สำหรับผม ผมไม่เคยนะ เลยอยากลองถามดู เผื่อใครมีประสบการณ์ไม่ว่าจะเป็นคนที่เลือกที่จะจากไป
หรือเป็นคนที่โดน "ปล่อยให้ไปเจอทางที่ดีกว่า" ก็ตาม
ผมไม่อยากให้กระทู้นี้ เป็นการเถียงกันว่าฝ่ายไหนถูกผิดนะครับ ในความรักมันคงไม่มีถูกหรือผิดชัดเจนเสมอ
ผมแค่อยากฟังคนที่มีประสบการณ์ที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เพราะผมไม่เข้าใจเหตุผลของคนที่เลือกที่จะเดินจากไป
ทั้งๆที่ยังรัก
โดยส่วนตัว ถ้าผมรักใครมากๆ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรเพื่อรักษาความรักไว้ ผมจะพยายามนะ
ผมจะหาทางแก้ ผมจะคุยกับอีกฝ่ายว่าเราจะไปต่อยังไงได้บ้าง เหตุผลเดียวที่ผมจะจากอีกคนนึงไป
ก็เมื่อผมรู้ว่าเขาไม่รักผมแล้ว หรือเขาไม่ได้แคร์ผมอย่างที่ผมแคร์เขา
จริงๆ ถ้ารู้ว่าผมกับอีกคนไปกันไม่ได้ ยังไงก็คงไม่เลือกตั้งแต่แรก เพื่อให้ทั้งสองฝ่ายเสียเวลา
ยังไงอุปสรรคและปัญหาในความรัก มันเกิดขึ้นเสมอ
ก็มีบ้าง ในอดีต ที่อีกฝ่ายบอกว่า เขาจะดีใจมากที่เขาเห็นคนที่ดูแลผมได้ ดูแลความรักของผมได้ดีกว่าเขา
เขาขอโทษที่ทำให้ฝันผมเป็นจริงไม่ได้ เขาอยากให้ผมไปกับคนที่ดีกว่า
อาจจะดูเหมือนตำหนิคนที่เลือกแบบนี้นะครับ แต่อยากแชร์ความรู้สึกจริงๆว่า ก่อนที่คุณจะเลือกเดินจากเขาไป
และคิดแล้วว่า คุณไม่เหมาะสมกับเขา คนอื่นเหมาะสมกว่า...เคยถามอีกคนรึยังว่า เขาเห็นคุณว่าไม่เหมาะสมจริงรึป่าว?
ส่วนตัวผมเจ็บปวดนะ ผมไม่ได้มองว่าการเดินจากไปมันเป็น "การเสียสละที่ยิ่งใหญ่" ขนาดนั้น
บางครั้ง มันเหมือนถูกโดนดูถูกว่า เราไม่ได้รักเขา และตัดสินเลือกเขาเพียงแค่ หน้าตา ฐานะ
บางครั้ง มันทำให้ผมสงสัยว่า จริงๆ เขาแค่เบื่อ และไม่อยากคบต่อแค่นั้นรึป่าว? แต่ก็เลือกคำที่ดูดีมาพูดเฉยๆ
มันมีเหตุผลจริงๆ หรือครับ ถ้าหากเรารักใครสักคน และอยากให้เขาไปจากเราจริงๆ?
ป.ล. ผมเองเข้าใจนะ บางทีถ้าอีกฝ่ายกดดันให้อีกคนเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ก็เป็นไปได้ที่เขาไม่อยากอยู่ต่อ เพราะอึดอัดและเหนื่อย แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้บังคับอะไรละครับ? เป็นไปได้มั้ยที่อยู่ดีๆ เขาจะเดินจากไปเพียงแค่อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่า?
เคยรักใครมากจนต้องไปจากเขาไปมั้ย?
หรือเป็นคนที่โดน "ปล่อยให้ไปเจอทางที่ดีกว่า" ก็ตาม
ผมไม่อยากให้กระทู้นี้ เป็นการเถียงกันว่าฝ่ายไหนถูกผิดนะครับ ในความรักมันคงไม่มีถูกหรือผิดชัดเจนเสมอ
ผมแค่อยากฟังคนที่มีประสบการณ์ที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เพราะผมไม่เข้าใจเหตุผลของคนที่เลือกที่จะเดินจากไป
ทั้งๆที่ยังรัก
โดยส่วนตัว ถ้าผมรักใครมากๆ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรเพื่อรักษาความรักไว้ ผมจะพยายามนะ
ผมจะหาทางแก้ ผมจะคุยกับอีกฝ่ายว่าเราจะไปต่อยังไงได้บ้าง เหตุผลเดียวที่ผมจะจากอีกคนนึงไป
ก็เมื่อผมรู้ว่าเขาไม่รักผมแล้ว หรือเขาไม่ได้แคร์ผมอย่างที่ผมแคร์เขา
จริงๆ ถ้ารู้ว่าผมกับอีกคนไปกันไม่ได้ ยังไงก็คงไม่เลือกตั้งแต่แรก เพื่อให้ทั้งสองฝ่ายเสียเวลา
ยังไงอุปสรรคและปัญหาในความรัก มันเกิดขึ้นเสมอ
ก็มีบ้าง ในอดีต ที่อีกฝ่ายบอกว่า เขาจะดีใจมากที่เขาเห็นคนที่ดูแลผมได้ ดูแลความรักของผมได้ดีกว่าเขา
เขาขอโทษที่ทำให้ฝันผมเป็นจริงไม่ได้ เขาอยากให้ผมไปกับคนที่ดีกว่า
อาจจะดูเหมือนตำหนิคนที่เลือกแบบนี้นะครับ แต่อยากแชร์ความรู้สึกจริงๆว่า ก่อนที่คุณจะเลือกเดินจากเขาไป
และคิดแล้วว่า คุณไม่เหมาะสมกับเขา คนอื่นเหมาะสมกว่า...เคยถามอีกคนรึยังว่า เขาเห็นคุณว่าไม่เหมาะสมจริงรึป่าว?
ส่วนตัวผมเจ็บปวดนะ ผมไม่ได้มองว่าการเดินจากไปมันเป็น "การเสียสละที่ยิ่งใหญ่" ขนาดนั้น
บางครั้ง มันเหมือนถูกโดนดูถูกว่า เราไม่ได้รักเขา และตัดสินเลือกเขาเพียงแค่ หน้าตา ฐานะ
บางครั้ง มันทำให้ผมสงสัยว่า จริงๆ เขาแค่เบื่อ และไม่อยากคบต่อแค่นั้นรึป่าว? แต่ก็เลือกคำที่ดูดีมาพูดเฉยๆ
มันมีเหตุผลจริงๆ หรือครับ ถ้าหากเรารักใครสักคน และอยากให้เขาไปจากเราจริงๆ?
ป.ล. ผมเองเข้าใจนะ บางทีถ้าอีกฝ่ายกดดันให้อีกคนเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ก็เป็นไปได้ที่เขาไม่อยากอยู่ต่อ เพราะอึดอัดและเหนื่อย แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้บังคับอะไรละครับ? เป็นไปได้มั้ยที่อยู่ดีๆ เขาจะเดินจากไปเพียงแค่อยากให้เราเจอคนที่ดีกว่า?