คือผมอยากเล่าปัญหาของผมหน่อยครับผมรู้สึกเครียดมากเพราะนิสัยเป็นมาเเต่เด็กซึ่งผมก็ไม่อยากเป็น
คือช่วงนี้เเบบผมซวยมากไปเรียนพิเศษก็เจอผู้หญิงมาเเย่งที่นั่ง ให้เจ้าหน้าที่ไปไล่ก็เเกล้งใจเขาเพราะคนหันมามองผมว่าเขาคงอายมานั่งที่ผิด
ผมก็เครียดเเทน เเบบเป็นคนเเคร์ความรู้สึกคนรอบข้างมากถึงเเม้ไม่รู้จักกัน ผมชอบเครียดกลัวเรื่องอนาคตหรืออายในสิ่งที่ทำเเปลกจากคนอื่นหรือทำให้คนอื่นเดือดร้อน ซึ่งนั้นมันก็เป็นส่วนดีเเต่ผมเป็นงี้มาเเต่เด็กทำให้ผมเป็นคนมีมารยาทเกรงใจผู้อื่น เเต่ผมสะสมความเครียดการเเคร์ความรู้สึกของผู้อื่นเกินไป
ผมปรับปรุงตัวเองไม่ได้ผมพยาพยามจะไม่เเคร์คนรอบข้างว่าเขาคิดยังไงเเต่ผมก็เเคร์เกินไปเเบบเพื่อนเอาเราไปว่าหรือผมโดนครูว่าตอบคำถามผิดไรงี้ผมก็เครียดละ ผมเป็นคนเครียดง่ายเเละเเคร์ความรู้สึกคนอื่นจนเกินไปเเก้ไขได้ไหมครับเป็นปัญหาทางจิตใจหรือเปล่าว ผมเป็นงี้มาเเต่เด็กเเล้วสุขภาพจิตผมไม่ค่อยดี จิตใจอ่อนเเอขี้กลัว กังวล เครียดง่าย เเล้วชอบเเคร์คนอื่นเเม้กระทั้งคนที่ไม่รู้จักกับเรา