยก็ตามที ยังดีกว่าไปซื้อคนอื่น เพราะคนอื่นไม่ได้มาซื้อของเรา
5.มีเวลาว่างมากขึ้น ก็ปิดร้าน ไปเที่ยวแบบประหยัดใกล้ๆ ไปทำบุญทำทาน สร้างสมบารมี
6.มีเวลาว่าง จัดระบบระเบียบปรับปรุงร้าน
ให้น่าเข้า จัดโปรดึงดูด มีสแตมป์สะสมแลกของรางวัลอย่าง7-11 แต่ของรางวัลดีกว่า ทนกว่า7-11มากๆ
7. มีเวลา ออกไปเรียนรู้ อบรมสัมมนา เน้นฟรี หรือราคาถูกไม่ถึงพัน
นี่แหละครับ วิธีเอาตัวรอด จากสภาพเศรษฐกิจย่ำแย่ตอนนี้